Jakie glikokortykosteroidy stosujemy na skórę?
Glikokortykosteroidy to grupa leków szeroko wykorzystywanych w lecznictwie. Stosuje się je w preparatach dermatologicznych. Główne działanie opiera się na hamowaniu stanu zapalnego. Leki te są zróżnicowane pod względem siły działania.
Czym są glikokortykosteroidy?
Glikokortykosteroidy (GKS) to grupa leków o szerokim zastosowaniu. Pochodne steroidowe występują w lecznictwie zarówno w postaci tabletek, leków wziewnych, jak i iniekcji czy też preparatów do stosowania na skórę. Wykorzystuje się je w leczeniu wielu jednostek chorobowych, takich jak:
- wstrząs anafilaktyczny,
- astma oskrzelowa,
- choroby autoimmunologiczne,
- choroby rozrostowe,
- choroby nowotworowe.
Glikokortykosteroidy mogą być także stosowane miejscowo na stany zapalne. Leki te wykazują właściwości:
- przeciwzapalne,
- przeciwwysiękowe,
- przeciwalergiczne,
- przeciwświądowe.
W jaki sposób działają glikokortykosteroidy?
Omawiane leki wywołują zmiany czynnościowe w wielu narządach. Łączą się w komórkach ze swoistym receptorem cytoplazmatycznym, co powoduje pobudzenie lub hamowanie transkrypcji specyficznych genów komórki. Glikokortykosteroidy mają wpływ na czynniki transkrypcyjne w komórce, które odpowiadają za rozwój stanu zapalnego. Regulują ekspresję wielu genów, powodując zahamowanie syntezy cytokin prozapalnych. Wpływają na aktywność enzymów komórkowych, hamują migrację makrofagów, a także proliferację limfocytów T oraz B. Zapobiegają degranulacji eozynofilów. Opisane efekty są odpowiedzialne za przeciwzapalne i immunosupresyjne działanie tej grupy leków.
Działanie miejscowe glikokortykosteroidów jest zależne od ich budowy, stężenia i sposobu aplikacji.
W jakich schorzeniach skóry stosuje się glikokortykosteroidy?
Glikokortykosteroidy stosuje się miejscowo w wielu schorzeniach dermatologicznych, takich jak:
- atopowe lub łojotokowe zapalenie skóry,
- liszaj płaski,
- toczeń rumieniowaty,
- świąd skóry,
- łuszczyca,
- wypryski kontaktowe,
- rumień wielopostaciowy.
Działanie tej grupy leków jest objawowe. Po przerwaniu stosowania GKS objawy mogą nawracać.
Jakie glikokortykosteroidy są wykorzystywane w dermatologii?
Wiele z substancji do stosowania miejscowego na skórę to glikokortykosteroidy. Zdecydowana większość tych leków to preparaty dostępne na receptę. Bez recepty można nabyć maści zawierające hydrokortyzon. Preparaty dermatologiczne mogą zawierać dodatkowo antybiotyki i inne substancje. Glikokortykosteroidy dzielimy ze względu na siłę działania:
- słabe: hydrokortyzon, deksametazon, metyloprednizolon, acetonid fluocynolonu (0.0025%);
- średnio (umiarkowane) silne: benzoesan betametazonu, flumetazon, acetonid triamcinolonu (0,04%);
- silne: pirośluzan mometazonu, fluocinolon, flutykazon, walerianian, benzoesan i dipropionian betametazolu w wyższych stężeniach;
- bardzo silne: klobetazol, furoinian mometazonu.
Glikokortykosteroidy stosowane miejscowo – działania niepożądane
Stosowanie GKS na skórę jest obarczone wieloma niebezpiecznymi działaniami niepożądanymi.
W związku z tym podczas ich stosowania należy zawsze przestrzegać zaleceń lekarza i postępować zgodnie z instrukcjami zawartymi w ulotce preparatu.
Pomimo słabszego działania hydrokortyzonu oraz jego dostępności bez recepty nie powinniśmy nadużywać maści i kremów zawierających tę substancję. Długotrwałe i niewłaściwe stosowanie glikokortykosteroidów może wywołać:
- zaniki naskórka,
- zaniki tkanek podskórnych,
- nadmierne owłosienie,
- rozstępy skórne,
- plamicę posteroidową, objawiającą się przebarwieniami skóry,
- trądzik posteroidowy,
- zapalenie okołoustne,
- opóźnienie gojenia się ran,
- owrzodzenia,
- nadkażenia bakteryjne i grzybicze,
- nadmierną suchość skóry.
Miejscowe stosowanie tych leków na dużą powierzchnię ciała może wywoływać także ogólnoustrojowe skutki uboczne, takie jak zaburzenia hormonalne powstałe na skutek supresji osi przysadka-nadnercza.
Ryzyko związane z wystąpieniem działań niepożądanych jest większe w przypadku stosowania silnych pochodnych.
Wpływ na wystąpienie działań niepożądanych mają także:
- powierzchnia aplikacji,
- częstotliwość stosowania,
- stężenie leku,
- wiek,
- waga pacjenta.
Aby uniknąć działań niepożądanych, glikokortykosteroidy powinno się stosować najkrócej, jak to możliwe.
Kiedy nie powinniśmy stosować glikokortykosteroidów?
Stosowanie tej grupy leków jest przeciwwskazane u pacjentów:
- cierpiących na trądzik różowaty,
- z chorobami nowotworowymi,
- z chorobami bakteryjnymi, wirusowymi i grzybiczymi skóry,
- z zanikiem naskórka,
- ze stanami przedrakowymi skóry,
- uczulonych na którąkolwiek substancję z grupy glikokortykosteroidów.
Nie zaleca się także stosowania maści i innych leków dermatologicznych z GKS u kobiet w ciąży. Pochodne o silnym działaniu mogą wykazywać działanie teratogenne. Nie ma danych dotyczących tego, w jakim stopniu leki z tej grupy przenikają do mleka matki. W związku z tym nie zaleca się ich stosowania u kobiet karmiących piersią.
Źródła:
- Janiec W., Kompendium Farmakologii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2015.
- Charakterystyka Produktu Leczniczego: CLOBEDERM, 0,5 mg/g, krem.
- Charakterystyka Produktu Leczniczego: Maxicortan, 10 mg/g, krem.