Ocet jabłkowy – jak wpływa na organizm?

Właściwości octu jabłkowego 

Ocet jabłkowy powstaje w wyniku fermentacji octowej dojrzałych owoców – konkretnie jabłek. Proces ten jest przeprowadzany przez bakterie octowe (Acetobacter). Ocet jabłkowy ma wyrazisty, owocowy zapach, a jego kolor jest ciemnożółty/bursztynowy.  

Wśród składników octu jabłkowego można wyróżnić: 

• kwasy owocowe, kwas octowy; 
• pektynę i jej pochodne – są obecne w ścianach komórkowych jabłek, stanowią jedną z frakcji błonnika; wpływają na poprawę trawienia, poprawiają motorykę jelit i obniżają poziom cholesterolu, co zapobiega miażdżycy; 
• szereg witamin – A, B1, B2, B6, C, PP, E, 
• mikro- i makroelementy – magnez, wapń, potas, siarka, żelazo, fluor i krzem niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.  

Ocet jabłkowy – zastosowanie 

Za najwcześniejsze zastosowanie octu jabłkowego w medycynie uznaje się odkażanie ran i ich oczyszczanie zalecane przez Hipokratesa. Dodatkowo w czasach starożytnych był on stosowany jako remedium na uporczywy kaszel (w połączeniu z miodem).  

Obecnie ocet jabłkowy ma inne zastosowania.  

Eksperci nie zalecają jego stosowania w celu odkażania ran.  

Ocet jabłkowy jest wykorzystywany w przemyśle spożywczym jako środek konserwujący i aromatyzujący oraz w kuchni jako dodatek do potraw (np. sałatek).  

Jeśli chodzi o lecznicze właściwości octu jabłkowego, naukowcy prowadzili liczne badania oceniające wpływ octu jabłkowego na zdrowie. Badania prowadzono między innymi w zakresie leczenia nowotworów, obniżania ciśnienia krwi czy działania antyseptycznego (badania in vitro na komórkach bądź in vivo na zwierzętach).  

Nie potwierdzono działania octu jabłkowego w tym zakresie.  

Z kolei prowadzone od wielu lat badania nad właściwościami hipoglikemizującymi (obniżającymi poziom cukru we krwi) octu jabłkowego potwierdziły jego działanie. Ich efektem jest pozytywna ocena wpływu octu jabłkowego na poziom glikemii po posiłku zarówno u osób zdrowych, jak i u osób chorujących na cukrzycę typu II z wykazaną insulinoopornością. Z kolei u osób chorujących na cukrzycę typu II bez insulinooporności potwierdzono niewielką poprawę wrażliwości na insulinę po spożyciu posiłku z zawartością octu jabłkowego. Badano także wpływ octu jabłkowego na indeks glikemiczny spożywanych potraw, lecz w tym przypadku wyniki badań okazały się niejasne.  

Ocet jabłkowy wykazuje również działanie zwiększające uczucie poposiłkowej sytości mimo spożycia niewielkiej ilości pokarmu, co również zostało potwierdzone badaniami. Aspekt ten ma znaczenie u osób otyłych i chcących zrzucić zbędne kilogramy.  

Badacze spekulują, że opisane działanie można uzyskać po spożyciu od 10 do 30 ml octu jabłkowego dziennie.  

Jednocześnie badacze zaznaczają, że istnieje niewiele badań oceniających wpływ długotrwałego stosowania octu jabłkowego.  

Ponadto wytyczne dostępne w literaturze naukowej nie zawierają zaleceń dotyczących przyjmowania octu jabłkowego jako nowego rodzaju diety czy suplementacji.  

Ocet jabłkowy – działania niepożądane 

Ocet jabłkowy, mimo powszechnego stosowania, może powodować działania niepożądane. Możemy do nich zaliczyć np.: 

• bóle brzucha, 
• zaburzenia w wydzielaniu soku żołądkowego, refluks, 
• alergie,  
• nudności, 
• hipokaliemię,  
• zapalenie jamy ustnej, poparzenie przełyku (bardzo rzadki skutek uboczny). 

Jak bezpiecznie spożywać ocet jabłkowy?  

Zaleca się zachowanie ostrożności w stosowaniu diet opartych na occie jabłkowym. Niektóre źródła sugerują, że ich stosowanie może przyczynić się do utraty zbędnych kilogramów. Badania tego nie potwierdzają. 

Ponadto nie wolno pić nierozcieńczonego octu.  

Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem będzie dodanie octu jabłkowego do sałatki lub innej potrawy w celu urozmaicenia jej smaku. Dzięki temu można skorzystać z dobroczynnych właściwości octu jabłkowego bez narażenia na działania niepożądane. 

Jeśli zdecydujemy się na częstsze stosowanie octu jabłkowego przy występowaniu chorób towarzyszących, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.  

Przeczytaj również:
Olej rydzowy – jakie posiada właściwości?