Kalafior – czy warto włączyć go do diety?
Kalafior to popularne warzywo chętnie spożywane w naszym kraju. Jest świetnym urozmaiceniem dań głównych, jak i składnikiem sałatek. Cechuje go wysoka wartość odżywcza i wiele właściwości prozdrowotnych. Dlaczego warto częściej sięgać po kalafior?
Kalafior należy do warzyw niskokalorycznych, zawiera około 22 kcal w 100 g. Jest źródłem węglowodanów, błonnika pokarmowego, białka i niewielkich ilości tłuszczu. Zawiera witaminy: A (w formie beta-karotenu), C, E, B1, B2, B3, B6, K. Jest również źródłem składników mineralnych – sodu, potasu, wapnia, fosforu, magnezu, żelaza, manganu, cynku i miedzi.
Kalafior – właściwości i zastosowanie
Działanie antykancerogenne i profilaktyka chorób nowotworowych
Zarówno w postaci świeżej, jak i poddany obróbce termicznej, kalafior jest źródłem składników bioaktywnych, których skuteczność w chemoprewencji nowotworowej została udokumentowana w licznych badaniach. Kalafior jest źródłem glukozynolanów, zwłaszcza sulforafanu – związku o silnych właściwościach antykancerogennych. Zawarte w kalafiorze związki polifenolowe wykazują działanie przeciwmutagenne.
Działanie antyoksydacyjne
Kalafior dzięki zawartości witamin o właściwościach antyoksydacyjnych – A, C, E – wspomaga naturalne mechanizmy ochrony przed działaniem wolnych rodników tlenowych. Witaminy te, o silnym potencjale przeciwutleniającym chronią przed stresem oksydacyjnym, co ma duże znaczenie w przebiegu chorób przewlekłych, jak i ich profilaktyki.
Pozytywny wpływ na pracę przewodu pokarmowego
Kalafior, dzięki zawartości błonnika pokarmowego korzystnie wpływa na perystaltykę jelit. Przyczynia się do regulacji ich pracy, jest dobrym składnikiem w diecie osób cierpiących na zaparcia czy hemoroidy. U osób cierpiących na choroby zapalne przewodu pokarmowego, które wymagają diety lekkostrawnej kalafior powinien być spożywany w umiarkowanych ilościach. Nie jest on zalecany u osób z zespołem jelita drażliwego ze względu na wysoką zawartość FODMAP (fermentujących oligo-, di- i monosacharydów oraz polioli).
Niski indeks glikemiczny
Kalafior należy do warzyw posiadających niski indeks glikemiczny, dlatego jest zalecany w dietach osób chorujących na cukrzycę czy insulinooporność. Po jego spożyciu nie dochodzi do gwałtownego wzrostu poziomu glukozy we krwi, co zawdzięcza również obecności błonnika pokarmowego. Jako składnik potraw będzie poprawiał uczucie sytości, co może skutkować mniejszą chęcią podjadania między posiłkami i pomoże w kontroli masy ciała.
Doskonały składnik jadłospisu u kobiet w ciąży
Kalafior zawiera duże ilości witamin i minerałów, a zwłaszcza kwasu foliowego – niezwykle istotnego w diecie kobiet ciężarnych. Zapobiega on wadom cewy nerwowej u rozwijającego się płodu.
Kalafior a choroby tarczycy
Warzywa kapustne, w tym kalafior nie są zalecane w przypadku chorób tarczycy, ze względu na obecność substancji goitrogennych (wolotwórczych). Jednak pod wpływem obróbki termicznej (gotowanie bez przykrycia) ulegają one częściowemu zniszczeniu.
Przeczytaj również:
Warzywa krzyżowe – jakie mają właściwości?
Źródła:
- Kapusta-Duch J., Leszczyńska T., Borczak B., Bieżanowska-Kopeć R., Wpływ wybranych procesów technologicznych na zmiany zawartości witaminy C w kalafiorze zielonym romanesco, BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLVIII, 2015, 3, str. 344-349.
- Szwejda-Grzybowska J., Antykancerogenne składniki warzyw kapustnych i ich znaczenie w profilaktyce chorób nowotworowych, Bromat. Chem. Toksykol. 2011, 4, 1039-1046.
- Higdon J.V., Delage B., Williams D.E., Dashwood R.H., Cruciferous vegetables and human cancer risk: epidemiologic evidence and mechanistic basis. Pharmacol Res. 2007 Mar;55(3):224-36
- Jarosz M., Normy żywienia dla populacji Polski, Instytut Żywności i Żywienia, 2017.
- Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, PZWL, 2007.
- Jarosz M., Praktyczny podręcznik dietetyki, Instytut Żywności i Żywienia, 2010.
Bardzo cenne informacje dla osób chcących zdrowo odżywiać sie.
Dziękujemy za miły komentarz 🙂
Jem kalafior wieczorem po pracy o godzinie 22 czy mozna
Kalafior zawiera nierozpuszczalny błonnik. Jego powolne trawienie może utrudniać zaśnięcie.