Węglan amonu (E503). Czy ma wpływ na zdrowie?
Węglan amonu ze względu na swoje właściwości znalazł zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym i spożywczym. Czy jest bezpieczny?
Węglan amonu (E503) – czym jest?
Węglan amonu to nieorganiczny związek chemiczny. Powstaje w trakcie reakcji chemicznej dwutlenku węgla i wody amoniakalnej lub w wyniku reakcji siarczanu amonu z węglanem wapnia.
Węglan amonu (E503) – właściwości i zastosowanie
Węglan amonu jest dobrze rozpuszczalny w wodzie. W temperaturze pokojowej tworzy bezbarwne kryształy o charakterystycznym zapachu amoniaku. W temperaturze 58°C rozkłada się do amoniaku, dwutlenku węgla i wody, dzięki czemu znajduje zastosowanie jako środek spulchniający.
Węglan amonu wykorzystywany jest w przemyśle spożywczym, kosmetycznym, farmaceutycznym, a także jako środek gaśniczy czy odczynnik laboratoryjny. W produkcji kosmetyków znajdziemy go najczęściej w produktach przeznaczonych do trwałej ondulacji. W przemyśle farmaceutycznym używany jest w produkcji syropów na kaszel.
W żywności oznaczany jest symbolem E503 i znajdziemy go w:
- proszkach do pieczenia,
- wyrobach czekoladowych,
- przetworzonej żywności na bazie zbóż,
- produktach dla niemowląt i dzieci.
Węglan amonu (E503) – wpływ na organizm
Węglan amonu dodawany do żywności uznawany jest za nieszkodliwy pod warunkiem, że spożywa się go z umiarem. Węglany wydalane są z organizmu z kałem i moczem. W wyniku bezpośredniego kontaktu z tą substancją mogą natomiast wystąpić alergie czy podrażnienia skóry.
Nie określono maksymalnej dawki dziennej spożycia E503. Przy nadmiernych ilościach węglan amonu może powodować podrażnienia śluzówki przewodu pokarmowego i wywoływać zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie jak wymioty, biegunka czy wydzielanie nadmiernej ilości soku żołądkowego.
Przeczytaj również:
Octan sodu (E262) – jakie ma zastosowanie?
- Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1129/2011.
- Bosacka K., Kozłowska-Wojciechowska M., Czy wiesz, co jesz?, Wydawnictwo Publicat, Poznań 2011.
- Dojutrek C., Pietrzyk A., Ciastkarstwo, WSiP, Warszawa 2000.
Jak mozna w ogóle tego używać zwłaszcza w produktach dla niemowląt i dzieci 😬