Dieta w chorobie Parkinsona – na co zwracać uwagę?
Choroba Parkinsona jest chorobą układu nerwowego dotykającą najczęściej osób starszych po 50. roku życia. To choroba przewlekła, wymagająca stałego leczenia. Duże znaczenie w powodzeniu leczenia ma również dieta, która poprawia skuteczność przyjmowanych leków, pomaga utrzymać prawidłową masę ciała oraz może mieć wpływ na zmniejszenie niektórych objawów charakterystycznych dla tego schorzenia.
W chorobie Parkinsona, podobnie jak w innych chorobach neurologicznych, zwiększa się zapotrzebowanie organizmu na energię. Przyjmuje się, że powinno ono wynosić około 25-30 kcal/kg należnej masy ciała. Jeżeli występują objawy ruchowe – podaż energii powinna być wówczas zwiększona, aby nie dopuszczać do spadku masy ciała. W przypadku osób o niskiej masie ciała, z niedowagą także zaleca się zwiększenie podaży energii poprzez wzrost w posiłkach węglowodanów i tłuszczów nienasyconych.
Istotną kwestią w chorobie Parkinsona jest podaż białka w diecie. Białko ma wpływ na skuteczność przyjmowanych leków – najczęściej stosowanej lewodopy. Lewodopa pod względem chemicznym należy do aminokwasów, dlatego też będzie konkurowała z aminokwasami przyjętymi wraz z posiłkiem.
Aminokwasy przyjęte wraz z dietą mogą osłabiać wchłanianie lewodopy, dlatego zaleca się redystrybucję spożycia białka w ciągu dnia – ograniczenie go w godzinach rannych i popołudniowych, a uzupełnienie dziennej normy na ten składnik w posiłku wieczornym, co ma poprawiać funkcje ruchowe i jakość życia chorych na tę przypadłość.
Wykluczenie produktów białkowych ze śniadania i obiadu na rzecz kolacji poprawia działanie lewodopy, a tym samym funkcjonowanie pacjentów w ciągu dnia. Według zaleceń ilość białka w pierwszych posiłkach nie powinna przekroczyć 10% zapotrzebowania, natomiast posiłek wieczorny powinien uzupełnić dzienną normę żywieniową na ten makroskładnik.
Przeczytaj również:
Dieta a skuteczność leków – z czym nie można ich łączyć?
Do produktów niezalecanych do śniadań i obiadów, a zalecanych do kolacji należą:
- mięso,
- wędliny,
- ryby,
- białko jaja,
- mleko i jego przetwory,
- nasiona roślin strączkowych,
- orzechy,
- wyroby cukiernicze zawierające białko.
Do produktów mających zastosowanie w przypadku śniadań i obiadów, czyli o niskiej zawartości białka, można zaliczyć:
- pieczywo niskobiałkowe,
- ryż,
- kukurydzę,
- kaszę gryczaną,
- tapiokę,
- proso,
- mleko sojowe,
- mleko ryżowe,
- warzywa (oprócz strączkowych),
- owoce,
- oleje,
- masło – w ograniczonej ilości,
- miód,
- dżemy,
- ciasta i słodycze niezawierające białka jaj i mleka,
- soki warzywne i owocowe.
Kolacja i ewentualny posiłek wieczorny powinien zawierać wszystkie wykluczane w ciągu dnia produkty, aby uzupełnić dzienną normę na białko.
Istotnym elementem diety w chorobie Parkinsona jest również podaż witamin o działaniu przeciwutleniającym – A, C, E, jak i polifenoli czy kwasów tłuszczowych omega-3. Składniki te wykazują działanie antyoksydacyjne, przeciwzapalne i neuroprotekcyjne. Bardzo istotna jest również podaż witaminy D3 lub jej suplementacja.
Osoby chorujące na chorobę Parkinsona często cierpią na zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, a większość z nich boryka się z zaparciami. Bardzo istotna jest właściwa podaż płynów wynosząca około 1,5-2 l/dobę, która również wpływa na właściwą perystaltykę jelit. W diecie należy zwrócić uwagę na źródła błonnika pokarmowego, zwiększyć ilość surowych owoców i warzyw, jak i pełnoziarnistych węglowodanów w postaci kasz czy płatków owsianych.
W przypadku braku apetytu, co często towarzyszy chorym na tą przypadłość, należy zwrócić uwagę na wygląd posiłków – muszą one wyglądać apetycznie, być kolorowe i różnorodne, aby zachęcały do jedzenia. Jedzenie w towarzystwie może również odwrócić uwagę od szybko pojawiającego się uczucia sytości czy braku apetytu.
W przypadku dysfagii (zaburzeń połykania) dieta powinna być półpłynna, a posiłki zmiksowane, papkowate, spożywane powoli, bez pośpiechu.
Podsumowując, odpowiedni sposób żywienia ma duże znaczenie w przypadku chorych cierpiących na chorobę Parkinsona. Kluczowym elementem jest redystrybucja białka w ciągu dnia, co usprawnia działanie leków, a tym samym poprawia jakość życia chorych i ich funkcjonowanie. Nie należy zapominać o regularnej podaży płynów, różnorodności posiłków, jak i właściwej podaży energii.
Przeczytaj również:
Choroba Parkinsona – jakie objawy są charakterystyczne?
Jak przebiega terapia mowy w chorobie Parkinsona?
Źródła:
- Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, PZWL, 2007.
- Jarosz M., Praktyczny podręcznik dietetyki, Instytut Żywności i Żywienia, 2010.
- Jarosz M., Normy żywienia dla populacji Polski, Instytut Żywności i Żywienia, 2017.