Witamina C a nerki. Czy może je uszkadzać?

Kwas askorbinowy w moczu – do czego prowadzi jego nadmiar?

Witamina C (kwas askorbinowy) wchłania się w jelicie cienkim w 70-80%. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, dlatego jej nadmiar nie jest magazynowany w organizmie, a niewykorzystane ilości dość szybko usuwane wraz z moczem. W związku z tym trudno o jej przedawkowanie.

Długotrwałe przyjmowanie bardzo wysokich dawek witaminy C może jednak powodować działania niepożądane takie jak: 

• wysypka, 
• nudności, 
• wymioty, 
• biegunka, 
• problemy z nerkami. 

Jak wynika z badań, witamina C może wywoływać skutki uboczne u pacjentów z niewydolnością nerek. Ulega ona przekształceniu do nierozpuszczalnych szczawianów, które mogą kumulować się m.in. w nerkach, ale też innych organach.  

Zaobserwowano, że przyjmowanie więcej niż 2 g witaminy C dziennie przez dłuższy czas zwiększa stężenie kwasu szczawiowego w krwi i moczu. Prowadzi to do powstania kamieni szczawianowo-wapniowych. 

Witamina C a nerki – kto powinien uważać? 

Przyjmowanie zwiększonej ilości kwasu askorbinowego przez stosunkowo niedługi czas nie powinno skutkować negatywnymi objawami zarówno dla nerek, jak i całego organizmu. Ostrożnie do suplementacji witaminy C powinny jednak podejść osoby, u których stwierdzono już zaburzenia pracy nerek. 

Suplementację witaminy C powinni skonsultować z lekarzem pacjenci chorujący na:

• kamicę szczawianową,
• hiperoksalurię (przewlekłe nadmierne wydalanie szczawianów),
• niewydolność nerek.

 Jest ona konieczna również w przypadku pacjentów dializowanych.

Podsumowując, kwas askorbinowy nie powinien uszkadzać nerek u osób zdrowych. Jeśli jednak nie pracują one prawidłowo, nadmierna suplementacja witaminą C może być dla nich niekorzystna.

Przeczytaj również:
Witamina C. Jak ją dawkować?