W walce ze stresem pomocne jest wspólne spędzanie czasu, zabawa, poznawanie nowych miejsc, smaków, humor (zwróć uwagę, aby nie naśmiewać się z problemów malucha) oraz aktywność fizyczna, która ułatwi rozładowanie negatywnych emocji.
Pierwsze dni w szkole, pierwsze dni w przedszkolu
Słuchaj artykułu
Nikt nie lubi zmian, a dla dzieci nawet te małe mogą okazać się wielką rewolucją. Pierwszy dzień w przedszkolu czy szkole na pewno będzie bardzo emocjonujący, jednak niektóre dzieci, zamiast radości i podekscytowania, odczuwają duży stres. Dodatkowo zaczynają łapać choroby od rówieśników, co jest naturalne, jednak u maluchów może powodować niemałe zmartwienie. Jak pomóc dziecku stawić czoła nowym wyzwaniom?
Stres u dziecka – czym mogą stresować się dzieci?
Dzieci bardzo często boją się, że nie sprostają stawianym im wymaganiom. Żyją pod presją rodziców, nauczycieli, starają się odnaleźć w nowej grupie rówieśniczej. Odczuwają napięcie, które może „paraliżować”, utrudniając codzienne życie. Nowe sytuacje, takie jak pierwsze dni w szkole lub przedszkolu czy dłuższa rozłąka z rodzicami sprawiają, że dziecko może czuć się przytłoczone zmianami.
Jak rozpoznać stres u dziecka?
Stres u dzieci może objawiać się na wiele sposobów. Sygnałem ostrzegawczym powinno być:
- nienaturalne zachowanie,
- huśtawka nastrojów,
- problemy z koncentracją,
- rozdrażnienie,
- problemy ze snem,
- emocjonalne reakcje na błahe problemy,
- próba odizolowania się od bliskich.
Dodatkowo silnemu stresowi mogą towarzyszyć bóle głowy, wymioty, biegunka, zaparcia lub koszmary senne. Czasem dzieci mogą okazywać bunt, a nawet znęcać się nad słabszymi.
Produkty dla dzieci
Jak sobie radzić ze stresem u dzieci?
Pamiętaj! Stres jest nieodłączną częścią życia zarówno dorosłych, jak i dzieci. Nie jesteśmy w stanie uchronić dziecka od sytuacji stresowych. Ponadto, izolacja od problemów może mieć negatywny wpływ na jego rozwój. Najważniejsze to pomóc wyjść problemom naprzeciw i przepracować wspólnie negatywne uczucia. Każda pokonana trudność kształtuje charakter dziecka i daje mu ważną lekcję na przyszłość. Podczas rozmowy z dzieckiem warto podkreślić, że odczuwanie stresu nie jest objawem słabości, ale naturalną reakcją każdego człowieka, z którą należy się zmierzyć. Wspieraj swoje dziecko w każdej sytuacji. Okaż mu empatię i szacunek dla uczuć, nawet gdy stres wywołany jest przez błahe dla Ciebie powody. Nie wymuszaj na maluchu trudnych rozmów. Poczekaj, aż sam zechce mówić o swoich uczuciach. Możesz opowiedzieć o swoich problemach z dzieciństwa, co Tobie pomagało w podobnych sytuacjach w przeszłości. Dziecko bardziej się otworzy i zrozumie, że skoro mamie czy tacie się udało, to dlaczego jemu ma się nie udać?
Musisz jednak pamiętać, że czasami rodzic nie jest w stanie pomóc. Kiedy silne napięcie długo się utrzymuje i uniemożliwia dziecku normalne funkcjonowanie, konieczna może być wizyta u specjalisty.
Zaburzenia snu u dzieci
Sen jest dla dziecka niezwykle ważny. Jest on warunkiem prawidłowego rozwoju i regeneracji organizmu. W czasie snu tworzą się nowe połączenia nerwowe oraz utrwalają nabyte umiejętności. Co zrobić, kiedy dziecko nie może spać?
Nocne moczenie i lęki
Częstym problemem u dzieci w wieku 3-7 lat są nocne lęki, powodujące wybudzanie w nocy. Dziecko budzi się zestresowane, często towarzyszy temu przyspieszony oddech i szybsze bicie serca, jest to jednak w jego wieku normalne. Powodem nocnych lęków u dziecka mogą być przeżycia dnia codziennego, sytuacje, których jeszcze nie rozumie lub nie jest w stanie nazwać. Często dzieci boją się tego, co zobaczyły w telewizji, internecie czy grach. Ważne, aby rodzic zachował spokój i nie potęgował stresu dziecka oraz nie próbował na siłę konfrontować malucha z problemem (np. nakłanianie do pozostania w ciemnym pomieszczeniu, gdy dziecko boi się ciemności). Jeśli dziecko boi się stworów mieszkających pod łóżkiem czy w szafie, nie bagatelizuj problemu. Zostaw dziecku zapaloną lampkę, a na potwory przygotuj domowy “Monster Spray”. Do butelki z rozpylaczem (np. po płynie do mycia okien) wlej wodę z odrobiną olejku zapachowego. Zamiast starej etykiety przyklej nową, „antypotworową” naklejkę i gotowe. Teraz możecie wspólnie spryskać nim wszystkie zakamarki dziecięcego pokoju, aby Twój maluszek poczuł się bezpiecznie i usnął.
Kolejnym zaburzeniem snu jest moczenie nocne. Dziecko po zapadnięciu w głęboki sen nie odczuwa parcia na pęcherz, co może powodować moczenie. Jeśli Twoje dziecko zmoczy się w nocy, nie skupiaj się na zaistniałej sytuacji, która jest dla niego wystarczająco wstydliwa. Zmień pościel na czystą, podaj świeżą piżamę i pomóż zasnąć maluchowi. Jeżeli chcesz zminimalizować problem moczenia, możesz stosować jednorazowe lub wielorazowe podkłady w łóżku, które uchronią materac przed przesiąkaniem. Dodatkowo możesz zakładać dziecku specjalne majtki chłonne, które swoim wyglądem przypominają zwykłe majtki. U małych dzieci sporadyczne moczenie nocne jest normalne, jednak gdy powtarza się zbyt często lub przydarza się starszym dzieciom, konieczna może być wizyta u specjalisty.
Jak pomóc dziecku w zasypianiu?
W ciągu dnia warto zadbać o to, by starsze dziecko nie spędzało zbyt dużo czasu przed telewizorem, komputerem czy ze smartfonem w ręku, gdyż ma to wpływ na problemy z koncentracją i zasypianiem. Staraj się spędzać wspólny czas na świeżym powietrzu, aktywnie. Zmęczone i dotlenione dziecko powinno spać spokojnym, głębokim snem.
By ułatwić dziecku zasypianie, warto wieczorem je wyciszyć. Pomoże w tym ciepła, kojąca kąpiel, czytanie bajek ściszonym, obniżonym głosem przy niewielkim źródle światła. Ważne, aby wyciszyć dziecko i nie dostarczać mu nowych bodźców po dniu pełnym wrażeń. Wieczorny rytuał szczególnie dobrze działa na niemowlęta i młodsze dzieci.
Jak przyzwyczaić dziecko do wieczornego rytuału?
- Należy przestrzegać stałej godziny układania dziecka do snu. Optymalna pora przygotowań dziecka do nocnego odpoczynku przypada na godzinę 19–20.30 w sezonie jesienno-zimowym, natomiast w sezonie letnim przesuwa się o około godzinę, czyli na 20–21.30. Każdy Maluch może mieć w tej sprawie swoje własne upodobania, dlatego warto obserwować dziecko i dostosować przygotowania do snu do jego indywidualnego rytmu. Zbyt zmęczone, może mieć duże trudności z zaśnięciem.
- Co wieczór należy przestrzegać tej samej kolejności wykonywania poszczególnych czynności (pielęgnacyjnych, karmienia, wyciszania). Warto też wiedzieć, że zdarzają się dzieci, na które kąpiel działa pobudzająco. Dzieje się tak bardzo rzadko, niemniej w przypadku takich dzieci warto rozważyć kąpiel o innej porze dnia (nie bezpośrednio przed snem).
- Wieczorny rytuał przygotowań do snu nie może być zbyt skomplikowany i rozciągnięty w czasie. Aby spełniał swój cel, czyli uczył dziecko zdrowych nawyków, musi przebiegać sprawnie i dość szybko. Dotyczy to przede wszystkim niemowląt. Starsze dzieci mogą mieć dokładane kolejne elementy wieczornego rytuału, jak np. czas na zabawę w wannie.
- Na rytm nocy duży wpływ ma także rytm dnia. Wprowadzając rytuał na dobranoc, należy jednocześnie dbać o ustalony porządek dnia, aby zabawa, nauka i posiłki następowały po sobie w ustalonej kolejności i o stałych porach. Aby skutecznie wprowadzić zmiany, budując nawyk potrzeba ok. 2 tygodni konsekwentnego stosowania wieczornego rytuału.
Moja córka jest bardoz nieśmiała i pójcie do szkoły to był dla niej ogromny stres. Zaczęły się problemy z brzuchem – zaparcia. Nie było mowy, żeby poszła do toalety w szkole. Zastosowaliśmy czopki, które zadziałały bardzo skutecznie.