Rumień obrączkowaty odśrodkowy – przyczyny, objawy i leczenie

Co to jest rumień obrączkowaty odśrodkowy?

Rumień obrączkowaty odśrodkowy (erythema annulare centrifugum) to pierścieniowata, rumieniowa zmiana na skórze, która wygląda jak pokrzywka i powiększa się odśrodkowo, a następnie ustępuje centralnie. Może także przybierać mniej regularne kształty. Często w obrębie zmian obserwuje się również łuski. Rumień ten jest klasyfikowany jako rumień reaktywny i do jego rozwoju mogą przyczyniać się różnego rodzaju czynniki zewnętrzne lub choroby podstawowe. Często uznaje się, że jest rodzajem reakcji nadwrażliwości.

Rumień obrączkowaty odśrodkowy u dzieci i dorosłych  

Rumień obrączkowaty odśrodkowy może pojawić się w każdym wieku.  

Najczęściej chorują jednak osoby dorosłe. Może także wystąpić w przebiegu ciąży, co tłumaczy się zaburzeniami hormonalnymi w tym okresie.   

Przyczyny rumienia obrączkowego odśrodkowego 

Etiologia tej choroby nie jest jeszcze do końca poznana. Lekarze jako powód jej wystąpienia wskazują pojawienie się wykwitów, które mogą się przyczynić do powstania rumienia, a wypływają na to czynniki: 

• infekcyjne,  
• autoimmunologiczne,  
• nowotworowe,  
• pokarmowe, np. orzechy, ser pleśniowy, ryby,  
• przyjmowane leki, np. niektóre antybiotyki.  

Diagnoza rumienia obrączkowego odśrodkowego  

Rumień obrączkowy odśrodkowy na początku przypomina pokrzywkę, która nie ustępuje. Stopniowo rozwija się, tworząc niesymetryczne kształty.  

Centralna część rumienia rozjaśnia się, tworząc tzw. obrączkę.  

Zmiany mogą zajmować wszystkie okolice ciała, najczęściej jednak pojawiają się na tułowiu i udach. Zdarza się, że w okresie rozwoju świeżych ognisk występuje gorączka.  

W celu potwierdzenia przypadłości lekarz zleca wykonanie wycinka z odcinka zmienionego chorobowo. Badanie histopatologiczne przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Lekarz pobiera fragment tkanki i zakłada szwy.

Jak przebiega leczenie rumienia obrączkowatego odśrodkowego?  

Leczenie rumienia obrączkowatego odśrodkowego polega przede wszystkim na ustaleniu przyczyny powodującej zmiany skórne. Najczęściej lekarz po zleconych badaniach zleca przyjmowanie leków przeciwhistaminowych lub sterydów do stosowania miejscowego. Jeżeli pacjent boryka się ze zmianami nowotworowymi po usunięciu guza, rumień samoistnie ustępuje.  

Nie ma działań profilaktycznych, które pomagają uchronić się przed tą chorobą.  

Należy pamiętać o tym, by obserwować swoje ciało i w przypadku niepokojących objawów udać się do lekarza, najlepiej dermatologa. Ważne, by możliwie szybko zainterweniować i nie dopuścić do nasilenia objawów.  

Przeczytaj również:
Pemfigoid bliznowaciejący – przyczyny, objawy i leczenie