Rzęsistkowica. Jak przebiega jej leczenie?

Jak można zarazić się rzęsistkowicą? 

Rzęsistkowica jest chorobą przenoszona drogą płciową. Częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Dodatkowo u starszych kobiet występuje większe ryzyko zarażenia niż u młodszych.

Pasożyt przechodzi z osoby zakażonej na niezarażoną podczas stosunku seksualnego.

U kobiet najczęściej zainfekowanymi obszarami są:

• srom,
• pochwa,
• szyjka macicy,
• cewka moczowa.

U mężczyzn zakażeniu ulega jedynie cewka moczowa.

Osoby, u których nie występują objawy, mogą zarażać innych.  

Rzęsistkowica – objawy 

Około 70% zakażonych nie ma żadnych objawów. Rzęsistkowica może powodować zarówno łagodne podrażnienia, jak i ostre stany zapalne. Objawy rozwijają się zwykle w ciągu 5-28 dni od momentu zarażenia.  

Rzęsistkowica u mężczyzn

Mężczyźni z rzęsistkowicą mogą zauważyć: 

• swędzenie i podrażnienie wewnątrz prącia, 
• pieczenie po oddaniu moczu lub ejakulacji, 
• potrzebę częstego oddawania moczu, 
• nieprawidłową białą i rzadką wydzielinę z prącia, 
• obrzęk i zaczerwienienia żołędzi prącia i napletka.  

Rzęsistkowica u kobiet

U kobiet rzęsistkowica powoduje: 

• nieprawidłową wydzielinę z pochwy – pienistą, o żółtozielonym kolorze i nieprzyjemnym rybim zapachu,
• bolesność przy oddawaniu moczu lub stosunku płciowym,
• tkliwość, obrzęk i świąd w okolicach pochwy, a czasem nawet po wewnętrznej stronie ud. 

Powikłania nieleczonej rzęsistkowicy 

Nieleczona infekcja może trwać miesiącami, a nawet latami. Rzęsistkowica zwiększa ryzyko zachorowania na inne choroby przenoszone drogą płciową lub ich rozniesienia. Stan zapalny w okolicy genitaliów ułatwia dostanie się wirusa HIV lub zarażenia nim partnera. U ciężarnych z rzęsistkowicą występuje większe ryzyko porodu przedwczesnego, a urodzone dzieci zainfekowanych matek mogą mieć niską masę urodzeniową. 

Rzęsistkowica – diagnostyka 

Nie można postawić diagnozy wyłącznie na podstawie objawów.

Zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn lekarz musi przeprowadzić badanie i zlecić test laboratoryjny.

Potwierdzeniem zakażenia rzęsistkowicą jest wykrycie patogenu w bezpośrednim rozmazie mikroskopowym. Materiałem do testu u kobiet jest najczęściej wydzielina z pochwy/kanału szyjki macicy lub próbka moczu. U mężczyzn konieczne są wymaz z cewki moczowej lub oddanie próbki moczu.

Rzęsistkowica – leczenie  

Wykrycie rzęsistka pochwowego jest wskazaniem do leczenia. Nie muszą temu towarzyszyć żadne objawy. Leczeni są również partnerzy seksualni osoby zakażonej. Lekiem stosowanym w leczeniu jest metronidazol lub tynidazol w tabletkach.

Przy przyjmowaniu obu tych leków nie powinno się spożywać alkoholu.

Po całkowitym wyleczeniu kolejne zakażenie jest nadal możliwe.  

Ryzyko zarażenia się rzęsistkowicą i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową możemy zmniejszyć, stosując prezerwatywy.

Przeczytaj również:
Kiła. Choroba przeszłości?