Taping twarzy. Kiedy warto z niego skorzystać?

Według twórcy metody kinesiotapingu, Kenzo Kase, plastrowanie miało być wydłużeniem terapii, w celu osiągnięcia najlepszych efektów. Na początku tą zasadą kierowali się głównie fizjoterapeuci i rehabilitanci. Z biegiem czasu metoda stawała się coraz popularniejsza w innych dziedzinach. Zaczęto ją stosować u sportowców, pacjentów neurologicznych, w stomatologii, a także w gabinetach medycyny estetycznej. 

Taping twarzy – w jakich dziedzinach jest stosowany?   

Neurologia  

• Uszkodzenie nerwu twarzowego – może być powikłaniem krwotocznego udaru mózgu. Osłabiona siła mięśni mimicznych twarzy powoduje opadanie powieki, kącika ust, problemy z mówieniem, jedzeniem i piciem. Stosowanie plastrów wspomaga odżywienie i regenerację tkanek podskórnych i mięśni, zapobiega obrzękom, wpływa na normalizację napięcia mięśniowego, zmniejsza ból, a także stwarza odpowiednie warunki do regeneracji nerwu. 
• Po rekonstrukcjach nerwów w obrębie twarzy
  Rekonstrukcje nerwów najczęściej wykonuje się w przypadku występowania guzów mózgu, twarzoczaszki lub węzłów chłonnych, a także w wyniku mechanicznego uszkodzenia nerwu, np. w wyniku wypadku. W takich przypadkach rekonwalescencja dzieli się na kilka etapów i w każdym z nich można z powodzeniem stosować kinesiotaping. W pierwszym etapie, stosując aplikacje limfatyczne na występujące obrzęki, następnie aplikacje więzadłowe w celu rozluźnienia tkanek i lepszego odżywienia struktur okołonerwowych. W ostatnim etapie jako wspomaganie terapii logopedycznej. 

Stomatologia  

• Po usunięciu zębów
  Najczęściej stosuje się aplikację limfatyczną głównie w celu leczenia obrzęków twarzy wywołanych usunięciem ósemek (zwłaszcza zatrzymanych). Poza zaleceniami dotyczącymi łagodzenia bólu stosuje się kinesiotaping, aby zmniejszyć obrzęk i krwiak występujący po zabiegu. Można także zastosować aplikację rozluźniającą w celu likwidacji szczękościsku. Podobnie postępuje się po operacjach chirurgicznych w obrębie kości szczęki i/lub żuchwy. 
• W ortodoncji
  W nowoczesnych gabinetach ortodoncji przed założeniem aparatu korygującego zgryz jest diagnozowany przez cały zespół specjalistów, łącznie z fizjoterapeutą. Fizjoterapeuta bada układ kostno-stawowy, postawę, ocenia napięte mięśnie, szczególnie w okolicy pleców, szyi, ramion, głowy i twarzy. Najczęściej stosuje się aplikacje rozluźniające na najbardziej napięte mięśnie, co bardzo korzystnie wpływa na terapię aparatem ortodontycznym i może skrócić jej czas. 
• W dysfunkcjach narządu żucia
  Kinesiotaping w połączeniu z terapią manualną i odpowiednimi ćwiczeniami daje bardzo dobre efekty w przypadku bólu mięśni żwaczy, pracy nad wydolnością żucia, a także w przypadku zwiększenia ruchomości stawów skroniowo-żuchwowych i zmniejszenia w nich bólu podczas żucia. 
• W przypadku bruksizmu
  Zazwyczaj stosuje się aplikacje rozluźniające na mięśnie żwaczy, aby zmniejszyć ból samoistny lub uciskowy tych mięśni. Ponadto stosuje się aplikacje mięśni szyi i pleców. Za pomocą taśm przywraca się również prawidłowe działanie stawów skroniowo-żuchwowych.  

Medycyna estetyczna 

• Działanie przeciwzmarszczkowe
  Jest to tzw. kinesiotaping estetyczny. Polega na aplikacji taśm na konkretne rodzaje zmarszczek mimicznych w celu odżywienia i poprawy napięcia skóry oraz zmniejszenia zmarszczek. Poprzez uniesienie skóry i „odklejenie” jej od powięzi poprawia się krążenie krwi i limfy w tkankach podskórnych. Poprawa krążenia powoduje zwiększenie odżywienia tkanek oraz ich regenerację. W efekcie prowadzi to do poprawy jędrności i kolorytu skóry, spłycenia zmarszczek. Najczęściej kinesiotaping stosuje się na kurze łapki, lwią zmarszczkę, zmarszczki na czole, wokół ust oraz w obrębie szyi i dekoltu. Aplikacje przeciwzmarszczkowe można wykonywać samodzielnie w domu, jednak najlepiej wcześniej skorzystać z pomocy specjalisty w gabinecie kosmetologii lub medycyny estetycznej.
• Redukcja obrzęków
  Taśmy również sprawdzą się w walce z różnego rodzaju obrzękami i zastojami limfy w obrębie twarzy. Najczęściej stosuje się aplikację na obrzęki pod oczami, czyli tzw. worki, ale plastrowanie również wykorzystuje się w przypadku obrzęków związanych z zapaleniem lub usunięciem zębów, porażeniem nerwów, interwencji chirurgicznych w obrębie twarzy lub zapaleniem węzłów chłonnych. 
• Wspomaganie leczenia blizn
  W przypadku blizn aplikację można zastosować dopiero po całkowitym zasklepieniu się blizny, czyli po ok. 2-3 tygodniach od zabiegu chirurgicznego. W początkowej fazie stosuje się aplikacje limfatyczne mające na celu szybką likwidację obrzęku, w dalszym etapie leczenia stosuje się aplikację więzadłową. Uzyskuje się wówczas efekt zmniejszenia bólu i napięcia w okolicy blizny, uruchamia się powięź (nie powstają zrosty podskórne) oraz znacząco zmniejsza się widoczność blizny. 

Logopedia

Stosowanie taśm kinezjologicznych w logopedii stanowi tylko wspomaganie terapii logopedycznej.  

Najczęściej stosuje się aplikacje mające:  

• wydłużyć oddech,  
• ograniczyć nadmierne wydzielanie śliny,  
• wspomóc proces połykania,  
• wspomóc leczenie dysfunkcji stawów skroniowo-żuchwowych,  
• poprawić napięcie mięśni mimicznych.  

Aplikacje stosuje się także jako wspomaganie terapii logopedycznej po rekonstrukcjach nerwów w obrębie twarzy lub w przypadku powikłań po udarach. Najczęściej aplikacje dotyczą mięśnia okrężnego ust, mięśni żwaczy oraz w obrębie szyi. 

Kinesiotaping twarzy – zasady samodzielnej aplikacji 

Wybierz delikatne i hipoalergiczne taśmy. 

1. Przed aplikacją plastra zmyj makijaż, odtłuść skórę i nie stosuj żadnych kremów. Skóra musi być sucha i czysta.  
2. Odetnij od głównej rolki kawałki plastra o długości ok. 5-7 cm i zaokrąglij końcówki na kształt litery „I”. 
3. Oderwij końcówkę taśmy podkładowej od plastra i przyklej w odpowiednim miejscu (na konkretnych zmarszczkach). Ważne jest naklejanie taśmy w odpowiednim kierunku. Podstawę plastra naklej bez naciągania. 
4. Delikatnie rozciągnij skórę i naklej pozostałą część plastra. W części środkowej plastra możesz delikatnie naciągnąć plaster. Powtórz to samo po drugiej stronie twarzy. 
5. Pozostaw plastry na min. 4-5 godzin, a najlepiej na całą noc. Jeśli nakładasz taśmy pierwszy raz, pozostaw je na twarzy kilkanaście minut do godziny. Czas naklejenia możesz wydłużać wraz z kolejnymi aplikacjami. Nie noś taśm dłużej niż 12 godzin.  
6. Jeśli końcówki plastra rolują się, zdejmij go. Najlepiej w tym przypadku zwilżyć taśmę oliwką i odczekać kilka minut. Nie usuwaj plastra jednym zdecydowanym ruchem, ponieważ może to uszkodzić naskórek. Najlepszą techniką jest stopniowe rolowanie.   
7. Po zdjęciu plastra nałóż krem nawilżający. 

Zalety tapingu twarzy 

• Poprawa napięcia mięśniowego w obrębie twarzy, szyi i dekoltu, 
• korekta wad wymowy związana z nieprawidłowym napięciem aparatu mowy, 
• wyrównanie deformacji twarzy po udarze lub porażeniu nerwu twarzowego, 
• aktywacja osłabionych mięśni u pacjentów neurologicznych, 
• poprawa prawidłowego odbioru bodźców czuciowych w obrębie twarzy, 
• regeneracja mięśni i ścięgien w obrębie twarzy, 
• likwidacja obrzęków i zastojów limfatycznych, 
• lifting skóry i wygładzenie zmarszczek mimicznych, 
• korekcja owalu twarzy, 
• poprawa funkcji stawów skroniowo-żuchwowych. 

Taping twarzy – przeciwwskazania 

Nie naklejaj taśm na twarz w przypadku:  

• opryszczki,  
• świeżych ran,  
• uszkodzonej skóry, np. w przebiegu AZS czy silnego trądziku.  

Przeczytaj również:
Taping biustu. Alternatywa dla stanika?