Choroba Hashimoto u mężczyzn – jak się objawia?
Choroba Hashimoto jest jedną z najczęstszych chorób ostatniej dekady rozpoznawanych w krajach rozwiniętych. Szacuje się, że ok. 5% populacji mieszkańców krajów pierwszego świata na jakimś etapie swojego życia będzie zmagało się z niedoczynnością tarczycy Hashimoto. Charakterystyczny profil pacjenta w tej chorobie to bezdzietna kobieta w wieku 30-60 lat – nie oznacza to jednak, że nie chorują osoby młodsze. To samo tyczy się mężczyzn.
Choroba Hashimoto u mężczyzn – objawy
Choroba Hashimoto objawia się u mężczyzn w podobny sposób, jak u kobiet – wiele charakterystycznych symptomów jest wspólnych:
- wzrost masy ciała (głównie tkanki tłuszczowej),
- szorstka, sucha skóra,
- nadmierna, szybka męczliwość,
- zaparcia,
- depresja,
- bóle stawów,
- uczucie zimna,
- problemy ze skupieniem, zapamiętywaniem.
Istnieją różnice w manifestacji opisywanej choroby u obu płci. Z tego powodu należy wymienić również objawy zdecydowanie bardziej charakterystyczne dla mężczyzn. Są to:
- wypadanie włosów,
- utrata masy mięśniowej, siły,
- zaburzenia funkcji seksualnych.
Ostatni z wymienionych objawów wymaga rozwinięcia, ponieważ różnorodność zaburzeń funkcji seksualnych jest duża. Problemem najczęściej wymienianym przez mężczyzn z Hashimoto jest zmniejszenie popędu seksualnego oraz trudność w osiągnięciu bądź opóźnienie ejakulacji. Innymi, równie często zgłaszanymi objawami są zaburzenia erekcji – obejmują one trudniejszą inicjację, niską intensywność oraz krótki czas trwania stanu erekcji. Szacuje się, że 59-63% chorych na niedoczynność tarczycy cierpi z powodu zaburzeń funkcji seksualnych.
Niestety mężczyźni znacznie rzadziej dostrzegają potrzebę konsultacji z lekarzem rodzinnym bądź endokrynologiem, nawet w obliczu jawnych objawów sugerujących chorobę tarczycy. Jest to być może spowodowane tym, że kobiety chorują od 8 do 15 razy częściej niż mężczyźni, a objawy (szczególnie dotyczące sfery seksualnej) są w ich ocenie wstydliwe, co dla wielu jest powodem do ich ukrywania.
Na szczęście opisane powyżej zaburzenia skutecznie się leczy z użyciem hormonalnej terapii zastępczej (lewotyroksyny). Zarówno diagnostyka, jak i leczenie nie różnią się w przypadku mężczyzn i kobiet.
Bardzo dobrze jest wszystko opisane.
Bardzo dziekuję pomoglo w podjeciu decyzji o leczeniu