Galvus (Vildagliptinum)

Jak działa lek Galvus?

Galvus zawiera wildagliptynę, należącą do tzw. doustnych leków przeciwcukrzycowych. Pobudza on trzustkę do wydzielania insuliny (substancji, która pomaga zmniejszyć stężenie cukru we krwi) i zmniejsza wytwarzanie glukagonu (substancji pobudzającej wytwarzanie cukru w wątrobie i zwiększającej stężenie cukru we krwi). Dzięki temu lek pomaga kontrolować stężenie cukru we krwi i jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu II. 

Kiedy stosuje się lek Galvus?

Lek Galvus jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu II u dorosłych:

• w monoterapii (gdy glikemia jest niedostatecznie kontrolowana za pomocą samej diety i aktywności fizycznej oraz w przypadku niemożliwości stosowania metforminy)
• w terapii dwulekowej w skojarzeniu z metforminą, sulfonylomocznikiem lub tiazolidynodionem (w przypadkach, gdy glikemia nie może być wystarczająco kontrolowana wymienionymi lekami w monoterapii lub niemożliwością ich zastosowania ze względu na przeciwskazania)
• w terapii trzylekowej w skojarzeniu z sulfonylomocznikiem i metforminą (jeżeli dieta i ćwiczenia fizyczne wraz z terapią dwulekową nie zapewniają skutecznej kontroli glikemii)
• w terapii w skojarzeniu z insuliną (gdy dieta, aktywność fizyczna oraz insulina w ustalonej dawce nie zapewniają odpowiedniej kontroli glikemii)

Mimo rozpoczęcia leczenia farmakologicznego cukrzycy, ważne jest, by pacjent nadal przestrzegał odpowiedniej diety i (lub) wykonywał zalecane ćwiczenia fizyczne.

Jak stosować lek Galvus?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Sposób stosowania:

• przyjmować codziennie, w całości, popijając wodą, podczas posiłku lub niezależnie od posiłku, tak długo, jak to zalecił lekarz
• lekarz może zdecydować o długotrwałym leczeniu
• dawkowanie leku Galvus jest uzależnione od stanu pacjenta
• nie zaleca się stosować dawek większych niż 100 mg
• lekarz będzie regularnie kontrolował stan zdrowia pacjenta, sprawdzając, czy leczenie daje zamierzony wynik

W monoterapii tzn. bez stosowania innych leków przeciwcukrzycowych:

• 100 mg na dobę, podawane w dawce pojedynczej: 50 mg rano i 50 mg wieczorem

W połączeniu z sulfonylomocznikiem:

• 50 mg na dobę, podawana raz na dobę, rano

W połączeniu z metforminą, tiazolidynodionem, metforminą i sulfonylomocznikiem, insuliną (z metforminą lub bez niej):

• 100 mg na dobę, podawana w dawce pojedynczej: 50 mg rano i 50 mg wieczorem

Pacjenci w podeszłym wieku

Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów w podeszłym wieku.

Pacjenci z umiarkowaną lub ciężką chorobą nerek oraz dializowani

Zalecana dawka to 50 mg, podawane raz na dobę, rano.

Zastosowanie większej dawki niż zalecana

W przypadku przyjęcia większej dawki niż zalecona lub gdy ktoś inny zażył ten lek, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku

W przypadku pominięcia dawki leku należy zrobić to tak szybko, jak tylko pacjent sobie o tym przypomni. Jeżeli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę. Nie należy stosować podwójnej dawki leku celem uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać zażywania leku, o ile nie zleci tego lekarz. W razie wątpliwości co do czasu trwania terapii lekiem należy zwrócić się do lekarza.

Kiedy nie stosować leku Galvus?

Leku Galvus nie należy stosować w przypadku uczulenia na wildagliptynę lub na którykolwiek ze składników preparatu.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Galvus może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych obserwowanych:

Rzadko (u maksymalnie 1 na 1000 pacjentów):

• obrzęk naczynioruchowy: obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w oddychaniu, nagłe wystąpienie wysypki lub pokrzywki
• zapalenie wątroby: zażółcenie skóry i białkówek oczu, utrata apetytu, nudności ciemno zabarwiony mocz

Częstość nieznana:

• zapalenie trzustki: silny i uporczywy ból brzucha (może promieniować  do pleców), nudności i wymioty

Inne możliwe działania niepożądane leku Galvus:

Często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 pacjentów):

• zawroty głowy (Galvus w monoterapii)
• drżenie, ból głowy, zawroty głowy, nudności, hipoglikemia (Galvus w połączeniu z metforminą)
• drżenie, ból głowy, zawroty głowy, osłabienie, hipoglikemia (Galvus w połączeniu z sulfonylomocznikiem)
• zwiększenie masy ciała, obrzęk rąk, kostek lub stóp (Galvus w połączeniu z glitazonem)
• zawroty głowy, drżenie, osłabienie, hipoglikemia, nadmierne pocenie się (Galvus w połączeniu z metforminą i sulfonylomocznikiem)
• ból głowy, dreszcze, nudności, hipoglikemia, zgaga (Galvus w połączeniu z insuliną i metforminą lub bez metforminy)

Niezbyt często (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 100 pacjentów):

• ból głowy, zaparcie, obrzęk rąk, kostek lub stóp, ból stawów, hipoglikemia (Galvus w monoterapii)
• zmęczenie (Galvus w połączeniu z metforminą)
• zaparcie (Galvus w połączeniu z sulfonylomocznikiem)
• ból głowy, osłabienie, hipoglikemia (Galvus w połączeniu z glitazonem)
• biegunka, wzdęcia (Galvus w połączeniu z insuliną i metforminą lub bez metforminy)

Bardzo rzadko (mogą wystąpić u maksymalnie 1 na 10 000 pacjentów):

• ból gardła, katar, gorączka (Galvus w monoterapii)
• ból gardła, katar (Galvus w połączeniu z sulfonylomocznikiem)

Częstość występowania nieznana:

• swędząca wysypka
• zapalenie trzustki
• miejscowe łuszczenie skóry lub powstawanie pęcherzy
• ból mięśni

Przed zastosowaniem leku Galvus należy skonsultować się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką wykwalifikowaną w opiece nad diabetykami w przypadku:

• cukrzycy typu I (rodzaj cukrzycy polegający na braku wytwarzania insuliny)
• występowania cukrzycowej kwasicy ketonowej
• stosowania przez pacjenta sulfonylomocznika (leku przeciwcukrzycowego) - może okazać się konieczne zmniejszenie dawki leku Galvus w celu uniknięcia hipoglikemii
• umiarkowanej lub ciężkiej choroby nerek - należy stosować mniejszą dawkę niż zwykle
• jeżeli pacjent jest dializowany
• choroby wątroby
• niewydolności serca
• chorób trzustki (także w przeszłości)

W przypadku, gdy pacjent już wcześniej stosował lek zawierający wildagliptynę, jednak z powodu choroby wątroby musiał przerwać przyjmowanie leku, nie powinien stosować leku Galvus. Zaleca się wykonywać badania określające czynność wątroby przed rozpoczęciem leczenia, w odstępach trzymiesięcznych pierwszego roku leczenia, a następnie okresowo.

Należy poinstruować pacjenta na temat prawidłowej pielęgnacji skóry stóp, gdyż wystąpienie nowych owrzodzeń lub pęcherzy może świadczyć o nieprawidłowo uregulowanej glikemii.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie wolno stosować leku Galvus podczas ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Galvus nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Nie wiadomo, czy wildagliptyna przenika do mleka matki.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Działanie hipoglikemizujące (obniżające poziom cukru we krwi) leku Galvus może zostać osłabione przez:

• tiazydy lub inne leki moczopędne
• kortykosteroidy (często stosowane w leczeniu stanów zapalnych)
• leki stosowane w leczeniu tarczycy
• sympatykomimetyki

Lekarz może zmienić dawkę leku przy jednoczesnym stosowaniu powyższych leków razem z lekiem Galvus.

U pacjentów jednoczenie przyjmujących leki na nadciśnienie z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (np. ramipryl, enalapryl) może zwiększyć się ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Jeżeli po leku Galvus występują jako działanie niepożądane zawroty głowy, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Galvus?

Lek Galvus należy przechowywać:

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią