Feksofenadyna – popularny lek na alergię
Feksofenadyna jest substancją antyhistaminową należącą do II generacji leków przeciwalergicznych. Blokuje ona receptory H1, które znajdują się w wielu tkankach naszego ciała. Z kolei bez zastosowania feksofenadyny histamina pobudza receptor H1, co prowadzi do powstania reakcji alergicznej. Objawami tego pobudzenia mogą być: katar sienny, zapalenie spojówek, pokrzywka, skurcz mięśni gładkich, rozszerzenie naczyń krwionośnych i zwiększone wydzielanie śluzu na błonach śluzowych. Dzięki zastosowaniu substancji przeciwalergicznych, np. feksofenadyny, dochodzi do zablokowania receptora H1, przez co histamina nie może pobudzić tego receptora. W związku z tym nie dochodzi do reakcji alergicznej.
Feksofenadyna – jak działa i kto powinien ją stosować?
Feksofenadyna swoje maksymalne stężenie osiąga po ok. 3 godzinach po podaniu doustnym. W krwiobiegu może utrzymywać się ok. 11-13 godzin. Dodatkowo feksofenadyna nie przenika bariery krew-mózg, co wpływa na brak działań niepożądanych (u większości osób stosujących preparaty z feksofenadyną) w postaci senności czy zaburzeń koordynacji.
Feksofenadyna jest substancją leczniczą dostępną zarówno bez recepty (120 mg), jak i na receptę (120 i 180 mg). Dawkę 120 mg oraz 180 mg należy przyjąć raz na dobę. Feksofenadyna może być stosowana u dzieci powyżej 12. roku życia oraz u osób dorosłych.
U dzieci poniżej 12. roku życia stosowanie feksofenadyny jest niewskazane ze względu na brak wystarczającej ilości danych dotyczących jej działania w tej grupie wiekowej.
Wskazaniem do zastosowania feksofenadyny jest łagodzenie objawów pokrzywki oraz sezonowego, alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa.
Przeczytaj również:
Alergia – rodzaje alergenów, objawy, badania diagnostyczne
Feksofenadyna – przeciwwskazania
Przeciwwskazaniami do stosowania feksofenadyny jest uczulenie na substancję czynną bądź substancje pomocnicze, znajdujące się w składzie tabletki.
U osób, u których występują choroby układu krążenia, należy zachować ostrożność w stosowaniu feksofenadyny, gdyż może ona doprowadzać do tachykardii lub kołatania serca. Czujność należy również zachować u osób z niewydolnością nerek oraz w podeszłym wieku.
W przypadku ciąży, ze względu na brak danych, nie zaleca się stosowania preparatów zawierających tę substancję. Przyjmowanie ich jest możliwe jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności. U kobiet karmiących piersią zaobserwowano, iż feksofenadyna przenika do mleka matki. Dlatego, podobnie jak u ciężarnych, nie zaleca się stosowania feksofenadyny również u kobiet karmiących.
Feksofenadyna – znaczące interakcje z lekami
Jednoczesne przyjmowanie preparatów zobojętniających kwas solny w żołądku, zawierających w składzie wodorotlenek glinu oraz magnezu, może powodować zmniejszenie biodostępności feksofenadyny. Zaleca się zatem zrobienie co najmniej 2-godzinnej przerwy między przyjęciem tych preparatów. Z kolei feksofenadyna nie wchodzi w interakcje z omeprazolem (preparat zobojętniający kwas solny).
Dodatkowo stosowanie feksofenadyny może wpłynąć na negatywny wynik testów przeciwalergicznych. Zaleca się zatem przerwanie stosowania preparatów z feksofenadyną na co najmniej 3 dni przed wykonaniem badania.
Przeczytaj również:
Odczulanie – skuteczny sposób na alergię
Feksofenadyna – działania niepożądane
Substancje przeciwalergiczne mogą wpływać na koordynację ruchową oraz zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. Często ich stosowanie wywołuje niebezpieczny dla prowadzących pojazdy skutek uboczny – senność.
W przypadku stosowania feksofenadyny nie zaobserwowano powyższych działań niepożądanych. Nie wpływa ona zatem na zaburzenie koordynacji ruchowej czy zdolność prowadzenia pojazdów.
Należy jednak pamiętać, iż każdy z nas może reagować inaczej na daną substancję leczniczą. Zaleca się zatem sprawdzenie swojej wrażliwości na lek przed prowadzeniem pojazdów czy obsługą maszyn.
Do najczęściej występujących działań niepożądanych należą:
- bóle głowy, senność, zawroty głowy,
- nudności, suchość w jamie ustnej,
- ogólne zmęczenie, bezsenność, nerwowość,
- kołatanie serca, tachykardia,
- duszność, obrzęk naczynioruchowy,
- biegunka,
- wysypka, pokrzywka, świąd.