Spożycie ryb a nieswoiste choroby zapalne jelit
Nieswoiste choroby zapalne jelit są obecnie globalnym problemem zdrowia publicznego, ponieważ obserwuje się w ostatnich latach stale rosnącą częstość ich występowania, w tym zwłaszcza w krajach cywilizacji zachodniej. Nieswoiste zapalenia jelit obejmują dwa główne schorzenia: chorobę Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego (łac. colitis ulcerosa), które charakteryzują się przewlekłym, idiopatycznym (o nie do końca poznanej przyczynie) i nawracającym stanem zapalnym przewodu pokarmowego. Chociaż etiologia (tj. przyczyna powstawania) nieswoistych chorób zapalnych jelit wciąż pozostaje w dużej mierze nieznana, ostatnie dowody naukowe wskazują, że indywidualne predyspozycje genetyczne, czynniki środowiskowe, skład i aktywność metaboliczna mikrobioty jelitowej oraz odpowiedź immunologiczna są głównymi czynnikami zaangażowanymi w rozwój tych przewlekłych schorzeń.
Sposób odżywiania a nieswoiste choroby zapalne jelit
Jak dobrze wiadomo, obecna dieta znacznie różni się od zwyczajowej diety poprzednich pokoleń, kiedy powszechność występowania nieswoistych zapaleń jelit była znacznie niższa. W zwyczajowej diecie zachodniej dominuje obecnie zwiększone spożycie soli, cukrów prostych, rafinowanych węglowodanów, tłuszczów zwierzęcych, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny omega-6 oraz żywności typu fast-food w połączeniu z niedostateczną podażą świeżych warzyw, owoców oraz pozostałych produktów bogatych w błonnik pokarmowy. Przypuszcza się, że to przejście do zachodniego modelu żywieniowego prowadzi do zwiększenia stężenia cytokin prozapalnych, wzrostu przepuszczalności jelit i zaburzenia w profilu mikrobiomu jelitowego, sprzyjając jednocześnie wystąpieniu przewlekłego zapalenia jelit o niskim stopniu nasilenia. Literatura fachowa donosi, iż zachodni model żywienia o charakterze prozapalnym jest ważnym czynnikiem ryzyka rozwoju wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, jak również choroby Leśniowskiego-Crohna.
Przeczytaj również:
Jakie są objawy choroby Leśniowskiego-Crohna?
Nieswoiste zapalenia jelit – jak radzić sobie z bólem?
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Jak wyleczyć wrzodziejące zapalenie jelita grubego?
Które produkty sprzyjają rozwojowi nieswoistych chorób zapalnych jelit?
Poniższe produkty spożywane regularnie w dużych ilościach mogą prowadzić do chorób jelit:
- Żywność bogata w cukry proste (tj. słodycze i słodkie napoje gazowane),
- Żywność obfitująca w rafinowane węglowodany (np. produkty z białej mąki, pieczywo cukiernicze, wyroby ciastkarskie, produkty typu fast food),
- Żywność zasobna w izomery trans kwasów tłuszczowych (m.in.: margaryny kostkowe, tłuszcze piekarskie, słone przekąski, wyroby ciastkarskie, produkty typu fast food),
- Żywność bogata w cholesterol i tłuszcze zwierzęce (np. mięso czerwone i jego przetwory, smalec),
- Oleje roślinne szczególnie zasobne w wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-6 (m.in.: kukurydziany, słonecznikowy, sojowy, krokoszowy, z pestek winogron).
Które pokarmy chronią przed pojawieniem się nieswoistych zapaleń jelit?
- Różnokolorowe warzywa,
- Wielobarwne owoce,
- Gruboziarniste produkty zbożowe,
- Nasiona roślin strączkowych,
- Orzechy, nasiona i pestki,
- Ryby (w szczególności tłuste gatunki),
- Oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia,
- Naturalne fermentowane przetwory mleczne.
Jakie korzyści zdrowotne wynikają z regularnej konsumpcji ryb w diecie?
Mowa tu głównie o tłustych gatunkach ryb morskich, wyjątkowo bogatych w długołańcuchowe, wielonienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3 – EPA i DHA. Do korzyści związanych z ich spożywaniem należą:
- Zmniejszenie ryzyka wystąpienia choroby Leśniowskiego-Crohna – o 46%,
- Obniżenie ryzyka rozwoju wrzodziejącego zapalenia jelita grubego – o 25%,
- Redukcja ryzyka pojawienia się zespołu metabolicznego – o 29%,
- Zmniejszenie obwodu talii (zwłaszcza u osób z nadwagą lub otyłością),
- Poprawa profilu lipidowego krwi (spadek poziomu trójglicerydów oraz wzrost stężenia lipoprotein o wysokiej gęstości HDL w surowicy krwi),
- Obniżenie wartości ciśnienia tętniczego krwi,
- Redukcja stężenia glukozy na czczo we krwi (w szczególności u osób otyłych),
- Zwiększenie uczucia sytości poposiłkowej i wydłużenie czasu jej trwania.
Które składniki odżywcze występują w największych ilościach w rybach?
- Długołańcuchowe, wielonienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3 – EPA i DHA (przede wszystkim – łosoś, pstrąg łososiowy, śledź, makrela, sardynka),
- Białko,
- Tauryna,
- Witamina A,
- Witaminy z grupy B,
- Witamina D,
- Witamina E,
- Potas,
- Żelazo,
- Jod,
- Selen,
- Astaksantyna (głównie łosoś i pstrąg łososiowy).
W jaki sposób długołańcuchowe wielonienasycone kwasy tłuszczowe Omega-3 zawarte w tłustych gatunkach ryb mogą wpływać na przebieg nieswoistych chorób zapalnych jelit?
- Zmniejszając proces zapalny w jelitach,
- Wywołując i utrzymując kliniczną remisję u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego,
- Obniżając stężenie cytokin prozapalnych w surowicy krwi,
- Zwiększając poziom mediatorów przeciwzapalnych (np. rezolwin, marezyn, defensyn),
- Zmniejszając aktywność choroby,
- Stymulując gojenie się ran,
- Przyspieszając regenerację błony śluzowej jelit,
- Wspomagając odbudowę nabłonka jelitowego,
- Podnosząc jakość życia chorych na chorobę Leśniowskiego-Crohna.
Podsumowanie
- Spośród czynników środowiskowych ściśle związanych z rozwojem nieswoistych chorób zapalnych jelit dieta odgrywa ważną rolę w modulowaniu mikrobioty jelitowej, a co za tym idzie może mieć terapeutyczny wpływ na przebieg choroby.
- Wyniki dotychczas przeprowadzonych badań z udziałem ludzi wykazały, że regularne spożycie ryb (w szczególności tłustych gatunków) w diecie przyczynia się do znacznego obniżenia ryzyka rozwoju choroby Leśniowskiego-Crohna.
- Adekwatna podaż długołańcuchowych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny Omega-3 – EPA i DHA w diecie (głównie w postaci tłustych gatunków ryb morskich) chroni przed wystąpieniem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
- Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego zaleca się włączać ryby na stałe do cotygodniowego menu przynajmniej 2 razy w tygodniu, w tym minimum jedna porcja powinna przypadać na tłuste ryby morskie (np. łososia, makrelę lub śledzia).
Źródła:
- Scaioli E., Liverani E., Belluzzi A.: The Imbalance between n-6/n-3 Polyunsaturated Fatty Acids and Inflammatory Bowel Disease: A Comprehensive Review and Future Therapeutic Perspectives. Int J Mol Sci. 2017 Dec 5;18(12):2619.
- Reddavide R., Rotolo O., Caruso M.G., et al.: The role of diet in the prevention and treatment of Inflammatory Bowel Diseases. Acta Biomed. 2018 Dec 17;89(9-S):60-75.
- Tørris C., Småstuen M.C., Molin M.: Nutrients in Fish and Possible Associations with Cardiovascular Disease Risk Factors in Metabolic Syndrome. Nutrients. 2018 Jul 23;10(7):952.
- Marton L.T., Goulart R.A., Carvalho A.C.A., et al.: Omega Fatty Acids and Inflammatory Bowel Diseases: An Overview. Int J Mol Sci. 2019 Sep 30;20(19):4851.
- Mozaffari H., Daneshzad E., Larijani B., et al.: Dietary intake of fish, n-3 polyunsaturated fatty acids, and risk of inflammatory bowel disease: a systematic review and meta-analysis of observational studies. Eur J Nutr. 2020 Feb;59(1):1-17.
- Comeche J.M., Gutierrez-Hervás A., Tuells J., et al.: Predefined Diets in Patients with Inflammatory Bowel Disease: Systematic Review and Meta-Analysis. Nutrients. 2020 Dec 26;13(1):52.