Nietrzymanie moczu dotyczy wielu kobiet. Jak poradzić sobie z tą dolegliwością?
Nietrzymanie moczu to jeden z najczęstszych i kłopotliwych problemów kobiet, również młodych. Dla wielu z nich jest to temat tabu, o którym krępują się rozmawiać z lekarzem i innymi kobietami. Czym jest nietrzymanie moczu, jakie ma przyczyny i dlaczego warto o tym rozmawiać?

Jakie są rodzaje nietrzymania moczu?
Ze statystyk wynika, że kobiety znacznie częściej niż mężczyźni chodzą na badania profilaktyczne i mają większą świadomość dotyczącą konieczności dbania o swoje zdrowie. Na ogół chętnie rozmawiają o swoich problemach zdrowotnych z lekarzami, farmaceutami czy bliskimi. Okazuje się, że jednym z wyjątków jest nietrzymanie moczu (inkontynencja), które nadal pozostaje w sferze tabu. Schorzenie to aż dwa razy częściej dotyka właśnie pań, szczególnie po 40. roku życia, w okresie menopauzy, ale również w czasie ciąży i po porodzie.
Nietrzymanie moczu występuje pod kilkoma postaciami.
- Wysiłkowe nietrzymanie moczu – ma miejsce przede wszystkim podczas kichania, kaszlu, śmiania się i wysiłku fizycznego. Kobieta oddaje wówczas w sposób niekontrolowany większe lub mniejsze porcje moczu bez uczucia parcia na pęcherz moczowy.
- Naglące nietrzymanie moczu - jest to wyciek moczu poprzedzony uczuciem parcia naglącego (nagłej, niemożliwej do opanowania potrzeby oddania moczu).
- Mieszane nietrzymanie moczu – połączenie wysiłkowego nietrzymania moczu i parć naglących.
Przyczyny nietrzymania moczu
Istnieje wiele przyczyn nietrzymania moczu. Okazuje się, że problem jest dość złożony, ponieważ może obejmować nie tylko sferę fizyczną, ale także psychiczną i styl życia.
Duży wpływ na rozwój schorzenia mają przebyte w przeszłości choroby. Mowa w tym miejscu przede wszystkim o cukrzycy, nadwadze, nawracających infekcjach układu moczowo-płciowego, chorobach o podłożu neurologicznym (np. depresja) i czynnikach genetycznych. Inkontynencja pojawia się zarówno w ciąży, jak i po porodzie, częściej u kobiet, które rodziły siłami natury (powoduje to uszkodzenia dna miednicy mniejszej, osłabienie mięśni budujących cewkę moczową i mięśni Kegla). Problem często pojawia się u kobiet w okresie menopauzy, co ma bezpośredni związek z zaburzeniem gospodarki hormonalnej oraz osłabieniem mięśni dna miednicy wraz z wiekiem.
Zarówno zbyt mała, jak i zbyt intensywna aktywność fizyczna, predysponuje do rozwoju problemów z nietrzymaniem moczu. Podobnie jak palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, długotrwałe stany stresu i lęku, życie w pośpiechu i niewłaściwa higiena miejsc intymnych (lub jej brak, co sprzyja infekcjom).
Jak rozmawiać o nietrzymaniu moczu?
Badania potwierdzają, że głównymi przyczynami niezgłaszania lekarzowi nietrzymania moczu były: wstyd (33 proc.), brak wiedzy na temat możliwości leczenia (28 proc.) oraz przekonanie, że NM jest normalną konsekwencją porodu i starzenia się (23 proc.). Pacjentki często nadal odczuwają duży wstyd przed tym, aby poinformować swojego lekarza o problemie nietrzymania moczu (podobnie jest w przypadku mężczyzn i dolegliwościach związanych z prostatą). Bagatelizowanie objawów i brak leczenia z czasem tylko pogłębiają dolegliwości.
Jest to temat, który należy poruszyć, chociażby przy najbliższej wizycie u lekarza rodzinnego. W przypadku bardziej zaawansowanych problemów zaleca się konsultację z lekarzem specjalistą urologiem lub uroginekologiem.
Nietrzymanie moczu nie jest naturalną konsekwencją starzenia się, ciąży lub porodu siłami natury. Można skutecznie ją ograniczyć lub całkowicie usunąć. Tym bardziej że jednym ze skutków tego schorzenia są problemy z utrzymaniem higieny i nieprzyjemnym zapachem, co często powstrzymuje kobiety przed m.in. grupowymi ćwiczeniami na siłowni, tańcem czy jazdą na rowerze.
Leczenie nietrzymania moczu
Początkowo terapia ogranicza się do modyfikacji diety i zmiany stylu życia. Istotne jest eliminowanie moczopędnych produktów z diety oraz zmiana ilości przyjmowanych płynów. Należy dostarczać organizmowi niezbędnych składników dla prawidłowego funkcjonowania pęcherza moczowego i dróg moczowych, takich jak ekstrakty z nasion dyni zwyczajnej, ziela skrzypu zwyczajnego, liści mącznicy lekarskiej. Jednak bardzo ważne jest to, żeby wymienione ekstrakty roślinne były standaryzowane na zawartość adenozyny, enterodiolu, krzemu, arbutyny. Bardzo ważna jest również profilaktyka zakażeń układu moczowego, utrzymywanie odpowiedniej masy ciała, unikanie używek (alkohol, nikotyna).
Drugim ważnym elementem leczenia nietrzymania moczu są odpowiednie ćwiczenia wspierające mięśnie dna miednicy (tzw. ćwiczenia mięśni Kegla). Aktywizacji mięśni Kegla można dokonywać nawet w miejscu pracy, ponieważ ćwiczenia są całkowicie niewidoczne dla osób trzecich. W sieci można znaleźć poradniki dla kobiet z nietrzymaniem moczu, w których krok po kroku pokazane jest, jak wykonywać ćwiczenia. Po kilku tygodniach regularnego treningu dochodzi do znacznego wzmocnienia mięśni dróg rodnych, cewki moczowej i pęcherza moczowego.