Odwodnienie izotoniczne – czym jest? Charakterystyczne objawy i zalecenia

Odwodnienie izotoniczne – co to za typ? 

Odwodnienie izotoniczne to rodzaj zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej. Schorzenie to charakteryzuje się zaburzoną homeostazą organizmu spowodowaną nieprawidłową podażą wody oraz nieprawidłowym stężeniem elektrolitów w organizmie.  

Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej dzielimy na grupy w zależności od nawodnienia organizmu oraz molalności płynów ustrojowych (inaczej mówiąc – stężenia niezbędnych składników w tych płynach). Wyróżniamy zarówno stany odwodnienia, jak i przewodnienia organizmu. Odwodnienia natomiast możemy podzielić na 3 podstawowe rodzaje: 

• odwodnienie izotoniczne,  
• odwodnienie hipertoniczne, 
• odwodnienie hipotoniczne. 

Przeczytaj również:
Odwodnienie hipertoniczne – jak się objawia i jak leczyć?
Odwodnienie hipotoniczne – objawy, skutki i leczenie

Odwodnienie izotoniczne to zaburzenie gospodarki wodnej, które polega na niedoborze wody w organizmie. Molalność płynów ustrojowych pozostaje w tym rodzaju niezaburzona – mówimy tutaj o izotonii płynów ustrojowych.

Odwodnienie izotoniczne – przyczyny

Przyczyny wystąpienia zjawiska odwodnienia izotonicznego są zróżnicowane. Może to być utrata płynów przez przewód pokarmowy czy też nerki. Odwodnienie może wystąpić także na skutek rozległych oparzeń czy też dużej utraty krwi. Wyróżniamy także przypadki zatrzymania płynów ustrojowych w tzw. trzeciej przestrzeni, niedostępnej dla organizmu. Przykładem trzeciej przestrzeni jest jama otrzewna. 

Przeczytaj również:
Odwodnienie – rodzaje, objawy, leczenie

Jakie są objawy odwodnienia izotonicznego? 

Odwodnienie izotoniczne objawia się niedoborem płynów ustrojowych – oligowolemią. Typowe objawy tego rodzaju odwodnienia to: 

• spadek ciśnienia tętniczego oraz ośrodkowego ciśnienia żylnego, 
• tachykardia – zjawisko przyspieszenia akcji serca powyżej wartości 100 uderzeń na minutę, 
• skąpomocz – zmniejszenie ilości oddawanego moczu poniżej wartości 400-500 ml u dorosłych, 
• niedokrwienie OUN (Ośrodkowego Układu Nerwowego) – mogące objawiać się zaburzeniami pamięci, myślenia, sennością i apatią, 
• suchość błon śluzowych oraz skóry, 
• pogorszenie parametrów elastyczności skóry. 

Odwodnienie może powodować objawy od łagodnych w postaci suchości błon śluzowych aż do najcięższych w postaci wstrząsu hipowolemicznego, który bezpośrednio zagraża naszemu życiu oraz zdrowiu. 

Przeczytaj również:
Niedobór wody w organizmie – jak się objawia?

Odwodnienie izotoniczne – diagnostyka 

Diagnostyka odwodnienia izotonicznego polega na obserwacji typowych objawów. Lekarz rozpoznaje odwodnienie izotoniczne, gdy w wywiadzie lekarskim chory uskarża się na występujące objawy podobne do tych wymienionych wyżej. Ponadto bardzo częstym przypadkiem jest współwystępowanie biegunki oraz wymiotów. Oprócz wywiadu lekarskiego kluczowym elementem diagnostyki jest wykonanie badania laboratoryjnego. W przypadku podejrzenia odwodnienia wykonujemy oznaczenie stężenia kreatyniny, której podwyższone parametry mogą świadczyć o odwodnieniu izotonicznym. 

Odwodnienie izotoniczne – leczenie 

Leczenie tego rodzaju odwodnienia polega na podawaniu utraconego płynu aż do momentu ustąpienia objawów typowych dla odwodnienia. Stan odpowiedniego nasycenia organizmu w utracone składniki będzie zwiastował powrót prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi czy też ośrodkowego krążenia żylnego. Utracone płyny należy podawać w ilości równoważącej straty. Należy także dążyć do wyleczenia przyczyny odwodnienia – szczególnie gdy przyczyną jest biegunka lub wymioty. Sama ciągła podaż utraconych płynów może okazać się zbyt mało skuteczna podczas silnej i długotrwałej biegunki. Dlatego leczenie należy podzielić na zarówno uzupełnianie utraconych płynów, jak i usunięcie przyczyny odwodnienia.