Podagrycznik pospolity. Uciążliwy chwast czy cenne ziele? 

Podagrycznik pospolity – co to za roślina? 

Podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria L.) jest owadopylną byliną, którą zaliczamy do rodziny selerowatych (Apiaceae). Nasi przodkowie wykorzystywali go w leczeniu dny moczanowej potocznie zwanej podagrą, stąd zawdzięczamy jego nazwę.  

Podagrycznik pospolity kwitnie od czerwca do lipca. Porasta wilgotne zarośla i lasy liściaste, a także ogrody, przydroża i stanowiska nad brzegami wód. Rozmnaża się za pomocą kłączy. Ma nagie, puste w środku łodygi o przekroju trójkąta, które dorastają do ok. metra wysokości. Liście również są nagie w postaci trójlistnych zbiorów. Ich kwiaty tworzą spore baldachy. Zazwyczaj mają kolor biały lub rzadziej jasnoróżowy. Owoce są brunatne z jaśniejszymi żebrami i składają się z dwóch części.  

Na jednej roślinie może wyrastać nawet 2800 owoców.  

Podagrycznik pospolity wywodzi się z Europy i Azji Zachodniej. Z czasem pojawił się także na obszarach USA, Kanady, Ameryki Północnej, Rosji, Wysp Japońskich, Australii i Nowej Zelandii.  

Co zawiera podagrycznik pospolity? 

Obecnie podagrycznik pospolity często uznajemy za chwast. Pamiętajmy jednak, że jest on źródłem wielu substancji potencjalnie korzystnych dla naszego zdrowia.  

Surowcem zawierającym substancje aktywne jest cała roślina. 

Znajdują się w nim m.in.: 

• poliacetyleny: falkarinol, falkarindiol, falkarinon, falkarinolon, 
• olejek eteryczny, 
• flawonoidy, kumaryny, kwasy fenolowe, 
• glukoza, fruktoza, 
• kwas kawowy, chlorogenowy, 
• cholina, 
• mikroelementy (np. żelazo, miedź, mangan, potas, magnez, cynk), 
• witamina C, E, 
• luteina. 

Podagrycznik pospolity – właściwości 

Podagrycznik pospolity był stosowany przez naszych przodków w terapii dny moczanowej. Podagra to choroba związana z nieprawidłowościami w metabolizmie, które prowadzą do odkładania się kwasu moczowego. Skutkuje to zniekształceniem stawów i upośledzeniem ruchowym, a także zajęciem innych narządów, np. nerek.  

Badania prowadzone nad podagrycznikiem dowiodły, że działa on przeciwzapalnie i przeciwreumatycznie. Przyspiesza usuwanie z organizmu kwasu moczowego i usprawnia metabolizm.  

Z czasem podagrycznik zyskał też nowe zastosowania. 

Do najpopularniejszych zaliczamy działanie:  

• przeciwdrobnoustrojowe – polifenole zawarte w podagryczniku hamują wzrost niektórych bakterii i grzybów, 
• przeciwnowotworowe (w trakcie badań) – dzięki działaniu cytotoksycznemu przeciwko komórkom nowotworowym, 
• łagodzące choroby układu pokarmowego – w tym zaburzenia jelitowe, biegunki, niestrawność, 
• łagodzące objawy infekcji dróg moczowych – dzięki działaniu przeciwbakteryjnemu i moczopędnemu, 
• wspierające funkcjonowanie wątroby – dzięki właściwościom detoksykacyjnym i oczyszczającym, 
• przyspieszające gojenie się ran, 
• łagodzące w przypadku hemoroidów, 
• uspokajające i wyciszające, 
• łagodzące trądzik. 

Jak często pić napar z podagrycznika? 

Podagrycznik najczęściej stosujemy w postaci naparu. Aby go przygotować, łyżkę suszonych kwiatów, łodyg lub liści zalej ok. 300 ml wrzątku. Następnie odstaw pod przykryciem na ok. 15 minut i przecedź. Tak przyrządzony napar spożywaj 3 razy dziennie.  

Podagrycznik możesz także przyjmować w postaci soku. Wówczas stosuj maksymalnie 25 ml 2 razy dziennie.  

Roślinę możesz także spożywać w postaci surowej jako dodatek do sałatek czy zup. Nada ona potrawom korzenny smak i marchewkowy zapach.  

Podagrycznik możesz również stosować zewnętrznie na skórę.  

Jak długo można pić podagrycznik? 

Podagrycznik uznajemy za roślinę stosunkową bezpieczną.  

Ze względu na bogaty skład chemiczny stosuj go jedynie w trakcie występowania objawów, a nie jako profilaktykę.  

W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. 

Podagrycznik pospolity – przeciwwskazania 

Ze względu na brak badań nie stosuj podagrycznika, jeśli jesteś w ciąży lub karmisz piersią. Również dzieci nie mogą przyjmować tej rośliny. 

Podagrycznik pospolity – skutki uboczne 

Do najczęstszych działań niepożądanych, które mogą pojawić się po zastosowaniu podagrycznika pospolitego, zaliczamy:  

• nudności, 
• wymioty, 
• biegunkę, 
• zgagę, 
• wzdęcia. 

Przeczytaj również:
Kwas moczowy – kiedy wykonać badanie?