Artykuły
Choroby intymne
Choroby intymne są wywoływane przez bakterie, wirusy oraz grzyby. Ich etiologia może mieć również charakter mieszany. Najczęściej pojawiają się w trakcie kontaktu z patogenem, podczas gdy naturalne mechanizmy obronne są zaburzone. W przypadku kobiet naturalną barierą ochroną jest kwasowy odczyn mikroflory pochwy. Na jego zaburzenie mogą wpływać:
To stwarza optymalne warunki do rozwoju bakterii czy grzybów.
Pierwszą oznaką rozwijającej się infekcji intymnej jest uczucie dyskomfortu w okolicach narządów płciowych. Często towarzyszy temu:
W diagnostyce infekcji istotnym wskaźnikiem rozwijającego się zapalenia jest zmieniony kolor, zapach bądź konsystencja upławów. Wydzielina z pochwy może być ropna, krwista, śluzowata, o zabarwieniu różowych, żółtym, brunatnym. Przy infekcji bakteryjnej pojawia się intensywny rybi zapach. Objawów zapalenia okolic narządów płciowych nie należy bagatelizować.
Nieleczone infekcje intymne powodują kompilacje, przyczyniając się do powstania stanów zapalnych sąsiadujących narządów, np. macicy, pęcherza, a nawet powodując przedwczesny poród lub niepłodność.
Infekcjom intymnym towarzyszą podobne objawy, jednak ich szczegółowa analiza poparta wiedzą lekarza i badaniem wymazu z pochwy pozwala ustalić ich przyczynę, a następnie wdrożyć odpowiednie leczenie. Wśród najczęściej występujących chorób miejsc intymnych należy wyróżnić: waginozę, grzybicę, rzęsistkowicę, chlamydiozę i opryszczkę.
W pochwie obecna jest naturalna flora bakteryjna, która pełni funkcje ochronne i stwarza niekorzystne warunki do rozwoju patogenów. Istnieje szereg czynników, które powodują jej zaburzenia. Należą do nich m.in.
Wówczas może dojść do zmiany kwaśnego środowiska w pochwie, które tworzą przede wszystkim bakterie kwasu mlekowego, i namnażania się obecnych wcześniej w niewielkich ilościach bakterii z rodzaju Gardnerella vaginalis, Peptostreptococcus, Mobiluncus, Bacteroides. Charakterystycznym objawem waginozy bakteryjnej jest specyficzny rybi zapach oraz pojawienie się rzadkiej, białawej wydzieliny. Czasem może im towarzyszyć lekki świąd.
Zapalenie pochwy i sromu o podłożu grzybiczym to jedno z najczęstszych schorzeń dróg rodnych, które skłania kobiety do skorzystania z konsultacji ginekologicznej. Do czynników etiologicznych grzybicy pochwy zalicza się m.in. drożdżaki Candida Albicans. Objawami świadczącymi o grzybicy jest świąd, pieczenie, ból podczas oddawania moczu, dyskomfort, a także białe serowate upławy.
Rzęstitkowica jest chorobą intymną przenoszoną drogą płciową. Odpowiedzialnym za jej wystąpienie jest pasożyt – rzęsistek pochwowy, którego miejscem bytowania są narządy płciowe i moczowe kobiet oraz mężczyzn. Do najczęstszych objawów rzęsistkowicy należą:
Chlamydia trachomatis to bakteria, która wywołuje jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Chlamydioza na zazwyczaj bezobjawowy przebieg, jednak nieleczona powoduje groźne powikłania w postaci zapalenia jajników wśród kobiet, a także najądrza u mężczyzn.
Opryszczka narządów płciowych jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową, którą wywołują wirusy HSV. Charakteryzuje ją różne nasilenie objawów klinicznych – od ich braku aż po zakażenie uogólnione organizmu.
Dyskomfort, pieczenie, ból podczas oddawania moczu lub wyciek wydzieliny z cewki moczowej to objawy chorób narządów płciowych u mężczyzn. Wśród najczęściej diagnozowanych schorzeń wymienia się rzeżączkę, chlamydię, opryszczkę oraz grzybicę prącia. Nieleczone choroby narządów płciowych mogą wywołać groźne powikłania w postaci zapalenia gruczołu krokowego, jądra, żołędzi i napletka.
Początkowa diagnostyka chorób narządów płciowych opiera się przede wszystkim na wywiadzie i analizie objawów towarzyszących infekcji. Wśród badań kluczową rolę w identyfikacji patogenu odgrywa mikroskopowe badanie wymazu z pochwy bądź wydzieliny z cewki moczowej w przypadku mężczyzn. W podejrzeniu niektórych chorób, np. chlamydiozy, wykonywane jest badanie moczu.
Leczenie chorób miejsc intymnych jest ściśle uzależnione od patogenu, który jest odpowiedzialny za wywołanie infekcji intymnych. Z tego względu istotną rolę odgrywa prawidłowa i szybka diagnostyka chorób narządów płciowych.
W leczeniu waginozy bakteryjnej stosuje się metronidazol lub klindamycynę, które eliminują większość bakterii beztlenowych. Kandydoza zwalczana jest poprzez stosowanie miejscowe preparatów – maści, kremów, żelów, globulek o działaniu grzybobójczym. Do leczenia rzęsistkowicy stosuje się metronidazol, który posiada działanie pierwotniako- i bakteriobójcze. Leczenie chlamydiozy opiera się na antybiotykoteriapii, podczas gdy terapia w czasie zakażenia wirusem opryszczki polega na przyjmowaniu leków przeciwwirusowych o działaniu ogólnym.
W przypadku chorób miejsc intymnych duże znaczenie ma odpowiednia profilaktyka. Właściwa higiena, która nie narusza naturalnego pH pochwy, pomaga zachować naturalne mechanizmy obronne organizmu i zmniejszyć ryzyko zachorowania. W rozprzestrzenianiu się chorób wenerycznych kluczową rolę odgrywa unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych i stosowanie odpowiednich zabezpieczeń mechanicznych (prezerwatywy).
Dolegliwości związanych z infekcjami intymnymi, takich jak uczucie dyskomfortu, pieczenie, świąd, ból podczas oddawania moczu, zaczerwienienie i obrzęk sromu nie należy ignorować. Właściwa i szybka diagnostyka pomoże uniknąć groźnych powikłań, którymi mogą być nie tylko stany zapalne sąsiednich narządów, lecz również niepłodność.
Źródła: