Dalekowzroczność – jakie są przyczyny, leczenie i czy można jej zapobiec?

Co to jest dalekowzroczność? 

Dalekowzroczność jest nazywana hyperoptią lub nadwzrocznością. Jest to wada refrakcyjna oka. Wiąże się z nieprawidłowym załamywaniem się promieni świetlnych przez układ optyczny za siatkówką oka. Osoby cierpiące na tę przypadłość widzą doskonale wszystkie oddalone przedmioty, natomiast słabo te zlokalizowane blisko swojego pola widzenia. Początki rozwoju tej wady dość trudno zauważyć, ale w miarę jej rozwoju obniżająca się ostrość widzenia przedmiotów znacząco utrudnia codzienne funkcjonowanie. Dalekowzroczność wiąże się również z częstymi dolegliwościami powodującymi duży dyskomfort, takimi jak: 

• częstym łzawieniem oczu; 
• uczuciem pieczenia i swędzenia oczu; 
• bólami głowy i bólem w okolicach gałki ocznej; 
• szybszym męczeniem oczu, szczególnie podczas intensywnego wysiłku, np. w czasie czytania, a także podczas pracy przy komputerze. 

Natomiast u dzieci z zezem zbieżnym objawia się problemami z czytaniem i pisaniem oraz dużymi trudnościami z koncentracją uwagi. 

Jakie są przyczyny dalekowzroczności? 

Badania dowodzą, że dalekowzroczność często jest chorobą dziedziczną, którą przekazują rodzice lub dziadkowie. Dlatego najczęściej objawia się ona już w dzieciństwie.  

Niekorygowana może się pogłębiać, wpływając negatywnie na rozwój dziecka.  

U dorosłych wada ta postępuje wolniej i może być związana z rozwojem cukrzycy, która często powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych w oku. 

Jak wygląda leczenie dalekowzroczności? 

Gdy zauważymy u siebie pierwsze niepokojące symptomy wskazujące na rozwój tej choroby, należy od razu udać się do okulisty na szczegółowe badania. Po ich przeprowadzeniu i postawieniu diagnozy lekarz dobierze optymalną metodę leczenia. Dalekowzroczność najczęściej koryguje się poprzez dobranie odpowiednich okularów lub soczewek z wypukłymi szkłami skupiającymi promienie świetlne. W niektórych przypadkach zasadny jest zabieg chirurgiczny polegający na delikatnym nacięciu rogówki.  

Zabiegu nie wykonuje się u pacjentów poniżej 21. roku życia ze względu na niestabilność tej wady w tej grupie wiekowej. 

Jak możemy zapobiec rozwojowi dalekowzroczności? 

Nie istnieje złoty środek, który pomoże zapobiec rozwojowi tej choroby. Jednakże warto pamiętać, aby na co dzień dbać o wzrok, głównie poprzez: 

• dobre oświetlenie przestrzeni, w której na co dzień przebywamy; 
• jak najdłuższy kontakt z naturalnym światłem; 
• odpowiednią dietę bogatą w witaminy i minerały lub suplementację wspierającą wzrok; 
• regularne i cykliczne badania wzroku; 
• dbanie o odpowiednią higienę i ochronę oczu poprzez korzystanie z odpowiednich kropli nawilżających oraz w okresie letnim z okularów przeciwsłonecznych z filtrem; 
• codzienne wykonywanie prostych ćwiczeń przynoszących ukojenie i relaks naszym oczom. 

Podsumowując, dalekowzroczność jest chorobą, która negatywnie wpływa na nasze codziennie funkcjonowanie oraz komfort życia. W razie wystąpienia pierwszych objawów nie wolno ich bagatelizować – należy udać się do specjalisty na dokładnie badania, które mogą uchronić nas przed dalszym rozwojem tej wady. 

Przeczytaj również:
Krople do oczu zastępujące okulary?