Cykl miesiączkowy. Fazy, ile trwa, dni płodne, zaburzenia
Czy zastanawiałaś się kiedyś, jakie zmiany zachodzą w Twoim organizmie w trakcie poszczególnych faz cyklu miesiączkowego? A może zmagasz się z zaburzeniami cyklu, np. bolesnym miesiączkowaniem lub zbyt rzadkimi/ częstymi miesiączkami? W poniższym artykule znajdziesz najważniejsze informacje związane z kobiecym cyklem menstruacyjnym.
Co to jest cykl miesiączkowy?
Cykl miesiączkowy (inaczej cykl menstruacyjny) to wszystkie zmiany zachodzące w Twoim ciele, które występują z pewną regularnością. Ich celem jest stworzenie dogodnych warunków, które są potrzebne Twojemu organizmowi do ewentualnego zapłodnienia komórki jajowej i zagnieżdżenia powstałego zarodka.
Przemiany te zachodzą w:
- macicy i jajnikach,
- nabłonku wyściełającym pochwę,
- gruczołach piersiowych,
- szyjce macicy [1].
Najbardziej zauważalnym symptomem jest krwawienie z pochwy występujące ok. co miesiąc.
Występowanie cyklu miesiączkowego jest ściśle związane z prawidłową produkcją, wydzielaniem i funkcją hormonów związanych z podwzgórzem, przysadką mózgową i jajnikami. Podwzgórze odpowiada za wydzielanie m.in. gonadoliberyny (GnRH), która pobudza przysadkę do uwalniania gonadotropin – folitropiny (FSH) i lutropiny (LH). Wpływ gonadotropin na jajniki doprowadza do wytwarzania w ich strukturach hormonów steroidowych – estrogenów i progesteronu [2].
Ile trwa cykl miesiączkowy?
Długość cyklu menstruacyjnego jest kwestią indywidualną. Jeśli jesteś dorosłą kobietą, Twój cykl miesiączkowy może trwać od 23 do 33 dni [2]. Jeśli jesteś młodą dziewczyną, długość Twojego cyklu będzie wynosiła od 21 do 45 dni [3].
Cykl miesiączkowy – fazy
Faza | Jakie zmiany zachodzą w tym czasie? |
Faza 1: menstruacja | Podczas miesiączki dochodzi do złuszczania najbardziej wewnętrznej warstwy błony śluzowej macicy, czyli endometrium. W tym procesie kluczowe znaczenie odgrywają enzymy zwane prostaglandynami [2]. Pierwszy dzień krwawienia miesiączkowego jest uznawany za początek cyklu menstruacyjnego. Typowo krwawienie trwa od 3 do 7 dni. W tym czasie możesz stracić 30-80 ml krwi. Taka ilość wymaga zastosowania 3-6 podpasek lub tamponów każdego dnia miesiączki. Jeśli stosujesz kubeczek menstruacyjny, jesteś w stanie w łatwy sposób oszacować objętość utraconej krwi [4]. |
Faza 2: faza folikularna | W tym czasie pod wpływem hormonu FSH (folitropiny) wydzielanego przez przysadkę mózgową dochodzi do wzrostu pęcherzyków w jajniku. Jeden z nich stanie się pęcherzykiem dominującym [5]. W tym samym czasie w jajniku produkowane są estrogeny, które odpowiadają za odbudowę cienkiej błony śluzowej macicy. Dochodzi do pogrubienia endometrium i wydłużenia występujących w niej gruczołów [1]. |
Faza 3: owulacja | Owulacja (jajeczkowanie) polega na uwolnieniu komórki jajowej z pęcherzyka. Największą rolę w tym procesie odgrywa gwałtowny wzrost wydzielania LH (lutropiny) przez przysadkę mózgową. Obserwujemy również zwiększenie stężenia estrogenu i FSH. Po owulacji z pękniętego pęcherzyka jajnikowego powstaje tzw. ciałko żółte produkujące estrogeny i progesteron [5]. |
Faza 4: faza lutealna | W tym czasie pod wpływem progesteronu pochodzącego z ciałka żółtego dochodzi do kontynuacji w przygotowywaniu błony śluzowej macicy do zagnieżdżenia zarodka. Obserwujemy dalsze zwiększanie grubości endometrium oraz poszerzenie i skręcenie występujących w niej gruczołów [2]. |
Jeżeli nie dojdzie do zapłodnienia komórki jajowej, ciałko żółte po 11 dniach zanika, tworząc tzw. ciałko białawe, a w błonie śluzowej macicy dochodzi do skurczu naczyń krwionośnych, co poprzedza wystąpienie kolejnej miesiączki. W przypadku zapłodnienia ciałko żółte zwiększa swoje rozmiary i przekształca się w czynne hormonalnie tzw. ciałko żółte ciążowe. Endometrium natomiast przekształca się w błonę doczesną [5].
Cykl miesiączkowy a dni płodne
Stosunek płciowy w trakcie dni płodnych może doprowadzić do zapłodnienia komórki jajowej przez plemniki. Aby określić dni płodne, przyda Ci się znajomość długości życia komórek rozrodczych u ludzi. Plemnik zachowuje zdolność do zapłodnienia przez 72 godziny od wytrysku, a czas życia komórki jajowej szacuje się na 48 godzin [6].
Okres płodny występuje zatem od 3 dni przed do 2 dni po wystąpieniu owulacji.
Zdarza się jednak, że plemnik jest w stanie zapłodnić komórkę jajową nawet do 6 dni od ejakulacji (wytrysku). W tej sytuacji przy oszacowywaniu okresu płodnego należy odpowiednio zwiększyć jego długość.
Inna metoda obliczania dni płodnych bazuje na czasie trwania najkrótszego i najdłuższego cyklu miesiączkowego w przeciągu ostatnich 6 miesięcy.
W tym przypadku:
- od czasu trwania najdłuższego cyklu odejmij 18 dni, co jest początkiem Twoich dni płodnych;
- od czasu trwania najkrótszego cyklu odejmij 11 dni, dzięki czemu uzyskasz termin zakończenia okresu płodnego [2].
Cykl miesiączkowy – jak liczyć?
Pierwszy dzień krwawienia miesiączkowego uznaje się za początek cyklu menstruacyjnego.
Czas trwania poszczególnych faz cyklu miesiączkowego jest różny, w zależności od fazy cyklu [2,5]:
Faza | Czas trwania/ moment wystąpienia |
Menstruacja | 3-7 dni |
Faza folikularna | 14-17 dni |
Owulacja | 14 dni przed pierwszym dniem kolejnego krwawienia miesięcznego, np. przy cyklu trwającym 28 dni owulacja przypada na jego 14. dzień |
Faza lutealna | 14 dni |
Jakie są zaburzenia cyklu miesiączkowego?
Wskutek różnych czynników możesz zmagać się z zaburzeniami cyklu miesiączkowego. Każde z odstępstw od normy zostało opisane poniżej.
Brak miesiączki (amenorrhea)
Brak krwawienia z dróg rodnych może mieć dwa podłoża:
- pierwotne – niewystąpienie miesiączki do 14. roku życia,
- wtórne – mówimy o nim, jeśli miesiączkujesz, ale menstruacja nie pojawia się u Ciebie przez co najmniej 3 miesiące.
Przyczynami pierwotnego braku krwawienia mogą być:
- występowanie wad anatomicznych, np. przegroda poprzeczna pochwy czy zarośnięcie błony dziewiczej;
- choroby genetyczne, np. zespół Turnera czy zespół braku wrażliwości na androgeny;
- dysfunkcja podwzgórza związana np. z nadmiernym stresem, zaburzeniami odżywiania i zbyt intensywną aktywnością fizyczną [7, 8].
Do przyczyn wtórnego braku krwawienia zaliczamy:
- ciążę (najczęstsza przyczyna),
- hiperprolaktynemię, czyli podwyższony poziom prolaktyny we krwi,
- niedoczynność tarczycy,
- zespół policystycznych jajników (PCOS),
- wpływ stosowanych leków,
- zaburzenia odżywiania,
- zbyt intensywne ćwiczenia fizyczne,
- stres [7].
Miesiączki krwotoczne (menorrhagia)
Miesiączki krwotoczne to występujące regularnie, ale przedłużające się i nadmiernie obfite miesiączki. Jeśli występują, możesz utracić wówczas ponad 80 ml krwi.
Do tego zaburzenia mogą doprowadzić:
- polipy,
- mięśniaki,
- rozrost i rak endometrium,
- leki przeciwkrzepliwe (nazywane lekami rozrzedzającymi krew),
- zaburzenia krzepnięcia [7].
Bolesne miesiączkowanie (dysmenorrhea)
Silne dolegliwości bólowe związane z krwawieniem miesiączkowym przyjmują postać zaburzeń:
- pierwotnych – dotykają kobiet od początku miesiączkowania,
- wtórnych – pojawiają się po uprzednich bezbolesnych menstruacjach.
Przyczynami bolesnego miesiączkowania są:
- endometrioza,
- mięśniaki i polipy macicy,
- zrosty pooperacyjne,
- stany zapalne w miednicy [7].
Zaburzenia regularności cyklu miesiączkowego
Do nieprawidłowości związanych z regularnością miesiączkowania zaliczamy:
- rzadkie miesiączkowanie (oligomenorrhoea) – pojawia się co 35-90 dni; jego przyczynami są nieprawidłowa masa ciała, PCOS (zespół policystycznych jajników), hieprolaktynemia, ciąża urojona i choroby przewlekłe [7];
- częste miesiączkowanie (polimenorrhoea) – cykl trwa poniżej 22 dni [2].
Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS)
PMS występuje nawet u 15% kobiet [2]. Jest to zbiór objawów somatycznych i psychicznych pojawiających się w fazie lutealnej cyklu miesiączkowego. Symptomy mijają podczas menstruacji. Etiologia tego zaburzenia nie jest znana, a jego przebieg może znacząco różnić się u poszczególnych kobiet.
Przykładowe objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego:
- zmęczenie,
- drażliwość,
- wahania nastroju,
- stany depresyjne,
- obniżenie libido,
- wzmożony apetyt i pragnienie,
- wzdęcia,
- wymioty,
- bóle głowy,
- zawroty głowy,
- trądzik,
- bóle mięśniowo-stawowe,
- tkliwość piersi [2,9].
Cykl menstruacyjny to następujące kolejno po sobie zmiany w ciele kobiety. Są one niezbędne do zapłodnienia komórki jajowej, a w dalszej kolejności zagnieżdżenia powstającego w jego wyniku zarodka. Zbyt obfite krwawienia, brak miesiączki, za długi lub za krótki cykl to niektóre z zaburzeń, które powinny skłonić Cię do wizyty w gabinecie ginekologicznym.
Przeczytaj również:
Zaburzenia miesiączkowania – jakie są ich przyczyny?
- Ganong W.F., Fizjologia, PZWL 2007.
- Bręborowicz G.H., Położnictwo i ginekologia Tom 2, PZWL 2020.
- https://www.mp.pl/ginekologia/przypadki/210169,zaburzenia-miesiaczkowania-u-dziewcza.
- https://www.mp.pl/pediatria/artykuly-wytyczne/artykuly-przegladowe/139645,dokladna-i-efektywna-ocena-miesiaczkowania.
- Konturek S. (red.), Fizjologia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny, wydanie II, Urban & Partner 2013.
- https://www.mp.pl/pacjent/ciaza/lista/92883,naturalne-metody-regulacji-poczec.
- https://www.mp.pl/pacjent/objawy/253859,zaburzenia-miesiaczkowania.
- https://podyplomie.pl/ginekologia/37141,pierwotny-brak-miesiaczki.
- https://www.mp.pl/pacjent/ginekologia/choroby/272132,zespol-napiecia-przedmiesiaczkowego.