Clemastinum. Jak dawkować? Jakie są przeciwwskazania?

Clemastinum – właściwości i dawkowanie

Klemastyna hamuje skurcz mięśni gładkich w naczyniach krwionośnych, przewodzie pokarmowym czy układzie oddechowym. Jest skuteczna w alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa.

Redukuje objawy takie jak:

• kichanie,
• łzawienie,
• produkcja wodnistej wydzieliny z nosa.

Można ją podawać także w alergiach skórnych, kiedy występują pokrzywka, świąd, obrzęk.

Wskazaniami do stosowania klemastyny są:

• alergia skórna objawiająca się zapaleniem kontaktowym skóry, świądem, pokrzywką, obrzękiem naczynioruchowym,
• alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa z wodnistym katarem, kichaniem, łzawieniem.

Clemastinum – dawkowanie

Klemastyna jest dostępna w aptekach jedynie na receptę i występuje w postaci tabletek (1 mg), syropu (1 mg/10 ml) oraz roztworu do wstrzykiwań (1 mg/1 ml). Maksymalna dobowa dawka clemastinum u osób dorosłych i powyżej 12. roku życia to 6 mg. Tabletki przyjmuje się zazwyczaj dwa razy na dobę: rano i wieczorem. U dzieci do 6. roku życia zaleca się podawanie klemastyny w postaci syropu.

U dzieci:

• między 2. a 3. rokiem życia maksymalna dawka clemastinum wynosi 0,25-0,5 mg 2 razy na dobę,
• między 3. a 6. rokiem życia – 0,5 mg 2 razy na dobę,
• między 6. a 12. rokiem życia – 0,5 – 1 mg 2 razy na dobę.

Clemastinum – przeciwwskazania

Przeciwwskazaniami do stosowania preparatów z klemastyną są:

• nadwrażliwość na klemastynę lub związki o podobnej budowie chemicznej,
• stosowanie inhibitorów MAO (leki przeciwdepresyjne),
• wiek dziecka poniżej 1. roku.

Zachowaj szczególną ostrożność podczas stosowania clemastinum w przypadku:

• zwiększonego ciśnienia śródgałkowego lub jaskry,
• wrzodów trawiennych,
• przerostu gruczołu krokowego,
• nadczynności tarczycy,
• astmy oskrzelowej,
• chorób układu krążenia,
• nadciśnienia tętniczego.

Osoby w podeszłym wieku są dodatkowo narażone na zwiększenie działań niepożądanych, takich jak: senność, zawroty głowy, obniżenie ciśnienia krwi

Clemastinum – interakcje z innymi lekami

Klemastyna może wchodzić w interakcje z innymi substancjami leczniczymi. Podczas jej jednoczesnego stosowania z lekami wpływającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy, może nasilać się ich działanie. Nie łącz klemastyny np. z barbituranami, anksjolitykami czy neuroleptykami.

Celmastinum nasila działanie etanolu na ośrodkowy układ nerwowy. Podczas stosowania preparatów z klemastyną nie pij alkoholu.

Klemastyna może też nasilać działanie leków przeciwcholinergicznych. Z kolei inhibitory MAO mogą nasilać działanie klemastyny. Zaleca się przerwanie stosowania preparatów z klemastyną (co najmniej 3 dni) przed wykonaniem alergicznych testów skórnych, gdyż może ona znacząco wpływać na ich wynik.

Klemastyna – przeciwwskazania

Clemastinum jest substancją chemiczną, która swobodnie przenika przez łożysko. Przyjmowanie jej w ciąży jest możliwe wyłącznie w sytuacji zdecydowanej konieczności i po konsultacji z lekarzem prowadzącym ciążę. Ze względu na brak badań potwierdzających bezpieczeństwo tej substancji, nie zaleca się stosowania klemastyny u kobiet ciężarnych.

U kobiet karmiących piersią stosowanie klemastyny również nie jest wskazane. Klemastyna przenika do mleka matki i osiąga w nim wysokie stężenie, co może być szczególnie niebezpieczne dla dziecka.

Klemastyna może wywoływać senność, uczucie zmęczenia i zaburzać sprawność psychofizyczną. Po przyjęciu preparatów z klemastyną powstrzymaj się od prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn mechanicznych w ruchu.

Klemastyna – działania niepożądane

Do najczęstszych działań niepożądanych klemastyny zalicza się:

• senność,
• zawroty głowy,
• uczucie zmęczenia,
• zaburzenia koncentracji.

Ze strony układu pokarmowego mogą wystąpić:

• nudności,
• zaparcia,
• wymioty,
• brak łaknienia.

Czasem dochodzi także do niedociśnienia tętniczego i kołatania serca.  

Klemastynę, tak jak każdą substancję leczniczą, można przedawkować. W razie wątpliwości związanych z jej stosowaniem zasięgnij porady u lekarza lub farmaceuty. Jeśli zaś wystąpi szereg działań niepożądanych, poproś lekarza o zmianę leku.