Kategorie
Gemini.pl

Artykuły

X - Kalendarz adwentowy
X - Herbapol Syrop sosnowy
X - Nutricia Bebilon + Mustela
X - Humavit Colostrum
X - Aurovitas ApoD3
X - Pomysł na prezent 3
X - Baby Week 9
X - Inhalatory
X - Unia Unituss
3

Żywienie pozajelitowe – na czym polega?

Słuchaj artykułu

Gdy tradycyjne żywienie jest niemożliwe, często zachodzi konieczność wprowadzenia żywienia pozajelitowego. Na czym ono polega? Czy istnieją przeciwwskazania do jego stosowania? 

Żywienie pozajelitowe – na czym polega?

Żywienie pozajelitowe – na czym polega? 

Żywienie pozajelitowe (dożylne, parenteralne) polega na bezpośrednim podawaniu do układu krążenia wszystkich niezbędnych dla organizmu składników pokarmowych – białek, węglowodanów, tłuszczów, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody w ilościach spełniających aktualne zapotrzebowanie organizmu. Powinny być one w formie możliwej do przyswojenia i wykorzystania w procesach metabolicznych.  

Istotą żywienia pozajelitowego jest ominięcie przewodu pokarmowego.  

W żywieniu pozajelitowym źródłami węglowodanów są roztwory glukozy, białka mają postać aminokwasów, natomiast tłuszcze są dostarczane głównie w postaci średniołańcuchowych i długołańcuchowych kwasów tłuszczowych. 


Żywienie w chorobie
Ciesz się darmową dostawą przy zakupie wybranych produktów!

Żywienie pozajelitowe – kiedy jest stosowane?  

Żywienie pozajelitowe wprowadza się wówczas, gdy nie jest możliwe / wskazane żywienie drogą przewodu pokarmowego. Żywienie dożylne jest także wprowadzane, gdy odżywianie drogą przewodu pokarmowego nie wystarcza do zaspokojenia potrzeb organizmu na energię i niezbędne składniki odżywcze. W żywieniu pozajelitowym mieszaniny odżywcze podawane są za pośrednictwem żyły obwodowej przez wenflon, jak i poprzez żyłę centralną – żyłę główną górną i dolną. Najczęściej do krótkotrwałego żywienia pozajelitowego wykorzystywane są żyły obwodowe. W przypadku długotrwałego żywienia pozajelitowego, trwającego dłużej niż 2 tygodnie, najczęściej wykorzystywane są żyły centralne. 

Wskazania do żywienia pozajelitowego 

Najczęściej całkowite lub częściowe żywienie pozajelitowe wprowadza się w następujących sytuacjach: 

  • u osób z szybką utratą masy ciała, kiedy nie ma możliwości żywienia doustnego bądź dojelitowego; 
  • u wcześniaków i dzieci z wadami wrodzonymi przewodu pokarmowego, u których nie ma możliwości odpowiedniego trawienia i wchłaniania składników pokarmowych; 
  • w przypadku rozległych uszkodzeń, urazów lub operacji resekcji długiego odcinka jelita cienkiego; 
  • w przypadku niedrożności przewodu pokarmowego; 
  • w chorobach zapalnych jelit, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego, jeśli zachodzi taka konieczność;  
  • w innych chorobach przewodu pokarmowego, np. chorobach nowotworowych, jeśli zachodzi taka konieczność; 
  • w przetokach jelit;  
  • w przypadku oparzeń ciała i jamy ustnej;  
  • w ostrym zapaleniu trzustki charakteryzującym się ostrym przebiegiem; 
  • w ostrej przewlekłej niewydolności nerek; 
  • w śpiączce wątrobowej; 
  • u nieprzytomnych chorych lub w przypadku braku możliwości żywienia drogą przewodu pokarmowego; 
  • u chorych z ciężkim niedożywieniem czy wyniszczeniem, którzy przygotowywani są do zabiegu operacyjnego; 
  • u chorych z powikłaniami pooperacyjnymi, takimi jak posocznica czy ostra niewydolność oddechowa; 
  • w ciężkich przypadkach anoreksji czy bulimii. 

Jakie są przeciwwskazania do żywienia pozajelitowego? 

Żywienia pozajelitowego nie stosuje się, gdy jest możliwość prowadzenia normalnego żywienia drogą przewodu pokarmowego. Należy zaznaczyć, że żywienie pozajelitowe, które pomija przewód pokarmowy, powoduje zaburzenia czynności tego układu, co może skutkować zmianami anatomicznymi i funkcjonalnymi w układzie trawiennym.  

Przeczytaj również:
Jak uzupełnić dietę pacjentów onkologicznych?


Źródła
Zwiń
Rozwiń

Źródła: 

  1. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, PZWL, 2007. 
  2. Jarosz M., Praktyczny podręcznik dietetyki, Instytut Żywności i Żywienia, 2010. 
  3. Sobotka L., Podstawy żywienia klinicznego, Wydawnictwo Scientifica,  2013. 
  4. Jarosz M., Normy żywienia dla populacji Polski, Instytut Żywności i Żywienia, 2017. 
  1. 16 czerwca 2023, 18:01
    Leszek Wolski

    Miałem około 8 operacji na jelicie grubym i końcowa skończyło się na wyłonieniu KOLOSTOMI 2008 r. następnie miałem skręt kiszek i w roku 2022 w lutym miałem dwie operacje na jelicie cienkim i mam wyłonioną ilostomie i stało się taka sprawa że Elektrolity nie wchłaniają się i teraz mam przewlekłe uszkodzenie nerek i często leżę na oddziale Nefrologicznym ostatni pobyt był 05.06.2023 r. i oni skierowali mnie do poradni żywienia i pani doktor stwierdziła że nie nadaję się do podawania poza jelitowego a ja przed operacją ważyłem 72kg a teraz wago moja ledwo przekracza 60 kg. po szpital miałem 64 kg. ale znowu spada . powiedzieli mi ostatnio w szpitalu jak te elektrolity będą spadać to nerki przestaną działać i będę miał dializy a ja bym nie chciał ich mieć

Masz pytanie, szukasz porady?
Jeśli szukasz darmowej porady w zakresie zdrowia oraz przyjmowania leków lub suplementów diety, chętnie odpowiemy na Twoje pytanie.
Zapytaj farmaceutę