Dławica Prinzmetala – objawy i leczenie

Dławica Prinzmetala, zwana inaczej dławicą odmienną lub dławicą naczynioskurczową, jest rzadkim rodzajem choroby niedokrwiennej serca, dotyczącej naczyń wieńcowych. Naczynia wieńcowe to dwie tętnice, odchodzące od opuszki aorty, rozgałęziające się następnie i zapewniające ukrwienie, a co za tym idzie dostarczenie tlenu i składników odżywczych do mięśnia serca. 

W przebiegu dławicy Prinzmetala dochodzi do samoistnego, przemijającego skurczu tych naczyń, powodującego przejściowe niedokrwienie mięśnia serca. Niedokrwienie powoduje pojawienie się bólu wieńcowego, a w elektrokardiografii obserwuje się zwykle ustępujące zmiany charakterystyczne dla niedokrwienia mięśnia serca w obszarze odpowiadającym unaczynieniu przez tętnicę, która uległa skurczowi. Epizody zazwyczaj nie prowadzą do wystąpienia martwicy mięśnia i zawału serca. 

Kiedy występują epizody dławicy Prinzmetala? 

Skurcz tętnicy wieńcowej może dotyczyć zarówno naczynia, w którym stwierdza się obecność blaszek miażdżycowych zmniejszających jego średnicę, jak i naczynia niezmienionego. 

Do skurczu naczynia wieńcowego w przebiegu dławicy odmiennej dochodzi często bez zadziałania żadnego czynnika wywołującego, niekiedy jednak pojawia się on w związku z wysiłkiem fizycznym.  

Jako inne czynniki mogące mieć związek z wystąpieniem epizodu dławicy naczynioskurczowej wymienia się ekspozycję na niską temperaturę otoczenia, przyjęcie amfetaminy lub kokainy, stres czy hiperwentylację, a także niektóre leki – fluorouracyl, cyklofosfamid. Godziny, w których najczęściej dochodzi do skurczu naczynia i wystąpienia epizodu niedokrwienia to okres nocny, od północy do 6 rano, kiedy pacjent przebywa w spoczynku. 

Czynnikiem ryzyka wystąpienia dławicy Prinzmetala jest palenie tytoniu. 

Jak objawia się epizod dławicy odmiennej? 

W przebiegu epizodu dławicy Prinzmetala występuje ból wieńcowy, zwany też dławicowym. Jego cechy to: 

• charakter uciskowy, gniotący lub dławiący; 
• lokalizacja zamostkowa, rzadziej w okolicy nadbrzusza; 
• ewentualne promieniowanie do szyi, żuchwy, barku, ramienia. 

W przypadku dławicy odmiennej ból może trwać stosunkowo długo. 

Badania stosowane w diagnostyce dławicy odmiennej 

W diagnostyce dławicy naczynioskurczowej korzysta się z badania elektrokardiograficznego klasycznego oraz z rejestracji ciągłej elektrokardiogramu metodą Holtera, w której poszukuje się zmian charakterystycznych dla niedokrwienia mięśnia serca, niesprowokowanych przez typowe dla klasycznej choroby wieńcowej czynniki. Badaniem inwazyjnym stosowanym w diagnostyce jest koronarografia, z możliwością wykonania próby prowokacyjnej. 

Leczenie dławicy Prinzmetala 

W leczeniu istotną rolę odgrywa ograniczenie czynników ryzyka – całkowity zakaz palenia tytoniu i zażywania narkotyków, takich jak amfetamina i kokaina. W kontekście farmakoterapii stosuje się leki z grupy blokerów kanału wapniowego. 

W niektórych przypadkach, gdy w tętnicy obecne są blaszki miażdżycowe, założyć do niej można stent. Niestety po takiej terapii skurcz tętnicy może nawracać w innym miejscu.

Przeczytaj również:
Czym są troponiny sercowe?