Choroby odzwierzęce – czy nam zagrażają?
Zwierzęta żyją obok ludzi od zarania dziejów. Niektóre z nich stały się naszymi najlepszymi przyjaciółmi i towarzyszami, czasem opiekunami. Posiadanie zwierzęcia to wielka przyjemność, ale także ogromna odpowiedzialność. Jeżeli w naszym domu mieszka pies lub kot, wszyscy mieszkańcy powinni zachować szczególną dbałość o higienę oraz o stan zdrowia swojego pupila.
Jakimi chorobami możemy zarazić się od psa lub kota?
Przyczyną chorób odzwierzęcych mogą być wirusy, bakterie, grzyby lub pasożyty. Rozwój i przebieg choroby u ludzi i zwierząt może być różny, dla niektórych patogenów człowiek jest tylko przypadkowym żywicielem.
Grzybice
Grzyby są organizmami występującymi na całym świecie. Niektóre z nich naturalnie znajdują się na powierzchni skóry – naszej i naszych zwierząt, w jej naturalnych fałdach czy przewodach słuchowych. Inne są pasożytami – rozwijają się w skórze oraz we włosach.
Grzybica u psa nie daje wyraźnych objawów. U zakażonego człowieka występuje miejscowe swędzenie, zaczerwienienie i złuszczenie naskórka. Na zakażenie szczególnie narażone są osoby z obniżoną odpornością, zwłaszcza dzieci i osoby starsze. W leczeniu stosuje się preparaty miejscowe.
Przeczytaj również:
Jak leczyć zakażenia grzybicze?
Grzybica strzygąca jest jedną z najczęściej występujących chorób skórnych u kotów. Jej cechą charakterystyczną jest wysoka zaraźliwość – zarówno w stosunku do innych zwierząt, jak i ludzi. Najbardziej wrażliwe na zachorowanie są młode koty oraz te bardzo stare, a także długowłose. Człowiek może zarazić się wskutek bezpośredniego lub pośredniego kontakt z kotem. Leczenie grzybicy strzygącej może być bardzo uciążliwe, dlatego tak ważna jest higiena rąk po kontakcie z chorym kotem oraz dbałość o jego wyleczenie, aby nie dopuścić do dalszego zakażania innych zwierząt oraz ludzi.
Świerzb
Świerzb to wysoce zaraźliwa infekcja. Wywołuje go świerzbowiec drążący, który żyje poza organizmem lub na powierzchni organizmu żywiciela. Roztocza wędrują od żywiciela do żywiciela. Psy zarażają się świerzbem od innych psów. Do zakażenia człowieka może dojść podczas bezpośredniego kontaktu ze zwierzęciem lub przez przedmioty, których dotykał pies, np. posłanie, zabawki, miska lub meble, na których się wylegiwał. Człowiek dla roztoczy jest żywicielem przypadkowym. Dorosłe osobniki świerzbowców drążą tunele w rogowej warstwie skóry, żywiąc się martwym naskórkiem. Pojawiają się swędzące, zaczerwienione grudki. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej. Zarówno u psów, jak i u ludzi leczenie odbywa się przy pomocy specjalistycznych preparatów dostępnych w aptekach. Świerzb uważany jest za chorobę osób prowadzących niedostatecznie higieniczny tryb życia. Zatem należy pamiętać, że higiena osobista i czysty dom to najlepsze środki zapobiegawcze przeciwko wszelkiego rodzaju roztoczom.
Przeczytaj również:
Świerzb – jak go wyleczyć?
Bąblowica
Chorobę wywołują tasiemce bąblowca. Rezerwuarem pasożyta są zwierzęta domowe i dzikie, które wydalają jaja pasożyta z kałem do środowiska. Człowiek jest żywicielem przypadkowym. Do zakażenia tasiemcem dochodzi drogą pokarmową poprzez połknięcie jaj obecnych w sierści, zanieczyszczonej żywności lub ziemi z odchodami. Na zachorowanie najbardziej narażone są małe dzieci, które wkładają brudne palce do ust, jedzą piasek lub obgryzają paznokcie. W przewodzie pokarmowym człowieka z jaj wykluwają się larwy, które osiedlają się w narządach wewnętrznych, głównie w wątrobie i płucach, rzadziej w śledzionie lub mózgu, tworząc torbiele. Bąblowica zazwyczaj nie daje objawów. Rozwija się bardzo powoli.
Przeczytaj również:
Bąblowica jednojamowa – czy można zarazić się nią od psa?
Dlaczego należy myć jagody? Uważaj na bąblowicę!
Toksokaroza
Podobnie jak w bąblowicy, tutaj również źródłem zakażenia jest skażona gleba i żywność, kontakty z zakażonymi zwierzętami oraz ich odchodami. Chorobę wywołują larwy glist psich lub kocich, które migrują do różnych narządów organizmu człowieka, powodując odczyn zapalny i niszczenie zainfekowanych tkanek. Najczęściej chorują dzieci. Objawy chorobowe zależą od stopnia inwazji oraz umiejscowienia larw. Przy uogólnionej intensywnej inwazji larw pojawia się gorączka, ból brzucha, osłabienie, duszność i kaszel. U pacjentów z objawami klinicznymi i potwierdzonym zarażeniem stosuje się leki przeciwpasożytnicze, które średnio zażywa się przez 1-3 tygodnie. W większości przypadków leczenie kończy się sukcesem.
Giardioza
Gardioza to choroba pasożytnicza, którą człowiek zaraża się od psa. Również pies może zarazić się od człowieka. Objawy zakażenia wiciowcami lamblii są podobne do zatrucia pokarmowego – występują nudności, luźne stolce, bóle brzucha, brak apetytu i osłabienie. Choroba łatwo się rozprzestrzenia, zwłaszcza w obrębie wspólnie mieszkających osób. W leczeniu stosuje się leki wydawane na receptę. Przed giardiozą może nas uchronić przede wszystkim przestrzeganie zasad higieny.
Przeczytaj również:
Giardioza – co to za choroba, jak się objawia i jak ją leczyć?
Toksoplazmoza
Jest powszechną chorobą pasożytniczą wywoływaną przez pierwotniaka Toxoplasma gondii, którego żywicielem ostatecznym są koty. Ze względu na sposób zakażenia wyróżniamy jej dwie postaci – nabytą lub wrodzoną. Toksoplazmoza nabyta u dorosłych przebiega zazwyczaj bezobjawowo bądź z lekkimi stanami grypopodobnymi. Jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Może prowadzić do poronienia bądź ciężkich uszkodzeń płodu. U niektórych dzieci objawy toksoplazmozy wrodzonej mogą pojawić się 3-12 miesięcy po urodzeniu. Główną przyczyną zachorowań u ludzi jest spożywanie surowego lub niedogotowanego mięsa. Źródłem zarażenia u kotów są pierwotniaki, które występują w mięsie upolowanych gryzoni. U osób zakażonych drogą pokarmową stosuje się antybiotyki.
Przeczytaj również:
Toksoplazmoza – objawy, profilaktyka i leczenie
Jak uchronić się przed chorobami odzwierzęcymi?
- Przestrzegajmy zasad higieny i dezynfekcji.
- Chrońmy nasze zwierzęta przed pasożytami, stosując odpowiednio dobrane preparaty weterynaryjne (zewnętrzne). Pamiętajmy również o regularnym odrobaczaniu.
- Unikajmy karmienia zwierząt surowym mięsem i dbajmy o świeżą wodę w ich miskach.
- Utrzymujmy w czystości ich klatki, legowiska oraz kuwety.
- Myjmy i dezynfekujmy ręce po kontakcie ze zwierzętami oraz sprzątajmy ich odchody z terenu, z którego korzystają inni ludzie.
- W miarę możliwości ograniczajmy u kotów możliwość polowań na ptaki i gryzonie.
- Myjmy warzywa i owoce przed ich spożyciem.
Przeczytaj również:
Pasożyty – jak chronić się przed zakażeniem?
Na które pasożyty należy uważać latem
Źródła:
- Witold Stefański, (1963). Parazytologia weterynaryjna, protozoologia i helmintologia tom.1.
- Bogdan Czapliński, Rościsław Kadłubowski, Alicja Kurnatowska, Jadwiga Lachmajer, Krystyna Zemburowa , (1983). Zarys parazytologii lekarskiej, wydanie V.
- http://rynekzoologiczny.pl/od-czego-zalezy-bezpieczenstwo-i-skutecznosc-stosowania-produktow-leczniczych-weterynaryjnych-otc/.
- Polska Rada Konsultacyjna ds. Parazytoz Zwierząt Towarzyszących https://www.esccap.pl/category/zagadnienia/choroby-odzwierzece/.