Kategorie
Gemini.pl

Artykuły

X - Inhalatory
X - Nutricia Bebiko
X - Zadbaj o siebie zimą
X - Kalendarz adwentowy
X - Darmowa Dostawa 02.12-03.12
X - Pomysł na prezent 2
X - Herbapol Syrop sosnowy
2

Kifoza. Kiedy to powód do niepokoju? 

Słuchaj artykułu

Kifoza jest jedną z naturalnych krzywizn naszego kręgosłupa. Pod wpływem procesu chorobowego lub złych nawyków ruchowych może ona jednak ulegać pogłębieniu/spłyceniu. Możesz wówczas odczuwać ból i osłabienie mięśni tułowia. Co możesz zrobić w takiej sytuacji?

Kifoza. Kiedy to powód do niepokoju? 

Kifoza – co to jest? 

Kifoza jest wypukłą krzywizną kręgosłupa. Razem z lordozą (krzywizną wklęsłą) kształtuje ona wygląd naszych pleców. Gdy patrzymy na nie z boku, widzimy charakterystyczny kształt litery „S”.

To, że mamy zakrzywiony kształt kręgosłupa, wynika z: 

  • dwunożnej postawy ciała, 
  • konieczności rozkładu sił biomechanicznych, które oddziałują na kręgosłup w ruchu i spoczynku.  

Kifoza fizjologicznie powinna występować w odcinku piersiowym i krzyżowym kręgosłupa. Zwłaszcza kifoza piersiowa pomaga nam utrzymać równowagę kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej. 

Kiedy noworodek przychodzi na świat, jego kręgosłup jest ukształtowany w jedną dużą kifozę. Następnie wraz z przyjmowaniem wyższych pozycji i nauką chodzenia kształtują się u niego ostateczne krzywizny kręgosłupa. Fizjologiczna kifoza w odcinku piersiowym wyodrębnia się, kiedy dziecko uczy się siadać. Jeśli nic nie zaburzy jej mechaniki, powinna taka pozostać przez całe życie. 

Kifoza – rodzaje 

Klasyfikację kifozy ustanowiło Scoliosis Research Society. Według tego towarzystwa fizjologiczna kifoza to taka, która tworzy gładki łuk w płaszczyźnie strzałkowej. Kąt jej odchylenia od osi (mierzony od Th5 do Th12) mieści się w przedziale od 20° do 45°. 

Możemy więc łatwo wywnioskować, że wszelkie zaburzenia łuku kifozy mogą predysponować do jego pogłębienia (hiperkifozy) lub spłycenia (hipokifozy).  

Pogłębiona kifoza 

Bardzo często w literaturze możemy zauważyć skrót myślowy dotyczący leczenia kifozy. Oczywiście autorzy mają tutaj na myśli leczenie kifozy pogłębionej. 

Kifoza może występować w jednym z dwóch wzorców anatomicznych: 

  • okrągłym – klasyczny, najpopularniejszy duży łuk, 
  • kątowym/ostrym – szczyt skrzywienia obejmuje niewielką liczbę łuków i może zakłócać pracę kręgosłupa. Jeśli kifoza kątowa będzie mieć niestabilny charakter, może prowokować objawy neurologiczne i wymagać leczenia chirurgicznego. 

Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia pogłębionej kifozy zaliczamy:  

  • urazy i anomalie rozwojowe,  
  • choroby zapalne i infekcje zakaźne,  
  • choroby mięśniowe i nerwowo-mięśniowe,  
  • porażenia mózgowe,  
  • dystrofie mięśniowe,  
  • przepukliny oponowo-rdzeniowe,  
  • choroby tkanki łącznej,  
  • operacje i nowotwory. 

Kifoza spłycona 

Kifoza spłycona to zniekształcenie kręgosłupa objawiające się zmniejszeniem łuku w odcinku piersiowym.  

Niektóre teorie powstawania skolioz mówią o tym, że w wyniku zaburzenia procesu równomiernego wzrostu przedniej i tylnej części kręgów dochodzi do ich rotacji oraz zmniejszenia kifozy piersiowej.  

Do zmniejszenia kifozy piersiowej może prowadzić również spędzanie powyżej 7 godzin dziennie w pozycji siedzącej przy niewystarczającej aktywności fizycznej (poniżej 150 min tygodniowo).  

Taka sytuacja prowadzi do zmniejszenia ruchomości stawów międzykręgowych w tym odcinku, a z czasem w wyniku przedłużającej się sztywności do spłycenia pleców. 

Kifoza szyjna 

Niekiedy w naszym ciele kifoza pojawia się tam, gdzie nie powinna istnieć. Takim przykładem jest kifoza szyjna. Stanowi ona poważne zniekształcenie i zaburzenie mechaniki kręgosłupa.  

Możemy się z nią zmagać w wyniku: 

  • zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej,  
  • urazu odcinka szyjnego kręgosłupa,  
  • choroby nowotworowej czy reumatycznej. 

U osób z kifozą w odcinku szyjnym dochodzi do stałego skurczu mięśni w celu utrzymania wyprostowanej głowy. Możesz przez to odczuwać bóle szyi, głowy i karku. W wyniku zaburzonej mechaniki kręgosłupa dochodzi do przyspieszonego procesu degeneracji dysków. W związku z tym możesz cierpieć na problemy neurologiczne, a także trudności z widzeniem czy połykaniem. Aby skompensować to skrzywienie, kręgosłup często pogłębia lordozę lędźwiową. Może to prowadzić do bólów dolnego tułowia. 

Kifoza u dzieci 

Dzieci mogą zmagać się z pogłębioną kifozą wskutek spędzania wielu godzin w zgarbionej pozycji.  

Tzw. okrągłe plecy mogą też świadczyć o procesie chorobowym. Główną przyczyną pogłębionej kifozy u dzieci jest choroba Scheuermanna. Cierpi na nią ok. 4-8% dzieci. Znacznie częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Choroba Scheuermanna polega na deformacji kręgosłupa w kierunku nadmiernej kifozy w odcinku piersiowym (typ I) lub przejściu piersiowo-lędźwiowym (typ II).  

Nie znamy dokładnych przyczyn występowania tej choroby. Wiemy jedynie, że w procesie chorobowym dochodzi do zaburzenia wzrostu nasady kręgów i uszkodzenia płytek granicznych. Prowadzi to do zmiany kształtu kręgosłupa i jego dużej sztywności. Młodzież dotknięta chorobą Scheuermanna odczuwa rozlany ból w obszarze największego zgięcia. Nasila się on podczas ruchu lub dłuższego siedzenia. Osoby zdiagnozowane z typem II choroby cierpią na większe dolegliwości bólowe niż te z typem I. Ból zwykle zanika, gdy u dziecka zakończy się okres wzrostu kręgosłupa.  

W leczeniu stosujemy ćwiczenia rehabilitacyjne i wzmacniające mięśnie przykręgosłupowe. W przypadku skrzywienia powyżej 50° leczenie uzupełnia noszenie gorsetu ekstensywnego przez całą dobę (min. 20 godzin dziennie).  

Wskazaniami do leczenia operacyjnego są: 

  • gwałtowny, niekontrolowany rozwój choroby,  
  • objawy neurologiczne, 
  • skrzywienia powyżej 65°. 

Kifoza u dorosłych 

Do najczęstszych przyczyn rozwoju pogłębionej kifozy u dorosłych zaliczamy: 

  • zabiegi operacyjne (najczęściej laminektomia),  
  • urazy kręgosłupa, 
  • choroby z grupy spondyloartropatii.  

Spondyloartropatie mogą spowodować u nas erozję kręgów i krążków międzykręgowych, zesztywnienie całego kręgosłupa (objaw kija bambusowego) i osteoporozę. W wyniku tych chorób możesz odczuwać ból całego kręgosłupa, ograniczoną ruchomość stawów i niewydolność oddechową. Dodatkowo Twój tułów może przybierać utrwaloną pozycję kifotyczną lub całkowicie wyprostowaną.  

Aby wyleczyć kifozę, przede wszystkim musisz wprowadzić więcej ruchu. Lekarz może także zadecydować o wprowadzeniu leczenia farmakologicznego. Gdy deformacja kręgosłupa utrudnia codziennie funkcjonowanie chorego, specjaliści rozważają leczenie operacyjne.


Stosowane na ból kręgosłupa
Ciesz się darmową dostawą przy zakupie wybranych produktów!

Kifoza – ćwiczenia na pogłębioną kifozę 

Ćwiczenia korygujące pogłębioną kifozę w odcinku piersiowym bazują na ruchu wyprostnym kręgosłupa i wzmocnieniu mięśni prostowników tułowia. Dodatkowo mają na celu otwarcie klatki piersiowej i poprawę wentylacji płuc.  

Przykładowe ćwiczenia: 

Ćwiczenie 1 

Pozycja wyjściowa: połóż się na plecach na dużym wałku/rollerze, zegnij kolana, oprzyj stopy, ręce ułóż w skrzydełka (odwiedź pod kątem 90° i zegnij w łokciach pod tym samym kątem, przedramiona skieruj do góry).  

Ruch: lekko unieś ramiona nad podłoże i wznieś do góry poprzez wyprost łokci (wyciskanie do góry). Następnie wróć do początkowej pozycji.  

Ilość: 3 serie x 10 powtórzeń 

Ćwiczenie 2 

Pozycja wyjściowa: usiądź na dużej piłce, ręce spleć na karku.  

Ruch: wykonaj przeprost tułowia na wdechu i wróć do pozycji wyjściowej na wydechu.  

Ilość: 3 serie x 10 powtórzeń. 

Ćwiczenie 3 

Pozycja wyjściowa: połóż się przodem, czoło oprzyj na poduszce, włóż małą piłkę pod klatką piersiową, ramiona ułóż w skrzydełka (j.w.).  

Ruch: ściągnij łopatki, wznieś ramiona nad podłoże, wyprostuj łokcie i wyciągnij ramiona na boki. Następnie wróć do pozycji wyjściowej.  

Ilość: 3 serie x 10 powtórzeń. 

Powyższe ćwiczenia są tylko przykładami. Pamiętaj, że nie mogą one zastąpić indywidualnie dobranej rehabilitacji. Przed ich wykonaniem skonsultuj się ze specjalistą. 


Przeczytaj również:
Czym jest lordoza? Rodzaje i rehabilitacja


Źródła
Zwiń
Rozwiń
  • Yaman O., Dalbayrak S., Kyphosis and review of the literature, Turkish neurosurgery, 24(4), 2014, 455–465, https://doi.org/10.5137/1019-5149.JTN.8940-13.0. 
  • Miladi L., Round and angular kyphosis in paediatric patients, Orthopaedics & Traumatology: Surgery & Research, 99(1), 2013, 140–S149, doi:10.1016/j.otsr.2012.12.004. 
  • Zielińska I., Zniekształcenie i ruchomość oddechowa klatki piersiowej u dzieci ze skoliozą idiopatyczną, 2011. 
  • Heneghan N.R., Baker G., Thomas K., Falla D., Rushton A., What is the effect of prolonged sitting and physical activity on thoracic spine mobility? An observational study of young adults in a UK university setting, BMJ open, 8(5), 2018, https://doi.org/10.1136/bmjopen-2017-019371. 
  • Han K., Lu C., Li J., Xiong G.Z., Wang B., Lv G.H., Deng Y.W., Surgical treatment of cervical kyphosis, European spine journal, 20(4), 2011, 523–536, https://doi.org/10.1007/s00586-010-1602-8. 
  • Seidi F., Rajabi R., Ebrahimi I., Alizadeh M.H., Minoonejad H., The efficiency of corrective exercise interventions on thoracic hyper-kyphosis angle, Journal of Back and Musculoskeletal Rehabilitation, 27(1), 2014, 7–16, doi:10.3233/bmr-130411. 
Masz pytanie, szukasz porady?
Jeśli szukasz darmowej porady w zakresie zdrowia oraz przyjmowania leków lub suplementów diety, chętnie odpowiemy na Twoje pytanie.
Zapytaj farmaceutę