Komar tygrysi. Czy stanowi niebezpieczeństwo w Polsce?

Komar tygrysi – co to za owad?

Komar tygrysi został po raz pierwszy opisany przez entomologa Fredericka Askew Skuse’a w 1895 r. jako Culex albopictus. Gatunek ten pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, jednak handel międzykontynentalny w XX wieku spowodował, że komar tygrysi rozprzestrzenił się po całym świecie. 

Pierwsze doniesienie na temat komara tygrysiego w Europie pojawiło się w Albanii w 1979 r. W 1985 r. owad ten został zauważony w Stanach Zjednoczonych.

Aktualnie stanowi on realne zagrożenie:

• w obu Amerykach,
• na wyspach Pacyfiku (Hawaje, Wyspy Salomona i Fidżi),
• w Australii,
• w Afryce (Nigeria, Kamerun, Gwinea Równikowa i Gabon),
• w Europie (Albania, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Grecja, Francja, Włochy, Czarnogóra, Holandia, Serbia, Słowenia, Hiszpania, Szwajcaria, Niemcy). 

Czy komar tygrysi jest obecny w Polsce?

W ubiegłych latach komar tygrysi był widziany w Polsce. Do chwili obecnej fakt ten nie został jednak oficjalnie potwierdzony przez żadną instytucję, co uniemożliwia przyjęcie ostatecznego stanowiska w tej sprawie.

Choć dotychczas komar tygrysi nie stanowił zagrożenia w Polsce, to wraz z ociepleniem klimatu wzrasta ryzyko migracji tego niebezpiecznego gatunku do naszego kraju.

Komar tygrysi – charakterystyka 

Polska nazwa komar tygrysi związana jest z wyglądem tego owada – jasnymi paskami na ciemnym odwłoku. Osobniki mogą osiągać od 2 do 10 mm długości ciała. Gatunek Aedes albopictus jest bardzo agresywny i inwazyjny. Komar tygrysi ma zdolność szybkiej adaptacji do nowych warunków środowiska. Choć jego naturalnym siedliskiem są azjatyckie lasy, obecnie występuje również w wielu obszarach miejskich.

Miejsca lęgowe komara tygrysiego mogą obejmować:

• naturalne zbiorniki wodne, 
• mokradła, 
• wilgotne dziuple w drzewach, 
• sztuczne środowiska wypełnione wodą (np. stare beczki).

Aktywność komara tygrysiego jest największa wczesnym rankiem oraz późnym popołudniem. Żywi się krwią, atakując człowieka oraz dzikie i domowe zwierzęta. Okres rozwoju larw zależy od temperatury i trwa zazwyczaj 5-10 dni. Jaja złożone przez samicę są odporne na suszę, co stanowi poważny problem w aspekcie walki z tymi niebezpiecznymi insektami. 

Zmiany klimatyczne oraz działania człowieka powodują, że komar tygrysi sukcesywnie rozprzestrzenia się na coraz to nowe tereny. Często współwystępuje w środowisku z innym blisko spokrewnionym gatunkiem – komarem egipskim, który jest także odpowiedzialny za przenoszenie patogenów i rozwój groźnych chorób u człowieka i zwierząt. 

Czy ukąszenie komara tygrysiego jest niebezpieczne dla zdrowia?

Komar tygrysi przenosi wiele wirusów i może wywoływać poważne choroby tropikalne, takie jak:

• denga,
• żółta febra,
• gorączka Zachodniego Nilu,
• gorączka Chikungunya,
• końskie zapalenie mózgu,
• japońskie zapalenie mózgu,
• zmiany wywołane wirusem Zika. 

Komar azjatycki jest czynnikiem przenoszącym także nicienie z rodzaju Dirofilaria. Pasożyty te mogą powodować chorobę zwaną dirofilarozą, która występuje w dwóch postaciach: płucnej i podskórnej. 

Problem dotyczy głównie Azji, Ameryki Północnej oraz krajów śródziemnomorskich Europy. Zmieniający się klimat sprawił jednak, że komary z gatunku Aedes albopictus dotarły także do Węgier, Ukrainy, Słowacji oraz Czech, powodując tym samym poważne zagrożenie wystąpienia dirofilariozy w tych państwach.  

Komar tygrysi – profilaktyka

Jeśli wybierasz się do krajów występowania komara tygrysiego:

• zaszczep się przeciwko chorobom tropikalnym;
• unikaj przebywania w miejscach lęgowych komarów, szczególnie wczesnym rankiem i późnym popołudniem;
• stosuj środki odstraszające komary, najlepiej te zawierające DEET;
• wybieraj noclegi z moskitierami w oknach i drzwiach.

Przeczytaj również:
Czy komary przenoszą wirusa HIV?