Doksepina – właściwości, przeciwwskazania, interakcje

Doksepina – wskazania do stosowania

Wskazaniem do stosowania doksepiny są:

• stany depresyjne z lękiem i niepokojem w przebiegu psychoz, w tym faza depresyjna w chorobie afektywnej dwubiegunowej; 
• depresje i stany lękowe w przebiegu zaburzeń somatycznych oraz chorób organicznych; 
• zespoły depresyjno-lękowe w przebiegu choroby alkoholowej; 
• zaburzenia nerwicowe z objawami depresji lub lęku.

Doksepina – dawkowanie

Dzienna dawka doksepiny zależy od stanu pacjenta i nasilenia objawów. Jak w przypadku wszystkich leków przeciwdepresyjnych, pełne działanie następuje po kilku tygodniach regularnego stosowania. Leczenie zaczyna się zazwyczaj od 30 mg na dobę (w dawkach podzielonych), w stanach cięższych – średnio 75 mg na dobę (w dawkach podzielonych), aż do 300 mg na dobę. Maksymalna dawka jednorazowa to 100 mg (podawana przed snem). 

U pacjentów cierpiących na bezsenność schemat dawkowania ustala się tak, aby największa dzienna dawka była podana przed snem.

Preparat nie jest, ze względu na brak wystarczających badań, dopuszczony do stosowania u dzieci poniżej 12 r.ż.

Doksepina – przeciwwskazania

Oprócz nadwrażliwości na substancję czynną i inne składniki preparatu do bezwzględnych przeciwwskazań do stosowania doksepiny należą:

• jaskra,
• zatrzymanie oddawania moczu,
• ciężkie choroby wątroby,
• jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO (leków przeciwdepresyjnych).

Doksepina jest bezwzględnie przeciwwskazana podczas karmienia piersią, a korzyści z zastosowania leku w ciąży ustala lekarz. 

Szczególną ostrożność przy stosowaniu doksepiny należy zachować u pacjentów:

• w podeszłym wieku – ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak pobudzenie, splątanie, niedociśnienie ortostatyczne; 
• z niewydolnością wątroby i nerek;
• ciężkimi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi;
• z myślami i skłonnościami samobójczymi – doksepina w pierwszych tygodniach stosowania może nasilać te objawy, dlatego tacy pacjenci powinni być szczególnie monitorowani, a ich bliscy poinformowani o możliwych skutkach ubocznych na początku terapii. Zwiększone ryzyko samobójstwa występuje zwłaszcza u pacjentów poniżej 25 r.ż.

Tak jak przy wszystkich lekach działających na ośrodkowy układ nerwowy, podczas kuracji doksepiną również obowiązuje całkowity zakaz spożywania alkoholu.

Doksepina – interakcje z lekami

Podczas kuracji doksepiną nie wolno stosować leków zawierających fenylefrynę (składnik popularnych złożonych leków na przeziębienie).

Doksepina może wchodzić również w istotne interakcje z:

• lekami znieczulającymi miejscowo i ogólnie, 
• azotanami stosowanymi podjęzykowo (nitrogliceryna stosowana w chorobie wieńcowej serca), 
• barbituranami (leki nasenne), 
• hormonami tarczycy,
• niektórymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.

W związku z tym decyzję o połączeniu powyższych preparatów z doksepiną zawsze podejmuje lekarz.

Doksepina – działania niepożądane

Działania niepożądane są raczej łagodne i przemijające, a doksepina jest zazwyczaj dobrze tolerowana. Najczęstsze efekty uboczne są niespecyficzne i należą do nich:

• senność lub przeciwnie – bezsenność,
• bóle i zawroty głowy,
• koszmary nocne,
• drżenia, drętwienie kończyn,
• świąd, pokrzywka, wysypki skórne.

Po nagłym odstawieniu doksepiny mogą wystąpić: bezsenność, drażliwość, nadmierne pocenie się. 

Lek jest stosowany wyłącznie z zalecenia i przepisu lekarza. Aby leczenie było skuteczne, warto wcześniej ustalić z lekarzem postępowanie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych, by samodzielnie nie przerywać terapii.

Przeczytaj również:
Depresja u mężczyzn – czy chorują inaczej i jak ich wspierać?
Depresja u kobiet – jakie mogą być jej przyczyny?
Depresja – jak ją rozpoznać i leczyć?

Źródło:
Charakterystyka Produktu Leczniczego Doxepin Teva, tabletki 10 i 25 mg.