Waginoplastyka – diagnostyka, wskazania, leczenie

Waginoplastyka to zabieg, dzięki któremu zwęża się ściany pochwy, co finalnie wpływa na wygląd okolicy intymnej i pożycie seksualne. Zabieg waginoplastyki przede wszystkim zorientowany jest na poprawę elastyczności i zmniejszenie przedsionka pochwy. Zabieg operacyjny polega na redukcji nadmiaru śluzówki i rekonstrukcji nadwyrężonego aparatu mięśniowego wraz z plastyką krocza. Zoperowane mięśnie mogą mocniej się kurczyć, co przyczynia się do spotęgowania doznań erotycznych i większego zadowolenia pacjentki z wyglądu krocza.

Przyczyny zmian w wyglądzie żeńskich narządów płciowych

Fizjologia żeńska, w tym fizjologia żeńskich narządów płciowych, zmienia się pod wpływem czasu i procesu ogólnego starzenia się organizmu. Zaburzenia na tle hormonalnym, poród, zmienna masa ciała, choroby ginekologiczne (np. zespół policystycznych jajników), a w późniejszym wieku okres menopauzy i okres pomenopauzalny, powodują powstawanie nieprawidłowości, takich jak: 

• osłabienie mięśni dna miednicy (mięśni Kegla), 
• zaburzenia w budowie nabłonka wyściełającego pochwę, 
• nadmierne rozluźnienie pochwy. 

Wskazania do waginoplastyki 

Główne dolegliwości, z którymi kobiety zgłaszają się do zabiegu tzw. rewitalizacji pochwy to: 

• rozluźnienie ścian pochwy, spadek napięcia mięśniowego, urazy pochwy na skutek porodów naturalnych; 
• fizjologiczne zmiany na skutek menopauzy; 
• wysiłkowe nietrzymanie moczu; 
• wrodzone zmiany w zakresie tkanki łącznej; 
• niezadowolenie z wyglądu narządów rodnych; 
• problemy podczas inicjacji seksualnej, w tym dyspareunia – ból podczas stosunku. 

Do objawów rozluźnienia pochwy zalicza się również: 

• spadek libido, 
• problemy z osiągnięciem orgazmu i zmniejszenie odczuć podczas seksu, 
• suchość i atrofia pochwy. 

Przeciwskazania do zabiegu waginoplastyki 

Operacji może się poddać jedynie osoba pełnoletnia. Dodatkowo waginoplastyka nie może być wykonywana u kobiet, które jeszcze nie rodziły dzieci. Procedurę waginoplastyki wykonuje się u kobiet, które zakończyły prokreację. Zabiegu nie wykonuje się w trakcie miesiączki. 

Przeciwskazaniami do wykonania waginoplastyki są również: aktywna ciąża, okres laktacji i karmienia piersią, połóg, schorzenia ginekologiczne (w tym aktywne infekcje dróg rodnych), ogólny zły stan zdrowia pacjentki, aktywna infekcja wirusowa (np. opryszczka) oraz uzależnienia od leków psychotropowych, narkotyków i alkoholu. 

Przebieg zabiegu 

Zabieg waginoplastyki przeprowadza się na stole operacyjnym, w pozycji ginekologicznej, w znieczuleniu ogólnym. Sam zabieg polega na chirurgicznym wycięciu rozciągniętych i zwiotczałych tkanek. Kolejnym krokiem jest założenie okalających i zacieśniających szwów wchłanialnych, których nie trzeba usuwać po zabiegu. W efekcie zabiegu waginoplastyki pochwa jest zdecydowanie węższa na całej długości. 

Czas operacji, w zależności od metody, szacuje się na około godzinę. Po zabiegu pacjentka powinna być poddana obserwacji, w celu kontroli lekarskiej i pielęgniarskiej. Pacjentka zobowiązana jest do odbycia wyznaczonych kontroli po zabiegu. 

Przygotowanie do zabiegu waginoplastyki 

Zabieg odbywa się w znieczuleniu ogólnym z udziałem zespołu anestezjologicznego, dlatego pacjentka w dniu zabiegu pozostaje na czczo. Dodatkowo zobowiązana jest do wykonania zleconych wcześniej badań krwi i odstawienia leków zmniejszających krzepliwość krwi. Depilacja krocza, celem zapewnienia higienicznych warunków operacji oraz uniknięcia późniejszych infekcji, powinna odbyć się w dniu zabiegu, najlepiej za pomocą golarki mechanicznej. 

Rekonwalescencja po zabiegu waginoplastyki 

Pacjentka powinna rygorystycznie przestrzegać zasad higieny intymnej i, na ile to możliwe, zagwarantować dopływ powietrza do krocza – celem szybszego gojenia się ran. Po podstawowej toalecie pielęgnacja krocza wspomagana jest preparatem odkażającym. Najlepiej, żeby pacjentka używała miękkiej, przewiewnej bielizny, a krocze po wykonanej toalecie przez kilka godzin w ciągu dnia „wietrzyła” w pozycji leżącej. Dodatkowo należy dbać, by po zabiegu nie dopuścić do zaparć, które mogłyby spowodować krwawienie czy poluzowanie szwów. W tym celu przed i po zabiegu należy stosować dietę lekkostrawną oraz przyjmować min. 2,5 litra wody dziennie. W okresie rekonwalescencji nie zaleca się dźwigania ciężkich przedmiotów, nie należy także podejmować współżycia seksualnego. Do aktywności ruchowej pacjentka powinna powrócić po około 7 dniach. To minimalny czas potrzebny na zagojenie się rany i zejście obrzęku w okolicy krocza. Dopiero po upływie 8 tygodni pacjentka może wrócić do aktywności seksualnej. 

Waginoplastyka a refundacja NFZ 

Operację waginoplastyki można wykonać w ramach ubezpieczenia NFZ, gdy dyskomfort pacjentki występuje w parze z obniżeniem ścian pochwy i wymagana jest implantacja siatki podtrzymującej lub w przypadku zaburzeń nietrzymania moczu. 

W pozostałych przypadkach pacjentka musi samodzielnie pokryć koszty operacji. 

Przeczytaj również:
Metody powiększania prącia
Życie seksualne seniorów. Jak cieszyć się seksem pomimo upływu lat?