Dieta w łuszczycy. Co powinno się w niej znaleźć?

Czy zmiana stylu życia wpływa na postęp łuszczycy? 

Zmniejszenie masy ciała na skutek wprowadzenia zbilansowanej diety przy jednoczesnym zwiększeniu aktywności fizycznej przyczynia się do istotnej redukcji stopnia nasilenia łuszczycy u pacjentów z nadwagą lub otyłością.

Dowody naukowe wskazują, że poprawa sposobu odżywiania i włączenie regularnych ćwiczeń u pacjentów z łuszczycą może prowadzić do wyraźnego złagodzenia objawów tej choroby zapalnej skóry, jak również polepszenia jakości życia oraz obniżenia wskaźnika masy ciała BMI. 

Dieta przy łuszczycy

Podczas komponowania jadłospisu zwróć uwagę na następujące składniki: 

• wysokiej jakości białka,
• błonnik pokarmowy, 
• witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (zwłaszcza A, D i E),
• witaminy rozpuszczalne w wodzie (witamina C oraz z grupy B), 
• cynk, 
• selen,
• polifenole (m.in. zawarte w cynamonie, kurkumie, oregano, bazylii, tymianku, natce pietruszki),
• kwasy omega.

Dieta w łuszczycy – jadłospis 

Dieta w łuszczycy powinna przede wszystkim obfitować w: 

• świeże warzywa i owoce,  
• gruboziarniste produkty zbożowe,  
• suche nasiona roślin strączkowych,  
• orzechy, pestki, nasiona,  
• gorzkie kakao,  
• awokado,  
• oliwę z oliwek z pierwszego tłoczenia,  
• olej rzepakowy tłoczony na zimno,  
• siemię lniane,  
• tłuste gatunki ryb (np. łosoś, śledź, makrela, halibut, pstrąg łososiowy). 

Jednocześnie ogranicz:  

• czerwone mięso (zwłaszcza przetworzone),  
• nasycone kwasy tłuszczowe,  
• rafinowane węglowodany (zwłaszcza cukry proste),  
• tłuszcze trans,  
• słodkie napoje (np. owocowe i gazowane), 
• alkohol.  

Kluczowe jest regularne spożywanie warzyw, owoców oraz orzechów, pestek i nasion, które zawierają duże ilości składników mineralnych, witamin, antyoksydantów oraz błonnika pokarmowego. Ważne jest także uwzględnienie w jadłospisie tłustych gatunków ryb morskich (np. 2-3 razy w tygodniu), które z kolei są bogate w bioaktywne długołańcuchowe, wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (EPA i DHA) o aktywności immunomodulującej i antyzapalnej, dzięki czemu posiadają potencjał terapeutyczny w chorobach przewlekłych o podłożu zapalnym. 

Czy dieta bezglutenowa jest dobrym rozwiązaniem w przypadku łuszczycy? 

Choć w fachowej literaturze istnieją pewne przesłanki mówiące o powiązaniu łuszczycy z wrażliwością na gluten (w tym z celiakią), to obecnie profilaktyczne przestrzeganie diety wykluczającej gluten u wszystkich pacjentów z łuszczycą nie znajduje uzasadnienia w dowodach naukowych.  

Dieta bezglutenowa powinna być zalecana tylko tym osobom, u których została jednocześnie zdiagnozowana łuszczyca oraz celiakia lub nieceliakalna nadwrażliwość na gluten. 

Czy witamina D może łagodzić zmiany skórne w przebiegu łuszczycy? 

Rezultaty dotychczas przeprowadzonych badań z udziałem pacjentów z łuszczycą sugerują, że stężenie witaminy D w surowicy krwi jest u nich obniżone w porównaniu z grupą kontrolną. Witamina D jest istotnym składnikiem dla optymalnego funkcjonowania systemu odpornościowego i odgrywa kluczową rolę w regulacji stanu zapalnego, obniżając choćby poziom markerów zapalnych.

Pacjenci z łuszczycą powinni zadbać o prawidłowy poziom witaminy D, nie tylko w okresie jesienno-zimowym, lecz przez cały rok. 

Czy zastosowanie probiotyków może być pomocne w leczeniu choroby?  

Aspekt skutecznego zastosowania probiotyków u chorych na łuszczycę jest przedmiotem intensywnych badań w ostatnich latach. 

Dotychczas wykazano, że podawanie określonych szczepów bakterii probiotycznych z rodzaju Lactobacillus (L. rhamnosus CECT 8361) i Bifidobacterium (np. B. longum CECT 7347, B. lactis CECT 8145) może korzystnie wpływać na przebieg łuszczycy, ponieważ u pacjentów często stwierdza się dysbiozę jelitową, czyli jakościowe oraz ilościowe zaburzenia składu mikrobioty przewodu pokarmowego.