Nawłoć pospolita. Jakie ma właściwości?

Nawłoć pospolita – charakterystyka 

Nawłoć pospolita (łac. Solidago virgaurea) w medycynie ludowej nazywana jest złotą rózgą, złotnikiem, polską mimozą. Należy do rodziny astrowatych. W Polsce występuje na terenie całego kraju. Znajdziemy ją również w wielu krajach Europy, Ameryki Północnej i Azji. Porasta pobocza dróg, suche łąki oraz lasy. Szybko się rozrasta i ciężko ją wypielić, dlatego uważana jest za chwast. Rozsiewa się za pomocą nasion przenoszonych głównie przez owady i wiatr. Osiąga wysokość do około 100 cm, kwitnie na żółto.

Nawłoć pospolita – właściwości  

Solidago virgaurea ma dobroczynny wpływ na wiele aspektów zdrowotnych. Wykazuje między innymi działanie: 

• przeciwzapalne, 
• przeciwbakteryjne, 
• moczopędne, 
• spazmolityczne, 
• hipotensyjne, 
• uszczelniające naczynia włosowate, 
• ściągające, 
• przeciwzakrzepowe, 
• wspomagające trawienie. 

Dawniej używano jej w postaci naparów na otarcia, uszkodzenia skóry oraz aby zmniejszyć krwawienia. Dziś możemy ją znaleźć w aptekach pod postacią kremów, maseczek, past doustnych, płynów oraz kapsułek.  

Nawłoć pospolita – zastosowanie 

Nawłoć można stosować wewnętrznie w stanach zapalnych dróg moczowych oraz w kamicy nerkowej. Często jest dodawana do nalewek złożonych wspomagających pracę nerek. Wykazuje także działanie przeciwdrobnoustrojowe. Zewnętrznie używa się jej przy trudno gojących się ranach i owrzodzeniach. Kąpiele z dodatkiem tej rośliny wpływają pozytywnie na regenerację i poprawienie jędrności skóry. Dzięki regularnym kąpielom pozbędziemy się siniaków, ponieważ nawłoć działa przeciwzapalnie i uszczelniająco na małe naczynia krwionośne. Do przygotowania naparu możemy użyć jej kwiatów, liści i pąków.

Ziele nawłoci ma właściwości moczopędne oraz odtruwające organizm.

Zawarte w niej związki wiążą szkodliwe substancje, co doprowadza je do łatwego rozpuszczania w wodzie. W wyniku tego organizm wydala je wraz z moczem lub potem. Nawłoć dzięki bogactwu flawonoidów i antocyjanów jest silnie przeciwzapalna. Jest też wykorzystywana w problemach z przemianą materii, ponieważ zwiększa produkcję soków trawiennych i żółci. Płukanie gardła naparem z nawłoci łagodzi objawy stanów zapalnych. Taki roztwór ma więcej antyoksydantów niż zielona herbata.  

Nawłoć pospolita – związki czynne 

Nawłoć pospolita swój charakter leczniczy zawdzięcza zawartości: 

• saponin triterpenowych, 
• flawonoidów, 
• garbników katechinowych, 
• glukozydów fenolowych, 
• antocyjanów, 
• olejków eterycznych, 
• związków fenolowych (kwas kawowy, kwas chlorogenowy).

Nawłoć pospolita – przeciwwskazania 

Stosowanie nawłoci może wywołać skutki uboczne, które ustępują krótko po odstawieniu. Istnieją jednak przeciwwskazania, w przypadku których powinniśmy całkowicie zrezygnować ze spożywania tej rośliny, np.: 

• niewydolność serca, 
• niewydolność nerek, 
• wiek poniżej 12 lat, 
• ciąża i karmienie piersią. 

Należy pamiętać, aby podczas zażywania nawłoci przyjmować duże ilości płynów, ponieważ działa ona napotnie i moczopędnie. W związku z brakiem badań potwierdzających bezpieczeństwo spożywania nawłoci w okresie ciąży, należy jej unikać. Ze względu na działanie moczopędne rośliny, preparatów z nawłocią pospolitą nie powinny stosować osoby zażywające diuretyki. 

Przeczytaj również:
Zioła i rośliny na zakażenia układu moczowego