Czym jest priapizm?

Aby mówić o priapizmie, należy wyjaśnić mechanizm fizjologicznego wzwodu. Męski członek zbudowany jest z trzonu oraz żołędzi. Wnętrze trzonu wypełniają dwa ciała jamiste, które są umieszczone w sposób równoległy. Żołądź jest zbudowana z pojedynczego ciała gąbczastego. Podczas wzwodu (na skutek bodźca) zatoki ciał jamistych wypełniają się krwią. To powoduje ich powiększenie oraz usztywnienie, czego skutkiem jest erekcja. Podczas tego zjawiska do ciał jamistych stale napływa krew tętnicza, przy czym jednocześnie zmniejszony jest odpływ krwi do żył. To pozwala na dłuższe utrzymanie wzwodu aż do momentu ustąpienia działania bodźca czy podniecenia seksualnego.

Priapizm – na czym polega? 

W momencie, gdy mamy do czynienia ze stanem patofizjologicznym, ciała jamiste są wypełnione krwią (członek jest sztywny), natomiast ciało gąbczaste jest wiotkie. Mówi się wówczas o priapizmie. Najczęstszą przyczyną takiego stanu jest brak możliwości odpływu krwi do żył (tzw. priapizm niedokrwienny). Oprócz długotrwałego wzwodu występuje nieprzyjemny ból członka. Powyższe epizody mogą występować u mężczyzn bez wcześniejszego podniecenia seksualnego i mogą trwać ok. 2-3 godzin. Najczęściej ustępują one samoistnie. 

Jeśli stan ten trwa powyżej 4. godzin i nie jest wywołany przez podniecenie seksualne, konieczna będzie interwencja lekarska.  

Priapizm – przyczyny 

Przyczynami występowania priapizmu są: 

• stosowanie leków, których skutkiem ubocznym jest długotrwały wzwód, np.:  
• sildenafilu – substancja chemiczna stosowana w problemach z erekcją. Działania niepożądane (takie jak priapizm) mogą występować u mężczyzn, u których mechanizm wzwodu nie jest zaburzony – najczęściej przyjmują oni lek w celu rzekomego poprawienia sprawności seksualnej (choć tego nie potrzebują) czy z ciekawości. Substancji tej nie powinno się stosować w takich celach. Wskazaniem do stosowania sildenafilu jest faktyczny problem z osiągnieciem erekcji. 
• przeciwdepresyjnych, np. bupropionu, fluoksetyny, 
• wpływających na układ krwionośny – leki rozrzedzające krew, np. warfaryna, 
• stosowanych w schorzeniach psychicznych np. olanzapina, 
• nadużywanie alkoholu, 
• stosowanie używek, narkotyków (kokaina, marihuana), 
• ugryzienie przez skorpiona (toksyczny jad) – jest to bardzo niebezpieczne. Kilkugodzinne zaleganie krwi, która jest pozbawiona tlenu, prowadzi do uszkodzeń tkanek członka i niedotlenienia. Może to grozić trwałą niezdolnością do uzyskania wzwodu czy nawet deformacją członka. 

Co zrobić w momencie wystąpienia bolesnego, długotrwałego wzwodu?  

Jeśli powyższy stan utrzymuje się ponad 4 godziny i nie został wywołany poprzez podniecenie seksualne, należy niezwłocznie zgłosić się na SOR. W takim przypadku potrzebna jest szybka interwencja lekarska. Może ona polegać na odessaniu krwi (po wcześniejszym wkłuciu przy znieczuleniu) z ciał jamistych za pomocą strzykawki. W skrajnych przypadkach lekarz może zalecić leczenie operacyjne bądź podanie leku hamującego napływ krwi.