Badanie EMG. Kiedy powinno się je wykonać?
Badanie EMG to test diagnostyczny wykonywany przy podejrzeniu chorób neurologicznych. Odczuwasz bóle mięśniowe, osłabienie mięśni, a może masz problemy z czuciem? To tylko kilka z objawów, które mogą skłonić lekarza do przeprowadzenia badania EMG. Na czym ono polega i jak się do niego przygotować?
Co to jest badanie EMG?
Elektromiografię (EMG) zaliczamy do badań elektrofizjologicznych. Stosują je lekarze różnych specjalności, w szczególności neurolodzy. Specjaliści wykorzystują je głównie, aby ocenić czynność elektryczną mięśni. Badanie przeprowadza się nie tylko w spoczynku, ale również podczas wysiłku, czyli skurczu. Do jego wykonania używa się specjalistyczne urządzenie – elektromiograf.
Na czym polega badanie EMG?
Przed przeprowadzeniem elektromiografii lekarz wybierze mięsień lub kilka mięśni, które będzie badał. Wybór jest uzależniony od odczuwanych przez Ciebie objawów, wyniku badania neurologicznego i podejrzewanej choroby.
Wyróżniamy dwa rodzaje badania EMG:
- badanie globalne przy użyciu elektrod naskórnych (powierzchniowych) – umożliwia zbadanie rozległości procesu chorobowego w różnych grupach mięśniowych; ocenia funkcjonowanie mięśni jednej kończyny i ruchy mimowolne;
- badanie elementarne rejestrowane przy użyciu elektrod igłowych – pozwala ocenić funkcjonowanie jednego neuronu i unerwianych przez niego komórek mięśniowych; umożliwia rozróżnienie zaburzeń miogennych od neurogennych.
Lekarz umieści na Twoim ciele elektrody powierzchniowe lub elektrody igłowe w tkance mięśniowej. Następnie lekarz przeprowadzi badanie.
Jego przebieg dzielimy na trzy etapy:
- badanie w spoczynku,
- badanie podczas słabego wysiłku,
- badanie podczas maksymalnego wysiłku.
Zarówno wkłucie elektrody, jak i całe badanie EMG może powodować dyskomfort lub niewielkie dolegliwości bólowe.
Badanie EMG – wskazania
Lekarz może skierować Cię na badanie EMG, jeśli stwierdzi nieprawidłowości w obrębie obwodowego układu nerwowego i mięśni.
Do symptomów, które powinny Cię zaniepokoić, zaliczamy:
- osłabienie siły mięśni,
- ból mięśni,
- trudności w poruszaniu się,
- bóle nerwowe,
- zaburzenia czucia, np. jego osłabienie, mrowienia czy drętwienia.
Powyższe objawy mogą wskazywać na następujące choroby:
- uszkodzenie nerwów w wyniku urazu,
- defekt nerwu twarzowego odpowiedzialnego m.in. za prawidłową mimikę,
- mononeuropatie, czyli zaburzenia działania pojedynczego nerwu, do których zaliczamy np. zespół cieśni nadgarstka czy kanału łokciowego,
- polineuropatie, które polegają na zaburzeniach funkcjonowania kilku nerwów; dochodzi do tego m.in. w wyniku cukrzycy, zaburzeń hormonalnych i nadużywania alkoholu,
- zespół Guillaina-Barrégo,
- przewlekłą zapalną polineuropatię demielinizacyjną (CIDP),
- miastenię i zespół Lamberta-Eatona,
- stwardnienie zanikowe boczne (SLA),
- choroby mięśni zwane miopatiami.
Badanie EMG a próba tężyczkowa
Próba tężyczkowa to specjalna procedura diagnostyczna, która jest elementem badania EMG. Znajduje zastosowanie w diagnostyce tężyczki.
Podczas badania pacjent pozostaje w pozycji leżącej. Osoba przeprowadzająca badanie zakłada na jego ramię opaskę uciskową, a na nadgarstek opaskę uziemiającą. Następnie wkłuwa elektrodę igłową w przestrzeń między kciukiem a palcem wskazującym.
Przed wykonaniem próby tężyczkowej przeprowadza się 10-minutowe ograniczenie przepływu krwi w obszarze przedramienia. W tym czasie pompuje się powietrze do opaski uciskowej, aż do momentu pojawienia się uczucia drętwienia ręki. Trwa to przez dwie ostatnie minuty pompowania. W momencie pojawienia się uczucia drętwienia pacjent hiperwentyluje się (głęboko i szybko oddycha). Po 15 minutach od rozpoczęcia pompowania mankietu wypuszcza się powietrze z opaski, ucisk na przedramię ustępuje i rozpoczyna się badanie potencjałów z elektrody igłowej.
Wyładowania tężyczkowe następują po sobie w stałych odstępach czasu, tworząc tak zwane dublety, triplety i multiplety. Są prowokowane niedokrwieniem mięśnia i hiperwentylacją wywołującą alkalozę oddechową. Świadczą o zaburzeniach elektrolitowych (głównie niedoborach wapnia i magnezu). Stanowią (obok badań biochemicznych krwi) cenny element w diagnostyce tężyczki.
Jak się przygotować do badania EMG?
Do badania EMG nie musisz się specjalnie przygotowywać.
Unikaj jedynie natłuszczania i nawilżania skóry w okolicy poddanej badaniu.
Poinformuj także lekarza o lekach przyjmowanych na co dzień. Szczególnie dotyczy to tzw. leków rozrzedzających krew, czyli przeciwpłytkowych i przeciwzakrzepowych (np. aspiryna i warfaryna).
Czy są jakieś przeciwwskazania do badania EMG?
Aby prawidłowo przeprowadzić badanie EMG, niezbędna jest dobra współpraca pacjenta z lekarzem. Z tego względu wykonuje się je jedynie u osób bez zaburzeń świadomości, z którymi można nawiązać kontakt.
Względnymi przeciwwskazaniami do wykonania badania EMG są:
- obecność kardiowertera-defibrylatora,
- skłonność do obrzęków limfatycznych kończyn,
- ciąża.
Koniecznie poinformuj lekarza o powyższych sytuacjach.
Badanie EMG – gdzie można zrobić?
Elektromiografię można wykonać nie tylko w przychodni lub klinice posiadającej kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia (NFZ), ale także w placówkach prywatnych. Po badaniu nie musisz zostawać w szpitalu.
Badanie EMG – cena
Jeżeli zdecydujesz się na przeprowadzenie badania EMG w prywatnej przychodni, to musisz liczyć się z kosztami w granicach od 150 zł do nawet 700 zł. Koszt zależy od lokalizacji i ilości mięśni poddawanych badaniu.
Przeczytaj również:
Co to jest tężyczka?
- https://podyplomie.pl/neurologia/32922,badania-elektrodiagnostyczne-elektroneurografia-i-elektromiografia.
- https://podyplomie.pl/neurologia/13510,obraz-kliniczny-i-elektrofizjologiczny-najczestszych-mononeuropatii.
- Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski: Interna Szczeklika 2017. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2017.
- https://podyplomie.pl/neurologia/34800,badania-elektroneurograficzne-i-elektromiograficzne-w-diagnostyce-chorob-nerwowo-miesniowych.
- https://www.mp.pl/pacjent/badania_zabiegi/140530,elektromiografia.
- https://www.kliniki.pl/ceny/elektromiografia-emg/.