Objawy i leczenie zatrucia ciążowego
Zatrucie ciążowe lub gestoza to dawniej używane terminy oznaczające nadciśnienie wywołane ciążą. Jest to stan, w którym stwierdza się u ciężarnej ciśnienie skurczowe ≥140 mm Hg i/lub ciśnienie rozkurczowe ≥90 mm Hg pojawiające się po 20. tygodniu ciąży i trwające do 6. tygodnia od zakończenia ciąży. Pomiary ciśnienia wykonuje się w gabinecie lekarskim. Nadciśnienie ciążowe występuje u 6-7% kobiet i może powodować wiele powikłań zarówno dla matki, jak i dziecka, dlatego bardzo istotne jest jego monitorowanie i kontrola.
Zatrucie ciążowe – przyczyny i czynniki ryzyka
Podczas ciąży zachodzi wiele zmian w organizmie kobiety. Naczynia krwionośne rozszerzają się, zwiększa się objętość osocza i rzut serca. Powstaje krążenie maciczno-łożyskowe mające na celu dostarczenie tlenu do płodu. Jeśli procesy te są zaburzone, może rozwinąć się nadciśnienie tętnicze wywołane ciążą. Na jego rozwój wpływają:
- nieprawidłowa inwazja trofoblastu i niedokrwienie łożyska,
- uszkodzenie śródbłonka,
- hipowolemia, czyli zbyt mała ilość krwi w łożysku naczyniowym,
- krzepnięcie wewnątrznaczyniowe (DIC) – zespół powodujący zużycie czynników krzepnięcia,
- zatrzymanie wody i sodu,
- zaburzenia immunologiczne,
- czynniki genetyczne,
- stres oksydacyjny – uwalnianie wolnych rodników uszkadzających śródbłonek,
- nieprawidłowa dieta – niedobór magnezu, wapnia, witaminy D.
Zatrucie ciążowe – objawy
Objawy pojawiają się zazwyczaj w drugiej połowie ciąży. Są to najczęściej:
- bóle głowy,
- bóle nadbrzusza,
- zaburzenia widzenia,
- duszność,
- nudności i wymioty,
- zmniejszenie wydalania moczu. W badaniu laboratoryjnym krwi może wystąpić małopłytkowość, zwiększone stężenie aminotransferaz i kreatyniny.
Zatrucie ciążowe – powikłania
Powikłania nadciśnienia w ciąży możemy podzielić na płodowe oraz matczyne. Do powikłań płodowych zaliczamy:
- ograniczenie wzrostu wewnątrzmacicznego,
- niedotlenienie lub obumarcie wewnątrzmaciczne,
- małowodzie,
- przedwczesne oddzielenie się łożyska
- wcześniactwo.
Najgroźniejszymi powikłaniami matczynymi są stan przedrzucawkowy i rzucawka. Stan przedrzucawkowy to zespół objawów polegający na pojawieniu się (oprócz nadciśnienia) białkomoczu lub dysfunkcji narządów wewnętrznych.
Jest to jedna z głównych przyczyn umieralności okołoporodowej.
Rzucawka to wystąpienie drgawek i utraty przytomności. W 60% przypadków jest poprzedzona stanem przedrzucawkowym. Niekiedy jJedyną skutecznąa metodą leczenia rzucawki i jest natychmiastowe zakończenie ciąży. W przypadku wystąpienia napadu drgawek w przebiegu rzucawki w celu ich przerwania stosuje się siarczan magnezu (MgSO4) we wlewie dożylnym. Dodatkowo farmakologicznie kontroluje się ciśnienie tętnicze za pomocą dihydralazyny, urrapidylu, labetalolu lub nifedypiny. Do zwalczania niedotlenienia u ciężarnej podaje się tlen przez maskę, monitoruje saturację za pomocą pulsoksymetru, a w uzasadnionych przypadkach kobietę ciężarną intubuje się. Następnie należy zakończyć ciążę. Jeśli stan matki i płodu jest stabilny, a szyjka macicy jest przygotowana do porodu, możliwy jest poród siłami natury. Cięcie cesarskie wykonuje się po ustabilizowaniu stanu ciężarnej.
Inne powikłania matczyne nadciśnienia w ciąży to:
- zakończenie ciąży cięciem cesarskim,
- udar, krwawienie śródmózgowe,
- niewydolność nerek i wątroby,
- zespół HELLP – to grupa objawów składająca się na niedokrwistość hemolityczną, podwyższone poziomy enzymów wątrobowych i małopłytkowość,
- zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC),
- rozwarstwienie aorty,
- niewydolność serca,
- obrzęk płuc,
- zgon.
Zatrucie ciążowe – leczenie
Każda pacjentka z nadciśnieniem powinna stosować metody leczenia niefarmakologicznego. Obejmuje ono:
- zaprzestanie palenia,
- utrzymanie prawidłowej masy ciała ,
- stosowanie zbilansowanej diety bez ograniczeń w spożywaniu soli.
Do metod farmakologicznych zaliczamy stosowanie leków, takich jak metylopa, labetalol, nifedypina.
Należy pamiętać, aby nie przyjmować żadnych leków obniżających ciśnienie na własną rękę, ponieważ wiele z nich może uszkodzić płód.
Pobyt w szpitalu zaleca się tylko w przypadku ciężkiego nadciśnienia, czyli takiego powyżej 160/110 mm Hg. W warunkach szpitalnych ciśnienie kontroluje się 4 razy dziennie i co tydzień przeprowadza się kontrolne badania krwi. Dodatkowo monitorowany jest stan płodu dzięki USG oraz KTG.
Nadciśnienie wywołane ciążą, czyli zatrucie ciążowe to jedno z najczęstszych powikłań ciąży. Mimo tego nie powinno się go lekceważyć, ponieważ może nieść za sobą poważne konsekwencje zarówno dla matki, jak i dziecka. Warto pamiętać o regularnym mierzeniu ciśnienia w trakcie ciąży, aby dobrze kontrolować chorobę lub wcześnie ją wykryć i umożliwić odpowiednie leczenie. ]
Przeczytaj również:
Nadciśnienie u kobiet ciężarnych lub planujących ciążę – o czym należy pamiętać?
Źródła:
- Bręborowicz G., Położnictwo i Ginekologia, PZWL 2020.
- Management of hypertension in pregnancy — prevention, diagnosis, treatment and long-term prognosis. A position statement based on expert consensus of the Polish Society of Hypertension, Polish Cardiac Society and Polish Society of Gynecologists and Obstetricians, Arterial Hypertension 2019; 3 (23): 117–182.
- https://www.mp.pl/pacjent/ciaza/lista/113358,powiklania-gestozy.
- https://www.mp.pl/pacjent/ciaza/przebiegciazy/75611,nadcisnienie-tetnicze-u-ciezarnych.