Ebola (gorączka krwotoczna) – objawy, leczenie, ryzyko zakażenia
Epidemie gorączki krwotocznej wywoływanej przez wirusa Ebola za każdym razem wzbudzają duże emocje na całym świecie. Ma to związek z dużą zakaźnością i wysoką śmiertelnością choroby, a także często dramatycznym przebiegiem. Czym jest wirus Ebola, jak się przenosi, czy można się przed nim chronić?
Ebola – co to jest?
Mówiąc o Eboli mamy na myśli gorączkę krwotoczną Ebola, czy też Ebola Virus Disease (EVD), której czynnikiem etiologicznym są wirusy rodzaju Ebola. Wyróżnia się cztery ich gatunki: Zaire ebolavirus, Sudan ebolavirus, Tai Forest ebolavirus, Bundibugyo ebolavirus [1]. Choroba występuje pod postacią epidemii w krajach Afryki, głównie Środkowej i Zachodniej, odnotowuje się również pojedyncze przypadki zawleczenia choroby z ogniska epidemii w inne rejony świata, w tym do Europy.
Uważa się, że naturalnymi nosicielami wirusa w środowisku są dzikie zwierzęta, najprawdopodobniej nietoperze owocożerne; zakażenie odnotowywano w przeszłości również u niektórych gatunków małp [1]. To właśnie kontakt z zakażonym zwierzęciem lub np. jego mięsem i dalsze zakażanie innych osób przez pacjenta zero jest źródłem wybuchu ogniska epidemii na danym obszarze [2].
Najczęstszą drogą zakażenia jest kontakt skóry uszkodzonej lub błony śluzowej z płynami ustrojowymi, w tym krwią, wydzielinami, wydalinami czy tkankami osoby zakażonej, także po jej śmierci [2]. Niektóre źródła wspominają o prawdopodobnej możliwości przeniesienia wirusa drogą kropelkową [1]. Nie wiadomo dokładnie jak długo utrzymuje się zakaźność u ozdrowieńców. Możliwe, że okres ten jest długi, gdyż udawało się wyizolować wirusa w nasieniu nawet 9 miesięcy po przebyciu choroby [1].
Wirusy rodzaju Ebola są stosunkowo trwałe w środowisku – mogą w nim przetrwać do 6 dni. Istnieje jednak szereg środków, jakich można użyć celem ich zniszczenia. Skuteczność wykazują lampy do dezynfekcji wykorzystujące promieniowanie UV, środki dezynfekcyjne, czy urządzenia wykorzystujące wysoką temperaturę – zależnie od jej wysokości wymagany jest różny czas ekspozycji [1].
Objawy zakażenia
Okres wylęgania choroby może wynosić od 2 do 21 dni, najczęściej jednak mieści się w okresie od 8 do 10 dni. Początek objawów jest nagły.
W pierwszym okresie choroby pojawiają się objawy niespecyficzne, takie jak:
- osłabienie, zmęczenie, ogólne złe samopoczucie;
- gorączka i dreszcze;
- bóle mięśniowo-stawowe;
- bóle głowy;
- pogorszenie apetytu;
- u części chorych pojawia się wysypka plamisto-grudkowa.
W dalszym etapie dołączają do nich:
- nudności i wymioty;
- biegunka o wodnistym charakterze, bóle brzucha.
Objawy krwawienia rozwijają się u około połowy chorych. Mogą przebiegać pod postacią między innymi:
- krwawych wymiotów,
- krwistej biegunki,
- krwawienia z błon śluzowych jamy ustnej,
- przedłużonego krwawienia w miejscu skaleczenie lub wkłucia np. celem pobrania krwi.
W części przypadków dochodzi do rozwoju niewydolności wielonarządowej i wstrząsu, który może zakończyć się zgonem. Śmiertelność choroby jest wysoka.
Ebola – jaką śmiertelność wykazuje?
Z uwagi na epidemiczne występowanie choroby, śmiertelność ocenia się w poszczególnych ogniskach. Wynosiła ona od 39,5 do 88%, wyłączając ogniska, w których zachorowała i zmarła 1 osoba, co daje śmiertelność 100%. Średnia śmiertelność wynosi około 40-50% [2]. W przypadkach zawleczonych, leczonych w krajach Europy i Ameryki Północnej odnotowano śmiertelność na poziomie ok. 20% [1].
Ebola w Polsce
W Polsce nie odnotowano przypadków zakażenia wirusem Ebola. W latach 2013-2016 w czasie trwania największej dotychczas epidemii odnotowywano przypadki zawleczenia choroby do krajów Europy takich jak np. Francja, Niemcy czy Holandia [2].
Ebola – diagnostyka i leczenie
Prawdopodobne zakażenie jest identyfikowane na podstawie objawów klinicznych zawierających się w obrazie choroby oraz wywiadu – faktu pobytu w kraju występowania wirusa Ebola lub kontaktu z osobą zakażoną lub podejrzaną o zakażenie w ciągu poprzedzających badanie 21 dni [1].
Postawienie pewnego rozpoznania zakażenia wymaga wykrycia materiału genetycznego wirusa – dwóch jego różnych fragmentów, najczęściej przy pomocy reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR) [1].
Nie ma dotychczas leku zarejestrowanego w leczeniu przyczynowym choroby wywoływanej przez wirus Ebola. Leki takie są natomiast w fazie badań na różnych ich etapach [2].
Obecnie leczenie jest objawowe i polega między innymi na wyrównywaniu zaburzeń elektrolitowych, utrzymywaniu odpowiedniego nawodnienia, w tym poprzez dożylną płynoterapię, a w cięższych przypadkach leczenie wstrząsu i niewydolności wielonarządowej [2].
Ebola – szczepionka
Istnieją dwie szczepionki o udowodnionej skuteczności w przypadku Zaire ebolavirus [1] dopuszczone do stosowania przez Europejską Agencję Leków [4]. Są to:
- atenuowana, żywa szczepionka wykorzystująca wirus wektorowy;
- dwudawkowy schemat szczepionki rekombinowanej, wektorowej składający się z dwóch preparatów podawanych w odstępie 8 tygodni.
Szczepienia były już stosowane w trakcie epidemii [1, 3, 4].
Źródła:
- Kuna A., Wroczyńska A., Rymer W., Zakażenie wirusem gorączki krwotocznej Ebola, Interna Szczeklika, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków 2021, materiały dodatkowe.
- Jacob S.T., Crozier I., Fischer W.A. i in., Ebola virus disease. Nat Rev Dis Primers 6, 13, 2020.
- Matz K., Marzi A., Feldmann H., Ebola vaccine trials: progress in vaccine safety and immunogenicity, Expert Review of Vaccines, 18:12, 1229-1242, 2019.
- https://www.who.int/news-room/questions-and-answers/item/ebola-vaccines
- Kuna A., Wroczyńska A., Rymer W., Wirusowe gorączki krwotoczne, Interna Szczeklika, wyd. Medycyna Praktyczna, Kraków 2021.