Hipoglikemia. Jak rozpoznać objawy?
Hipoglikemia (niedocukrzenie) to niebezpieczny stan, w którym poziom glukozy we krwi spada. Jakie są przyczyny hipoglikemii i jak rozpoznać objawy? Odpowiadamy.
Czym jest hipoglikemia?
Hipoglikemia to stan, w którym stężenie glukozy we krwi wynosi poniżej 55 miligramów na decylitr. Diagnoza hipoglikemii nie jest równoznaczna z obecnością objawów. Osoby doświadczające epizodów hipoglikemii, często przyzwyczajone do niskich poziomów glukozy we krwi, mogą nie odczuwać jej skutków. Z drugiej zaś strony osoby zaadaptowane do glikemii wysokich mogą doświadczać symptomów niedocukrzenia już przy wartościach uznawanych za prawidłowe.
Hipoglikemię można podzielić na trzy grupy, zależnie od stanu chorego:
- Hipoglikemia łagodna – chory nie doświadcza objawów uniemożliwiających mu samodzielne działanie i jest w stanie ją zwalczyć, przyjmując odpowiednie pokarmy i napoje wyrównujące poziom glukozy we krwi;
- Hipoglikemia umiarkowana – objawy uniemożliwiają choremu samodzielne sięgnięcie po produkty wyrównujące glikemię, jest on jednak zdolny do ich przyjęcia, pod warunkiem pomocy osób trzecich;
- Hipoglikemia ciężka – wiąże się z poważnymi objawami, w tym utratą przytomności. Wymaga pilnego leczenia szpitalnego. Jest stanem zagrożenia życia.
Hipoglikemia – przyczyny
Hipoglikemia polekowa
Dotyczy cukrzyków leczonych insulinoterapią i lekami doustnymi.
Hipoglikemia polekowa zwykle występuje w przypadku:
- niedostosowania dawki insuliny do spożytego posiłku lub intensywności wysiłku fizycznego (zbyt duża dawka);
- spożycia alkoholu, które powoduje zmniejszenie wytwarzania glukozy w organizmie, a zatem chwilowe zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę;
- zwiększenia wrażliwości na insulinę, np. po utracie masy ciała; osoba, która traci na wadze, zmniejsza również swoje zapotrzebowanie na insulinę; zapotrzebowanie to spada także u osób z dobrze wyrównaną cukrzycą.
Inne przyczyny hipoglikemii:
- Insulinoma – guz wydzielający insulinę, który powoduje nadmiar tego hormonu w krwiobiegu, a co za tym idzie zbyt duży spadek poziomu cukru we krwi;
- Niewydolność wątroby – powoduje zaburzenie metabolizmu węglowodanów;
- Hipoglikemia reaktywna (poposiłkowa), mogąca być wynikiem zaburzeń hormonów regulujących gospodarkę węglowodanową lub występować np. u chorych po resekcji żołądka. Objawia się spadkiem poziomu cukru we krwi najczęściej od 2 do 5 godzin po posiłku;
- Hipoglikemia spowodowana wydzielaniem hormonów przez nowotwory złośliwe.
Hipoglikemia – objawy
Hipoglikemia może przebiegać bezobjawowo. W znacznej większości przypadków obecne są jednak symptomy, tj.:
- uczucie głodu,
- pocenie się,
- nudności,
- drżenie rąk i całego ciała,
- uczucie szybkiego, nierównego bicia serca,
- uczucie otumanienia, zagubienia, splątania,
- senność,
- zaburzenia koordynacji ruchowej,
- trudności w mówieniu,
- pogorszenie widzenia,
- dziwne, nietypowe, nieadekwatne zachowania,
- mrowienie skóry,
- w ciężkich przypadkach utrata przytomności i śpiączka.
Hipoglikemia – leczenie
Sposób leczenia hipoglikemii zależy przede wszystkim od jej nasilenia. W łagodniejszych przypadkach priorytetem jest jak najszybsze przyjęcie pokarmu lub napoju zawierającego cukry proste. Może być to dostępna w aptekach glukoza w saszetkach, w postaci żelu. Można ją zastąpić słodką herbatą, wodą z cukrem lub innym słodzonym napojem, a nawet owocami (np. bananem) lub ich przetworami (sokiem lub dżemem).
Po opanowaniu wstępnych objawów zjedz posiłek zawierający węglowodany złożone. Może to być na przykład kanapka z wędliną. Zapewni ona podwyższenie glikemii w sposób bardziej stabilny i trwający dłużej, przez wolniejsze uwalnianie glukozy do krwi.
Kontrolny pomiar glikemii wykonaj po 15 i 60 minutach od zaobserwowania hipoglikemii i rozpoczęcia jej wyrównywania.
Jeżeli chory nie jest w stanie zjeść posiłku samodzielnie, należy pilnie wezwać pogotowie. Konieczne jest wtedy dożylne wyrównanie glikemii.
Szczególna sytuacja występuje u chorych na cukrzycę typu I. W przypadku wystąpienia objawów hipoglikemii istnieje możliwość podania im glukagonu, hormonu o działaniu przeciwnym do insuliny. Tacy pacjenci mają zazwyczaj lek w postaci ampułkostrzykawki. Warto, by nie tylko pacjent, ale również jego rodzina zapoznała się ze sposobem podania i miejscem przechowywania tego zestawu ratunkowego.
Przeczytaj również:
Cukrzyca – w jaki sposób się ją leczy?
- Stefański A., Leczenie ostrych zaburzeń gospodarki węglowodanowej w cukrzycy, Wielka Interna- Diabetologia. wyd. Medical Tribune Polska, Warszawa, wyd. el.
- Sieradzki J., Hipoglikemia polekowa, Interna Szczeklika 2020, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków, s, 1549-1550.