Czy aspiryna chroni przed zawałem?
Aspiryna (kwas acetylosalicylowy, ASA) to lek o działaniu przeciwpłytkowym. Hamuje zdolność płytek krwi do agregacji i tworzenia zakrzepów, zmniejszając tym samym ryzyko wystąpienia zawału serca lub udaru. Wbrew powszechnym opiniom nie rozrzedza krwi i nie jest lekiem przeciwzakrzepowym.
We krwi występują fragmenty komórek zwane płytkami krwi lub trombocytami, których głównym zadaniem jest udział w procesach krzepnięcia, np. gdy dojdzie do skaleczenia lub przerwania ciągłości naczynia krwionośnego.
Do zawału lub udaru może dojść, gdy płytki krwi zaczną się łączyć wewnątrz naczyń krwionośnych w niewłaściwym momencie, np. wskutek pęknięcia blaszki miażdżycowej znajdującej się na wewnętrznej ścianie tętnicy. Na wspomnianym pęknięciu powstaje skrzep, który prowadzi do zamknięcia światła naczynia.
Kiedy stosować ASA?
Przewlekłe stosowanie ASA zaleca się tylko w przypadku pacjentów w grupie ryzyka, a są nimi:
- pacjenci po zawale i udarze – regularne przyjmowanie małych dawek aspiryny chroni ich przed kolejnymi incydentami,
- osoby z miażdżycą,
- pacjenci, którzy przeszli niektóre operacje serca czy naczyń krwionośnych,
- osoby, które doświadczyły przemijającego epizodu niedokrwiennego.
O profilaktycznym zażywaniu kwasu acetylosalicylowego powinien zadecydować lekarz, uwzględniając czynniki obciążające pacjenta oraz przeciwwskazania do stosowania tego leku.
