Rak prącia. Czym się objawia i jak go leczyć?

Rak prącia – czynniki ryzyka 

Większość złośliwych nowotworów prącia występuje po 50. roku życia, jednak zachorować mogą mężczyźni w każdym wieku.

Ryzyko zachorowania mogą zwiększać następujące czynniki: 

• stulejka (przypadłość polegająca na niemożności całkowitego ściągnięcia napletka z żołędzi prącia) – stulejka uniemożliwia utrzymanie higieny, co uważane jest za prawdopodobną przyczynę raka prącia;
• brak obrzezania – mężczyźni obrzezani zaraz po urodzeniu niemal nie chorują na ten rodzaj nowotworu; 
• zapalenie prącia i liszaj twardzinowy – stany zapalne narządów są czynnikiem ryzyka rozwoju wielu nowotworów;
• występujące wcześniej niezłośliwe zmiany w okolicy prącia;
• palenie papierosów; 
• otyłość; 
• zakażenie wirusem HPV; 
• choroby z niedoborami odporności. 

Rak prącia – objawy 

Istnieje wiele różnych objawów raka prącia. Pamiętaj, że występowanie któregokolwiek z nich nie można traktować od razu jak diagnozy. Warto jednak wiedzieć, jak wygląda rak prącia.

Najczęstsze objawy raka prącia to:

• zmiana koloru skóry na prąciu,
• czerwonawa, miejscowa wysypka na żołędzi,
• krwawienie lub wydzielina o nieprzyjemnym zapachu spod napletka,
• guzki,
• owrzodzenie,
• stwardnienie skóry prącia lub błony śluzowej na żołędzi,  
• obrzęk żołędzi. 

Każdy z wymienionych symptomów skonsultuj z lekarzem specjalistą.

Rak prącia – diagnostyka

Diagnostyka raka prącia opiera się przede wszystkim na dokładnym badaniu klinicznym oraz ocenie zmian występujących na skórze narządu. Lekarz, najczęściej urolog lub onkolog, rozpoczyna proces diagnostyczny od szczegółowego wywiadu, podczas którego zbiera informacje o czasie pojawienia się objawów, charakterze zmian, ewentualnych dolegliwościach bólowych, krwawieniach czy problemach z oddawaniem moczu. Następnie przeprowadza badanie fizykalne, obejmujące ocenę prącia, napletka i węzłów chłonnych pachwinowych, które mogą być powiększone w przypadku przerzutów.

Istotnym etapem diagnostyki jest wykonanie biopsji, czyli pobranie fragmentu zmiany do badania histopatologicznego. Analiza mikroskopowa tkanki pozwala potwierdzić rozpoznanie nowotworu oraz określić jego typ i stopień zaawansowania. W niektórych przypadkach stosuje się również badania obrazowe, takie jak ultrasonografia, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny, które pomagają ocenić głębokość nacieku nowotworu i ewentualne przerzuty do węzłów chłonnych lub innych narządów.

Czy rak prącia jest uleczalny? 

Leczenie raka prącia różni się w zależności od stadium zaawansowania nowotworu. Jeśli nowotwór zostanie wykryty odpowiednio wcześnie, nim da przerzuty do węzłów chłonnych lub innych narządów, możliwe jest lokalne wycięcie z niewielkim marginesem zdrowych tkanek. Jeśli rak wrasta głęboko w tkanki prącia, zakres operacji się zwiększa. Wtedy może być konieczna penektomia, czyli usunięcie prącia.

Jeśli lekarz podejrzewa zajęcie węzłów chłonnych przez nowotwór, może zadecydować o ich usunięciu (najczęściej w okolicach pachwin).

Niezaawansowane nowotwory złośliwe prącia można leczyć z użyciem: 

• lasera,  
• krioterapii („wymrażania”),  
• miejscowej chemioterapii. 

W przypadku znacznego zaawansowania choroby, wiążącego się z zajęciem węzłów chłonnych lub przerzutów do narządów odległych, stosuje się leczenie złożone z chemioterapii, radioterapii i chirurgii.