Miód manuka. Czy warto go kupić?

Miód manuka – pochodzenie 

Krzew manuka to roślina z rodziny mirtowatych. Pochodzi z Nowej Zelandii oraz południowo-wschodniej Australii, gdzie bez żadnych trudności wyrasta na glebach suchych lub narażonych na suszę. Na przełomie wiosny i lata krzew manuka pokrywa się drobnymi kwiatami przypominającymi małe róże. To z ich nektaru powstaje miód manuka.

Miód manuka – właściwości 

W przypadku miodu manuka nie stwierdzono wysokiego stężenia nadtlenku wodoru, który obecny jest w innych miodach. Z tego względu badacze długo poszukiwali innych związków odpowiedzialnych za dobroczynne właściwości tego miodu. Dopiero w 2008 r. stwierdzono obecność metyloglioksalu (MGO).

Dzięki MGO, leptozynie oraz kwasom fenolowym obecnym w miodzie manuka stwierdzono, iż wykazuje on właściwości:

• przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze,
• redukujące stany zapalne, 
• przyspieszające gojenie się ran, owrzodzeń, odleżyn.  

W porównaniu do polskich miodów, miód manuka ma większą zdolność przeciwutleniającą. Jedynie miód spadziowy wykazuje podobne właściwości. 

Miód manuka a cukrzyca 

Jeśli chorujesz na cukrzycę, skonsultuj spożywanie miodu manuka z lekarzem. Powodem tego jest wysoka zawartość węglowodanów (a przez to też wysoki indeks glikemiczny). Zjedzenie miodu bardzo szybko podnosi poziom glukozy we krwi. Jest to zatem skrajnie niebezpieczna sytuacja u osób z cukrzycą typu I i II.  

Miód manuka a nowotwory 

Miód manuka zaczęto wykorzystywać w terapiach przeciwnowotworowych jako środek zwiększający skuteczność podawanych równolegle preparatów syntetycznych. Zaobserwowano skuteczność jego stosowania wraz z 5-fluorouracylem u osób cierpiących na raka okrężnicy. Stosowanie miodu manuka dawało także pozytywne rezultaty u osób chorujących na raka piersi, sutka i płuc. Mechanizm działania miodu nie został do końca poznany i w dalszym ciągu prowadzone są badania pod tym kątem. Spekuluje się o hamującym działaniu flawonoidów (obecnych w miodzie manuka) na interleukiny prozapalne, których poziom jest znacznie podwyższony u osób chorujących na nowotwory. 

Miód manuka a trądzik

Główne metody leczenia trądziku obejmują antybiotyki stosowane ogólnoustrojowo lub miejscowo, hormony, retinoidy oraz witaminy (B2, B3 i C). Niektóre leki przeciwtrądzikowe (zwłaszcza izotretynoina) mają niestety wiele przeciwwskazań oraz mogą wywołać szereg działań niepożądanych.  

Alternatywnym sposobem leczenia jest miód manuka, który działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie i przeciwutleniająco. Miejscowe podawanie miodu manuka hamuje rozwój bakterii chorobotwórczych, dzięki czemu sprzyja prawidłowemu gojeniu się ran i usuwaniu martwych komórek naskórka oraz ograniczeniu tworzenia się blizn.  

Wymagane są jednak kolejne badania kliniczne, aby lepiej poznać skuteczność działania miodu manuka w terapii chorób skóry. 

Miód manuka a łuszczyca

Według niektórych przesłanek ​​naturalne właściwości przeciwzapalne miodu manuka sprawiają, że jest on doskonałym środkiem do łagodzenia objawów skórnych łuszczycy.  

Mimo braku twardych dowodów naukowych nie można jednak całkowicie wykluczyć, że miód manuka może być skuteczny w łagodzeniu stanu zapalnego i nasilenia zmian skórnych u niektórych chorych na łuszczycę. Umiarkowane ilości oryginalnego miodu manuka mogą stanowić dodatek do dobrze skomponowanej diety o charakterze przeciwzapalnym.

Jaki miód manuka dla dziecka? 

Dzieci poniżej 1. roku życia nie mogą jeść żadnego miodu. Może dojść do wystąpienia botulizmu niemowlęcego przez zatrucie jadem kiełbasianym. Ponadto miód zawiera alergeny, które mogą wywołać nieprawidłową reakcję immunologiczną organizmu (obrzęk gardła, nosa, problemy z oddychaniem). 

Starszemu dziecku możesz podawać 1-2 łyżeczki miodu manuka dziennie. Najlepiej rozpuścić go w szklance przegotowanej letniej wody, by zachować jego dobroczynne właściwości. Oprócz czystej formy miodu, dostępne są również pastylki do ssania, cukierki lub lizaki z miodem manuka.

W sklepach można spotkać różne rodzaje miodu manuka. Są one oznaczone liczbowo: MGO 30+, MGO 100+, MGO 250+, MGO 400+ lub MGO 550+. Liczba ta oznacza ilość substancji czynnej w miligramach (w tym wypadku metyloglioksalu) na kilogram miodu. Im jest wyższa, tym więcej potencjalnych korzyści prozdrowotnych przyniesie spożywanie miodu.

Podczas wyboru miodu dla dziecka istotne są wskaźnik MGO i certyfikaty oryginalności.

Jak rozpoznać oryginalny miód manuka? 

Autentyczny miód manuka jest produkowany wyłącznie w Nowej Zelandii. Na etykiecie szukaj anglojęzycznej informacji „Made in New Zealand” lub „Product of New Zealand”. 

Na etykiecie oryginalnego miodu manuka powinna znajdować się też informacja dotycząca stężenia MGO oraz wskaźnik UMF (Unique Manuka Factor). Oznaczenie UMF świadczy nie tylko o wysokiej jakości miodu, lecz również o rzeczywistej certyfikacji nowozelandzkiego pochodzenia. 

Oryginalny miód manuka ma intensywny zapach kwiatów.  

Podróbki miodu manuka:

• są tanie – prawdziwy miód manuka jest znacznie droższy niż odmiany miodu, które możemy spotkać w supermarketach; jego cena w naszym kraju, w zależności od objętości słoika i zawartości MGO, waha się od 100 do nawet 500 zł za opakowanie;
• mogą mieć informację na opakowaniu, że miód jest „100% czysty” lub „100% nowozelandzki”; nie daje to jednak żadnej gwarancji, że jest on oryginalny; autentyczny nowozelandzki miód manuka jest oznaczany jako jedno- lub wielokwiatowy; są to dwie oficjalne definicje tej odmiany miodu ustalone przez rząd Nowej Zelandii;
• nie mają na opakowaniu złotego logo z anglojęzycznym napisem „Tested Certified Manuka”;
• mają wysoką zawartość MGO na opakowaniu (powyżej 550) – bezpieczny zakres stężenia MGO w miodzie manuka to 30-550 mg w przeliczeniu na kilogram; wyższe stężenie najczęściej oznacza, że miód został przegrzany lub był niewłaściwie przechowywany i jego jakość jest niska.

Przeczytaj również:
Czy miód jest zdrowy? Poznaj jego właściwości!