Kategorie
Gemini.pl

Artykuły

X - Black Week
X - Nutricia Bebilon
X - Axobiotic
X - Inhalatory
6

Nieśmiałość. Jak sobie z nią radzić?

Słuchaj artykułu

Odczuwasz czasem zawstydzenie lub skrępowanie? To normalne. Niestety u niektórych osób te uczucia są na tyle silne i uciążliwe, że obniżają jakość życia. Jak sobie radzić z nieśmiałością? Jak pomóc nieśmiałemu dziecku?

Nieśmiałość. Jak sobie z nią radzić?

Nieśmiałość – jak się objawia? 

Nieśmiałość dotyczy zarówno dzieci i młodzieży, jak i dorosłych. Może objawiać się na wiele sposobów – od uczucia zmieszania i zawstydzenia, poprzez trudny do opisania lęk przed ludźmi, kończąc na skrajnych stanach nerwicowych.  

Do najczęstszych objawów nieśmiałości zaliczamy: 

  • poczucie zakłopotania, skrępowania i napięcia w kontaktach międzyludzkich; 
  • małomówność, częste milczenie lub wypowiadanie się przyciszonym głosem; 
  • spuszczanie wzroku lub unikanie kontaktu wzrokowego w sytuacjach społecznych; 
  • odczuwanie stałej obawy przed kompromitacją, krytyką lub negatywną oceną; 
  • obniżona samoocena i poczucie własnej wartości; 
  • stawianie sobie wysokich wymagań i brak wiary we własne możliwości; 
  • niechęć do wystąpień publicznych;  
  • unikanie zatłoczonych miejsc i nieprzewidywalnych sytuacji; 
  • objawy fizjologiczne: blednięcie lub czerwienienie się, przyspieszony puls, trudności z oddychaniem, nudności, ścisk w żołądku, suchość w ustach, drżenie rąk, pocenie się. 

Jakie są przyczyny nieśmiałości? 

Na wystąpienie nieśmiałości mogą wpływać różne czynniki: 

  • biologiczne – są związane z budową układu nerwowego, w którym procesy hamowania dominują nad procesami pobudzania; 
  • osobowościowe – wiążą się m.in. z brakiem umiejętności społecznych niezbędnych do nawiązywania relacji międzyludzkich; 
  • środowiskowe – są efektem doświadczeń życiowych lub wynikają z wpływów rodzicielskich (nadopiekuńczość, zbyt wysokie wymagania lub ich brak, stosowanie surowych kar i zakazów, odrzucenie emocjonalne, brak konsekwencji w wychowaniu, wyręczanie dziecka, ograniczanie jego samodzielności).

Nieśmiałość – jakie mogą być jej konsekwencje? 

Nieśmiałość może w mniejszy lub większy sposób wpływać na codzienne funkcjonowanie osób, które jej doświadczają.   

Do jej konsekwencji zaliczamy:  

  • trudności w nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich i zawieraniu przyjaźni, 
  • poczucie osamotnienia, 
  • problemy ze skutecznym porozumiewaniem się z innymi osobami, 
  • brak wiary w siebie i we własne możliwości, 
  • nadmierne przejmowanie się opinią innych osób, 
  • trudności z wyrażaniem i obroną własnego zdania,
  • problemy w dążeniu do osiągnięcia zamierzonych celów. 

Jak radzić sobie z nieśmiałością? 

  • Zaakceptuj siebie i postaraj się nie skupiać na swojej nieśmiałości. 
  • Nie unikaj kontaktów z ludźmi. Jeśli masz problem z rozpoczęciem rozmowy, to przyjmij rolę aktywnego słuchacza. Okazuj zainteresowanie rozmówcą, parafrazuj jego wypowiedzi, zadawaj pytania i potakuj.  
  • Pracuj nad wzmocnieniem poczucia własnej wartości i pewności siebie. Myśl o sobie dobrze. Nie pozwól się oceniać i krytykować.  
  • Stopniowo pokonuj swoje ograniczenia i przełamuj nieśmiałość. Ciesz się z małych sukcesów i osiągnięć. 
  • Stosuj techniki wizualizacji. Trenuj umiejętności społeczne poprzez wyobrażanie sobie konkretnych sytuacji i swojego zachowania.  
  • Stosuj metody relaksacyjne (np. głębokie i uważne oddychanie).  
  • Jeśli nieśmiałość w znaczącym stopniu utrudnia Ci codziennie funkcjonowanie, skorzystaj z pomocy psychoterapeuty. 

Nieśmiałość u dzieci – jak pomóc dziecku ją przezwyciężyć? 

Nieśmiałe dziecko nie musi stać się nieśmiałym dorosłym.  

Aby przezwyciężyć trudności w kontaktach międzyludzkich i nabrać pewności siebie, dziecko potrzebuje wsparcia ze strony bliskich.  

Możesz pomóc dziecku na różne sposoby: 

  • Okaż mu zrozumienie i bezwarunkową akceptację. 
  • Zachęcaj, ale nie zmuszaj do nawiązywania kontaktów z kolegami. Możesz zaprosić do domu kilkoro dzieci i zainicjować zabawę, którą będą mogły kontynuować w szkole lub przedszkolu.   
  • Nie krytykuj, nie ośmieszaj i nie karz dziecka za nieśmiałość. 
  • Nie oceniaj i nie porównuj dziecka z innymi.  
  • Nie zawstydzaj dziecka i nie mów do niego: „Nie bądź taki nieśmiały” lub „Dlaczego nic nie mówisz?”.  
  • Wzmacniaj pewność siebie i wiarę we własne możliwości. Doceniaj starania i chwal za włożony wysiłek. Stwarzaj okazje do odnoszenia sukcesów. 
  • Zapisz dziecko na zajęcia terapeutyczne (np. trening umiejętności społecznych, socjoterapia) lub rozwijające uzdolnienia i zainteresowania (np. sport, harcerstwo).  
  • Trenuj z dzieckiem umiejętności społeczne i komunikacyjne. Czytajcie razem bajki terapeutyczne, opowiadajcie historyjki obrazkowe, bawcie się w scenki i omawiajcie sytuacje, które napawają je lękiem. 

Nieśmiałość nie jest zaburzeniem ani wadą. Może jednak utrudniać codzienne funkcjonowanie. Jeśli jesteś osobą nieśmiałą, zadbaj o siebie i zacznij działać. Jeśli nie uda Ci się samodzielnie poradzić z nieśmiałością, poszukaj pomocy u specjalisty.   


Wsparcie układu nerwowego
Ciesz się darmową dostawą przy zakupie wybranych produktów!

Przeczytaj również:
Fobia społeczna. Patologiczna nieśmiałość, a może coś więcej?


Źródła
Zwiń
Rozwiń

Harwas-Napierała B., Nieśmiałość dorosłych. Geneza – Diagnostyka – Terapia, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 1995.

Masz pytanie, szukasz porady?
Jeśli szukasz darmowej porady w zakresie zdrowia oraz przyjmowania leków lub suplementów diety, chętnie odpowiemy na Twoje pytanie.
Zapytaj farmaceutę