Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna

Dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna jest uzależniona od zaostrzenia choroby. W okresie nasilenia często stosowana jest dieta płynna czy półpłynna, a nawet leczenie żywieniowe drogą pozajelitową (dożylną) w warunkach szpitalnych.

Dieta w tej jednostce chorobowej powinna być: 

• bogatoenergetyczna – spełniać zapotrzebowanie organizmu na energię, często ponad normę fizjologiczną; 
• lekkostrawna;  
• niskoresztkowa – ograniczeniu podlega spożycie błonnika pokarmowego, wzmagającego perystaltykę jelit; 
• niskotłuszczowa; 
• obfitująca w białko – zwłaszcza o wysokiej jakości biologicznej, pochodzenia zwierzęcego; 
• bogata w witaminy – zwłaszcza witaminę B12 i kwas foliowy; 
• bogata w żelazo. 

Posiłki w chorobie Leśniowskiego-Crohna powinny być spożywane w małych objętościach 5-6 razy na dobę, aby nie obciążać nadmiernie układu pokarmowego. Zaleca się unikanie smażenia i pieczenia w tłuszczu, jak i stosowania zasmażek oraz pikantnych przypraw, co sprawia, że potrawa staje się ciężkostrawna.  

Produkty zalecane w diecie osoby cierpiącej na chorobę Leśniowskiego-Crohna 

Lekkostrawne węglowodany o niskiej zawartości błonnika pokarmowego 

Jasne pieczywo (pszenne, czerstwe); mąka pszenna, ziemniaczana, kukurydziana; makarony jasne pszenne; kasza jaglana, jęczmienna, manna; biały ryż; ziemniaki; owoce poddane obróbce termicznej: gotowane jabłka, pieczone jabłka, gotowane owoce jagodowe; warzywa lekkostrawne, najlepiej poddane obróbce termicznej: marchewka, cukinia, dynia, buraki, szpinak. 

Niezalecane są: produkty pełnoziarniste, bogate w błonnik pokarmowy: razowe i żytnie pieczywo; mąka żytnia i razowa; gruboziarniste kasze – kasza jęczmienna pęczak czy gryczana; brązowy ryż; pełnoziarniste makarony; frytki; placki ziemniaczane; warzywa ciężkostrawne – kapusta, kalafior, rośliny strączkowe, cebula, kalarepa, ogórek; owoce: gruszki, czereśnie, śliwki, wiśnie, winogrona; suszone owoce.  

Pełnowartościowe źródła białka o niskiej zawartości tłuszczu 

Chude mięso: cielęcina, kurczak, indyk; chude wędliny; chude ryby: dorsz, mintaj, morszczuk; jajka, nabiał: sery twarogowe chude lub półtłuste, przetwory mleczne – jogurt naturalny, kefir naturalny (produkty te są lepiej tolerowane od mleka ze względu na małą zawartość laktozy – należy tutaj zaznaczyć, że chorzy zazwyczaj źle tolerują mleko).

Niezalecany są: tłusty nabiał, mleko, tłuste gatunki mięs – wieprzowina, baranina, gęś, kaczka, podroby. Wyeliminować należy również tłuste wędliny i konserwy, także tłuste, wędzone ryby. 

Tłuszcze w ograniczonej ilości 

W ograniczonych ilościach zaleca się spożycie masła czy olejów roślinnych.  

Wyeliminować natomiast należy tłuszcze pochodzenia zwierzęcego, takie jak smalec, słonina, boczek i tłuste gatunki mięs. 

Podsumowując, postępowanie dietetyczne w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna zależy od stopnia nasilenia choroby. Powyższe zalecenia mają zastosowanie w przypadku jej remisji i mają za zadanie zaspokoić zapotrzebowanie energetyczne chorego oraz uzupełnić ewentualne niedobory, nie obciążając tym samym przewodu pokarmowego.

Przeczytaj również:
Spożycie ryb a nieswoiste choroby zapalne jelit