Zapalenie pęcherza moczowego na wakacjach
Okres letni i wakacyjne wyjazdy sprzyjają wystąpieniu infekcji dolnych dróg moczowych. Ból i dyskomfort przy oddawaniu moczu, a także częste wizyty w toalecie potrafią skutecznie zepsuć wymarzony urlop. Zapalenie pęcherza moczowego niestety ma skłonność do nawrotów. Pacjenci bardzo często wracają do lekarza z tym samym problemem nawet kilka razy do roku.
W leczeniu objawów zapalenia pęcherza moczowego bardzo ważne jest odpowiednie nawadnianie. Należy pić dużo wody lub ziołowych mieszanek o działaniu moczopędnym. Zwiększy to przepływ moczu, co sprawi, że będzie on częściej wydalany, a wraz z nim bakterie.
Pomocne może być także wykonanie nasiadówki. Należy przygotować napar z ziół o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym, np. z kory dębu, ziela skrzypu czy liści szałwii, rozcieńczyć go w ciepłej wodzie (w wannie lub misce) i zanurzyć się w nim na kilka minut do połowy talii.
W czasie infekcji lepiej zrezygnować z kąpieli w morzu, basenie i jacuzzi. Istotne jest też korzystanie tylko z własnego ręcznika. Co ważne, wilgotny ręcznik wiszący przez kilka godzin w cieple to doskonałe miejsce dla rozwoju bakterii. Warto mieć osobny ręcznik przeznaczony tylko do higieny intymnej.
Ponadto można wspomagać się naturalnymi ziołowymi mieszankami, pijąc napary, np. z rumianku, borówki brusznicy lub liści brzozy. Można także sięgnąć po preparaty zawierające wyciąg z żurawiny. Zakwaszają one mocz, co zatrzymuje namnażanie się bakterii.
Farmakologiczne leczenie zapalenia pęcherza moczowego polega na podawaniu furazydyny, zwanej także furaginą. Zwykle zaleca się dawkowanie 100 mg cztery razy dziennie.
Dodatkowo może zostać zalecona terapia:
- kotrimoksazolem w dawce 960 mg dwa razy dziennie przez trzy dni,
- trimetoprimem w dawce 100 mg dwa razy dziennie,
- fosfomycyną w dawce 3 g (jednorazowe dawkowanie).
W przypadku dużej oporności na powyższe antybiotyki mogą zostać przepisane inne antybiotyki, m.in. fluorochinolony, np. cyprofloksacyna.
Decyzję o doborze odpowiedniej terapii podejmuje lekarz prowadzący leczenie.
Powyższe substancje są lekami pierwszego rzutu. Leczenie drugiego wyboru to najczęściej amoksycylina wraz z kwasem klawulanowym w dawce 625 mg dwa razy dziennie.
Zapalenie pęcherza moczowego najczęściej przebiega bez poważnych powikłań, jeżeli pacjent nie wykazuje nieprawidłowości ze strony tego układu. Powikłania dotykają najczęściej osób z nieprawidłowościami anatomicznymi lub obniżoną odpornością czy zaburzeniami czynnościowymi w układzie moczowym.
Ryzyko wystąpienia groźnych powikłań znacznie wzrasta u osób obciążonych innymi chorobami, takimi jak cukrzyca czy niewydolność serca.
Wśród najczęściej występujących powikłań zapalenia pęcherza moczowego wyróżnia się zapalenie nerek, ropień nerki, roponercze i odmiedniczkowe zapalenie nerek.
Są to poważne choroby, które mogą zagrażać życiu. Dlatego ważne jest szybkie zidentyfikowanie problemu i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Do lekarza należy się udać, jeśli:
- po 2-3 dniach samodzielnego leczenia nie nastąpi poprawa;
- to druga lub kolejna infekcja pojawiająca się w niedługim czasie;
- problemom z pęcherzem towarzyszą gorączka i wymioty;
- mimo spożywania dużej ilości płynów nie jest oddawany mocz;
- kobieta jest w ciąży.
Przeczytaj również:
Zapalenie pęcherza moczowego – jak rozpoznać i jak leczyć?
