Kwas pirogronowy. Dla kogo jest polecany?
Zabiegi poprawiające wygląd cery przy użyciu kwasów zyskują na popularności. Jednym z nich jest kwas pirogronowy, który znalazł zastosowanie w kosmetologii. Jakie właściwości wykazuje kwas pirogronowy? Czy jest bezpieczny?
Działanie kwasu pirogronowego
Kwas pirogronowy występuje naturalnie w jabłkach, occie, sfermentowanych owocach, ciemnym winie i piwie.
Działa poprzez złuszczenie skóry i przyspieszenie naturalnego cyklu odmładzania jej komórek. Podobnie jak kwasy AHA, poprawia strukturę skóry i zmniejsza oznaki starzenia, przywracając odpowiednie nawilżenie. Działa rozjaśniająco, a także przeciwbakteryjnie. Kwas pirogronowy ma zdolność do stymulowania fibroblastów odpowiedzialnych za produkcję nowego kolagenu i tworzenia włókien elastynowych. Złuszcza naskórek, co sprawia, że jego warstwa rogowa staje się cieńsza, a skóra naturalnie gładka i promienna.
Ze względu na niewielkie rozmiary cząsteczki, w stężeniu powyżej 50% kwas pirogronowy penetruje w głąb skóry, wykazując silniejsze działanie. Moc kwasu zależy od rodzaju postaci kosmetyku (emulsje mają łagodniejsze działanie) oraz jego stężenia. W stężeniach niższych niż 50% zalecany jest do peelingów powierzchniowych, wykonywanych w czasie maksymalnie 2 minut. Pozostawiony na skórze powyżej 2 minut powoduje efekt zbielenia.
Kwas pirogronowy doskonale sprawdzi się przy skórze łojotokowej ze skłonnością do trądziku. Usuwa powierzchniowe blizny potrądzikowe i drobne zmarszczki. Minimalny odstęp między zabiegami powinien wynosić 10-14 dni.
Kwas pirogronowy – przeciwwskazania
- Aktywne stany zapalne skóry,
- opryszczka,
- łuszczyca,
- atopowe zapalenie skóry,
- zabiegi chirurgiczne twarzy (w ciągu ostatnich dwóch miesięcy),
- alergie na substancje zawarte w produkcie,
- ciąża i karmienie piersią.
Nie stosuj kwasu pirogronowego latem, ponieważ naskórek jest wtedy bardziej narażony na poparzenia słoneczne i przebarwienia. Nie łącz go również z kuracją stężonymi retinoidami, co może przyczynić się do większego podrażnienia skóry.
Kwas pirogronowy – skutki uboczne
Kwas pirogronowy zwykle wywołuje przejściowe pieczenie skóry, a po złuszczeniu także rumień.
Pierwszy zabieg musi być wykonany ostrożnie, by określić wrażliwość skóry na kwas. W wyniku złego doboru parametrów kwasu mogą pojawić się niepożądane działania, np. epidermoliza, czyli oddzielanie się naskórka od skóry właściwej i powstanie pęcherzy.
Ze względu na duże ryzyko powikłań, zabiegi z wykorzystaniem kwasu pirogronowego w wysokim stężeniu muszą być wykonywane jedynie przez wykwalifikowanych profesjonalistów.
Przeczytaj również:
Kwasy BHA i PHA – działanie i zastosowanie
- Kornhauser A., Coelho S., Hearing V., Effects of cosmetic formulations containing hydroxy acids on sun-exposed skin: current applications and future developments. Dermatol Res Pract. 2012.
- https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov/compound/Pyruvic_acid#section=Mechanism-of-Action
- Roguś-Skorupska D., Chodorowska G., Peelingi w dermatologii, Nowa Medycyna, 2005.
- Jastrząb R. i in., Kwasy owocowe (α-hydroksykwasy) i ich związki kompleksowe, Wydawnictwo Naukowe UAM, 2014.