Jakie właściwości ma kminek zwyczajny?

Kminek zwyczajny – występowanie i morfologia 

Kminek zwyczajny (Carum carvi L.) jest rośliną pospolicie występującą w Afryce, Azji, a także Europie, w tym w Polsce. Jest to jedna z najstarszych do tej pory poznanych roślin – jej owoce zostały znalezione w budowlach z epoki neolitu. Był stosowany w starożytnym Egipcie, Rzymie i Grecji. W Polsce w stanie dzikim rośnie na łąkach, przydrożach, miedzach i pastwiskach. Jest również uprawiany na polach uprawnych. Staropolska nazwa tej rośliny to „karolek”.

Kminek jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku rozwoju tworzy naziemną rozetę z liści i korzeń spichrzowy, natomiast w drugim roku wytwarza długą łodygę, osiągającą wysokość do 1 m. Kminek kwitnie w maju lub czerwcu. Posiada małe, białe (lub bardzo rzadko różowe) kwiaty zebrane w baldachy. Owoce pojawiają się w pierwszej połowie lipca. Mają charakterystyczny, podłużny kształt przypominający nasiona. 

Kminek zwyczajny – działanie i zastosowanie 

W celach leczniczych zastosowanie znajdują owoce kminku, które oddziałują głównie na układ trawienny. Działają rozkurczowo na mięśnie gładkie jelit, przewodów żółciowych oraz zwiększają dopływ żółci i soku trzustkowego do dwunastnicy. Powodują wzrost wydzielania soku żołądkowego, poprawiają trawienie oraz wzmagają apetyt.  

Kminek jest rośliną wiatropędną, tzn. ułatwia usunięcie gazów z jelit, a także zmniejsza uczucie pełności w żołądku. Powoduje również wzrost produkcji żółci, co ułatwia trawienie tłuszczów. 

Kminek wykazuje również działanie moczopędne. 

Podczas destylacji owoców kminku uzyskuje się olejek, którego głównym składnikiem jest karwon i limonen. Wykazuje on działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, które może być nawet silniejsze od nystatyny. 

W jakich preparatach występuje kminek zwyczajny? 

Roślina ta występuje w mieszankach ziołowych poprawiających trawienie, a także w tych stosowanych przy zaparciach. Poza tym często występuje w płynnych preparatach złożonych usprawniających pracę układu pokarmowego. Są to wyciągi alkoholowe, dlatego mogą być stosowane tylko przez osoby dorosłe. Kminek może być również składnikiem tabletek pomagających przy niestrawności lub w problemach z wypróżnianiem. 

Kminek zwyczajny – przeciwwskazania 

Owoc kminku nie powinien być stosowany u osób z chorobami wątroby, kamieniami żółciowymi i zapaleniem dróg żółciowych. Może nasilać działanie leków przeciwcukrzycowych, uspokajających i moczopędnych.  

Ponadto kminek zwyczajny zmienia metabolizm niektórych leków, dlatego przed zastosowaniem surowca ważna jest konsultacja lekarska.  

Olejek eteryczny z kminku 

Olejek z kminku często jest stosowany zewnętrznie jako środek przeciwbakteryjny, przeciwgrzybiczy i przeciwpasożytniczy. W postaci rozcieńczonej wykazuje skuteczność na zakażenie świerzbem. Masaż z wykorzystaniem olejku może pomóc w walce z cellulitem, a także ma działanie przeciwbólowe. Dzięki swoim właściwościom przeciwbakteryjnym i likwidującym nieprzyjemny zapach z ust kminek jest składnikiem ziołowych past do zębów i płynów do płukania jamy ustnej. 

Kminek zwyczajny jako przyprawa 

Nie należy zapominać o zastosowaniu kminku w kuchni. Jest to jedna z najpopularniejszych przypraw, która po dodaniu do tłustych lub ciężkostrawnych potraw może pomóc w złagodzeniu ewentualnych problemów ze strony układu pokarmowego.  

Przeczytaj również:
Gałka muszkatołowa – właściwości i zastosowanie