Podobne lecz podobnym? Homeopatia
Homeopatia od lat jest tematem sporów w środowisku medycznym. Czym jest i czy może stanowić alternatywę dla konwencjonalnej terapii? Przeczytaj w artykule.
Założenia homeopatii
Wybór leczenia w homeopatii opiera się na trzech czynnikach:
- Zasada podobieństwa – aby dana substancja była skuteczna, musi wywoływać u osoby zdrowej objawy charakterystyczne dla leczonej choroby. Substancja wywołująca objawy konkretnej choroby u osoby zdrowej może leczyć to schorzenie u osoby chorej.
- Indywidualizacja objawów: dana przypadłość może u każdej osoby objawiać się inaczej. Dobór preparatu homeopatycznego zależy nie od jednostki chorobowej, lecz bezpośrednio od objawów i dolegliwości.
- Podejście całościowe do stanu zdrowia pacjenta: homeopaci pochodzą całościowo do indywidualnych objawów choroby. Konsultacja z pacjentem może trwać długo, a wywiad może być bardzo szczegółowy.
Jak wygląda wizyta u homeopaty?
W czasie wizyty homeopata zapyta Cię o powód konsultacji i przeprowadzi z Tobą dokładny wywiad. Podobnie jak w czasie zwykłej konsultacji lekarskiej, opiszesz objawy z uwzględnieniem ich umiejscowienia i charakteru (np. ból piekący, palący itp.). Homeopata zapyta Cię również o początki choroby i sytuacje, w których dolegliwości są najsilniejsze. Może to być stres, spożycie posiłku, a nawet warunki klimatyczne. Istotne są również Twój wcześniejszy stan zdrowia, emocje i styl życia. Pozwoli to lekarzowi na zbudowanie Twojego portretu jako pacjenta.
Czym są leki homeopatyczne?
Homeopatia korzysta ze wszystkich substancji obecnych w naturze: roślinnych, mineralnych i pochodzenia zwierzęcego. Zdarza się, że są to substancje toksyczne, np. jad żmii, rtęć, arszenik. Leki homeopatyczne występują w postaci m.in. maści, żeli, granulek, syropów. Ciekawą formą leku są izoterapeutyki. Są one przygotowywane ze szczepów pochodzących od osoby chorej. Wyróżniamy autoizoterapeutyki (otrzymywane z moczu, krwi, ropy) i heteroizoterapeutyki (z alergenów). Homeopatię stosuje się także u zwierząt.
W homeopatii substancja jest tym skuteczniejsza, im bardziej jest rozcieńczona. Wielokrotnie rozcieńczony roztwór przestaje być toksyczny, ale nadal działa terapeutycznie. Według zasad homeopatii samo rozcieńczenie substancji nie sprawia jednak, że nabiera ona właściwości leczniczych. Dopiero wytrząsanie mieszaniny daje taki efekt. Od regularnego wytrząsania pomiędzy kolejnymi rozcieńczeniami zależy skuteczność preparatu. Zwiększa to „przejście” właściwości surowca do rozpuszczalnika i ułatwia wymianę cząsteczek między nimi.
Homeopatia – garść praktycznych informacji
- Leczenie homeopatyczne możesz wdrożyć samodzielnie. W przypadku braku poprawy udaj się jednak do homeopaty, który ustali dokładną diagnozę i leczenie.
- W przypadku samoleczenia stosuj wyłącznie leki o niskich potencjach (C4, C5 i C7). Szukaj tych informacji w ulotce lub na opakowaniu.
- Wiesz, jak czytać nazwy leków homeopatycznych? Np. Arnica Montana 9CH oznacza arnikę górską (nazwa surowca) w setnym rozcieńczeniu Hahnemanna; cyfra oznacza liczbę kolejnych rozcieńczeń.
- Lek w postaci granulek trzymaj pod językiem aż do rozpuszczenia.
- Leki homeopatyczne możesz łączyć z konwencjonalnymi.
- W Polsce leki homeopatyczne nie podlegają refundacji.
Homeopatia w badaniach naukowych
Podobnie jak klasyczne leki, preparaty homeopatyczne także są poddawane badaniom.
W 1997 r. francuscy badacze przeprowadzili próby z kadmem, zatruwając nim żywe komórki. Te, którym podano preparat homeopatyczny z kadmem lepiej tolerowały zatrucie. W badaniu z 1992 r. izraelscy badacze zastosowali na przekłute uszy myszy wysoką potencję substancji utrudniającej gojenie się ran. Według zasady podobieństwa, uszy zaczęły szybko się goić.
Artykuł z czasopisma „Medycyna Rodzinna” z 2006 r. opisuje przypadki, w których konwencjonalna medycyna była bezradna, natomiast leki homeopatyczne przyniosły szybką poprawę zdrowia pacjentów. Lekarka z 25-letnim stażem zwraca w nim uwagę, że chorzy byli zrozpaczeni brakiem efektów terapii lekami konwencjonalnymi, co wiązało się z dolegliwościami psychicznymi. Pacjenci skarżyli się także na silne działania niepożądane, które jednak ustępowały po odstawieniu klasycznych leków i wdrożeniu homeopatii.
Pojawiają się też artykuły negujące wiarygodność homeopatii. Prof. dr hab. n. med. Jerzy Kruszewski z Kliniki Chorób Infekcyjnych i Alergologii WIM, w artykule umieszczonym na łamach „Alergoprofil” z 2009 r. zarzuca brak dobrego modelu badania homeopatii. Przytacza również analizę zamieszczoną w 2005 r. w renomowanym piśmie medycznym „The Lancet”. Zespół pod kierunkiem A. Shang, po przeanalizowaniu 110 badań preparatów homeopatycznych, ocenił metodę homeopatii jako efekt placebo (niemający realnego wpływu na stan zdrowia pacjenta).
Homeopatia wzbudza wiele kontrowersji. O tym, czy działa, każdy może przekonać się indywidualnie. Z pewnością przewagą tej metody jest bezpieczeństwo stosowania. Czasem warto sięgnąć do alternatywnych, mniej inwazyjnych metod leczenia. Pamiętajmy jednak, że w poważnych przypadkach nie należy porzucać leków o potwierdzonej badaniami skuteczności.
Przeczytaj również:
Ajurweda. Co możemy z niej zaczerpnąć?
- Servais P. M., Homeopatia. Poradnik encyklopedyczny, Larousse Polska 2007, s. 12-135.
- Kruszewski J., Dlaczego nie należy stosować homeopatii w alergologii?, Alergoprofil, 2009, vol. 5, Nr 1, s. 2-4.
- Kizer M., Leki homeopatyczne w praktyce lekarskiej, Medycyna Rodzinna, 3/2006, s. 64-67.
- Boiron M., Roux F., Homeopatia. Porady praktyczne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
- Boiron M., Payre-Ficot A., Homeopatia. Porady na co dzień, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010, s. 9-19.
- Falala G., Florin M.P., Vademecum homeopatii, Instytut wydawniczy Daimonion, Lublin 1996, s. 15-30.