Jak złagodzić oparzenia słoneczne?

Oparzenie słoneczne – objawy 

Po upływie ok. 4-6 godzin od ekspozycji na słońce skóra jest zazwyczaj zaczerwieniona, podrażniona, przesuszona. Często po długim opalaniu czujemy, jakby skóra wręcz oddawała ciepło do otoczenia. Jest wtedy bardzo gorąca i uwrażliwiona na dotyk. 

Oparzenia słoneczne skóry w skrajnych przypadkach mogą kwalifikować się jako oparzenia I lub II stopnia. Samo pojęcie poparzenia definiuje się jako uszkodzenie skóry, które może także obejmować głębiej położone tkanki czy narządy. Jednym z czynników powodujących oparzenia jest właśnie ekspozycja na słońce i samo ciepło. Oparzenie I stopnia obejmuje naskórek. Pojawia się zaczerwienienie, obrzmienie skóry, a także ból. Po kilku dniach rumień słabnie, a obszar gasnącego poparzenia zaczyna swędzieć. W miejscach gojenia i regeneracji naskórka nie powstają blizny. Oparzenie II stopnia również obejmuje naskórek. Pojawiają się pęcherze (bąble) wypełnione płynem tkankowym, które mogą utrzymywać się nawet do 20 dni. Po ich zagojeniu podobnie jak w przypadku oparzeń I stopnia nie powstają blizny. Oparzenia II stopnia mogą też dosięgać głębszych warstw skóry (skóry właściwej). Oparzenia te goją się o wiele wolniej i często mogą pozostawiać blizny.

Leki a przebywanie na słońcu 

Oprócz wyżej opisanych reakcji skórnych na słońce mogą pojawić się reakcje fototoksyczne i fotoalergiczne. Powstają one na skutek ekspozycji na słońce po wcześniejszym zastosowaniu leku, suplementu diety czy kosmetyku, który w swym składzie ma substancję fotouczulającą. Efektem tego jest stan zapalny skóry.

Do substancji fotouczulających należą: 

• sulfonamidy;
• barbiturany;
• leki przeciwbólowe i przeciwzapalne (głównie maści, spraye); 
• tetracykliny (antybiotyki);
• leki przeciwdepresyjne, uspokajające; 
• pochodne kwasu benzoesowego;
• retinoidy;
• olejki eteryczne; 
• wyciąg z dziurawca, lubczyku, ruty, selera, czosnku;
• chinolony. 

Reakcje fototoksyczne i fotoalergiczne są podobne w objawach do poparzeń słonecznych. Zazwyczaj towarzyszą im rumień, wysypka, pęcherze, świąd. Są to objawy, które mijają średnio po 1-2 dniach od ekspozycji na słońce.  

Sposoby na oparzenia słoneczne 

Zaczerwieniona i podrażniona skóra tuż po opalaniu wymaga nawilżenia. Kilka razy dziennie nakładaj na nią grubsze warstwy kremu o lekkiej, nawilżającej konsystencji. Najlepsze będą preparaty przeznaczone do skóry atopowej. Są one pozbawione czynników alergizujących, dzięki czemu nie będą dodatkowo podrażniały zarumienionej skóry.  

Innym sposobem na nawilżenie skóry po opalaniu jest zastosowanie pianki z D-pantenolem (prowitaminą B5). Preparat ten, ze względu na swoją lekką formułę i obecność pantenolu, szybko regeneruje uszkodzenia naskórka. Skóra staje się nawilżona, odżywiona i elastyczna. Dzięki temu rumień zmniejsza się, a świąd zostaje zredukowany. Witamina B5 pozwala na szybsze odbudowanie płaszcza lipidowego skóry, a ponadto ma właściwości przeciwzapalne. 

Substancją o podobnym działaniu łagodzącym jest alantoina, naturalnie występująca w żywokoście lekarskim. W kremach i maściach stosuje się jednak substancję syntetyczną, która ułatwia gojenie ran i przyspiesza regenerację naskórka. Działa także przeciwzapalnie i przeciwświądowo.

Poważniejsze oparzenia słoneczne mogą prowadzić do bólu. Możesz wtedy zażyć doustny środek przeciwbólowy. Skórę ochłódź kompresem, a powstałe bąble pozostaw do samoistnego wchłonięcia. Nie przebijaj ich ani nie zdrapuj ze względu na ryzyko zakażenia. Ponadto wydłuży to czas regeneracji naskórka. Po kilku dniach skóra zacznie się złuszczać i powstaną na niej przebarwienia. Jej koloryt zostanie po pewnym czasie wyrównany.

Aby zapobiegać wystąpieniu oparzeń słonecznych, zawsze stosuj kremy z wysokim filtrem. Chociaż producenci często deklarują ich wodoodporność, takie preparaty warto nakładać po każdym wyjściu z wody czy wytarciu się ręcznikiem.