Artykuły
Choroby układowe
Choroby układowe to schorzenia, które pierwotnie zajmują wiele układów narządów, prowadząc do powstawiania zmian patologicznych w licznych lokalizacjach. Mają wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. Ich przeciwieństwem są w tym kontekście choroby narządowe, które pierwotnie zajmują jeden narząd, ale w swych zaawansowanych stadiach mogę prowadzić do wielonarządowych powikłań, jednak nie czyni to ich chorobami układowymi.
Pojęcie choroby układowej jest również niekiedy stosowane jako skrót myślowy, gdy chodzi o układowe choroby tkanki łącznej.
Chorobami układowymi są układowe choroby tkanki łącznej, układowe zapalenia naczyń, ale także w myśl powyższej definicji na przykład amyloidoza, sarkoidoza, mastocytoza, AIDS czy mukowiscydoza – choroby o zupełnie odmiennym podłożu, przebiegu i symptomach, jednak dotykające wielu układów i narządów.
Układowe choroby tkanki łącznej jest to grupa chorób o podłożu autoimmunologicznym, które dotykają, jak można wnioskować z ich nazwy, tkanki łącznej – jednego z podstawowych typów tkanek budujących ludzki organizm. Powodują one zmiany w licznych narządach i bardzo szerokie spektrum objawów. Jest to grupa niejednorodna, a należą do niej następujące jednostki:
Układowe zapalenia naczyń to zapalne choroby nieinfekcyjne, w których występują zmiany w ścianach naczyń krwionośnych. Jest to grupa zróżnicowana. Zależnie od jednostki zmiany występują w małych, średnich i dużych naczyniach, ponadto obecne są zmiany narządowe – w nerkach, górnych i dolnych drogach oddechowych, skórze i innych. Do tej grupy należą:
Pośród innych schorzeń, które zajmują wiele układów narządów, można wymienić:
W przypadku układowych chorób tkanki łącznej istnieje kilka objawów, które mogą wskazywać na ich występowanie. Nie są to symptomy patognomoniczne, ale mogą stanowić istotną wskazówkę. W przypadku tej grupy chorób mogą pojawić się:
W przypadku układowych zapaleń naczyń, podobnie jak w kontekście układowych chorób tkanki łącznej, poszczególne jednostki mogą się od siebie diametralnie różnić objawami, trudno zatem ustalić listę ich uniwersalnych symptomów. Mogą tu występować objawy zajęcia naczyń skóry z plamicą, naczyń układu oddechowego z krwiopluciem, układu nerwowego z objawami neurologicznymi, naczyń nerek, narządu wzroku i wiele innych.
Mówiąc zaś o innych chorobach zajmujących wiele układów narządów, nie można określić symptomów charakterystycznych grupowo. Każda jednostka ma swoje indywidualne objawy.
W procesie diagnostyki chorób kluczowe znaczenie ma szczegółowy i uporządkowany wywiad lekarski. Należy zawsze szczerze odpowiadać na pytania, jakie zadaje nam lekarz, gdyż niekiedy sprawy dla pacjenta nieistotne mogą mieć ogromne znaczenie w procesie poszukiwania przyczyn dolegliwości.
Pośród badań dodatkowych z pewnością potrzebne są:
Inne badania, zależnie od wskazań, dobiera lekarz. W razie konieczności wykonuje się badania obrazowe – RTG, tomografię komputerową czy rezonans magnetyczny. W niektórych przypadkach konieczna okazuje się biopsja, np. zmian skórnych lub biopsja nerki, w celu oceny histologicznej zmian obecnych w tkankach.
W przypadku większości chorób układowych (w tym układowych chorób tkanki łącznej) o złożonej, wieloczynnikowej etiologii trudno mówić o profilaktyce pierwotnej (zapobieganie wystąpieniu jednostki), jak zwykle pojęcie profilaktyki jest rozumiane. Należy natomiast wspomnieć o profilaktyce wtórnej – wczesnym wykrywaniu choroby. Ma ono na celu wczesne wdrożenie terapii, a co za tym idzie zapobieganie rozwojowi nieodwracalnych zmian w organizmie. Warto zatem zwracać uwagę na symptomy, jakich doświadczamy, a w razie wątpliwości zgłosić się po profesjonalną pomoc.
Źródła: