Januvia (Sitagliptinum)

Jak działa lek Januvia?

Januvia zawiera substancję czynną sitagliptynę, inhibitor DPP - 4 (inhibitory dipeptydylopeptydazy - 4), powodującą zmniejszenie stężenia cukru we krwi u dorosłych z cukrzycą typu 2.
Lek ten pomaga uzyskać większe stężenie insuliny uwalnianej po posiłku i zmniejsza ilość cukru wytwarzanego przez organizm.

Kiedy stosuje się lek Januvia?

Lek Januvia jest stosowany w celu zmniejszenia zbyt dużego stężenia cukru we krwi u dorosłych, będącego skutkiem cukrzycy typu 2.

Jak stosować lek Januvia?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zwykle zalecana dawka to:

• jedna tabletka powlekana po 100 mg
• raz na dobę
• przyjmowana doustnie

Lek można stosować niezależnie od posiłków i napojów.
Lekarz może zalecić stosowanie tylko tego leku lub tego leku i innych leków, które zmniejszają stężenie cukru we krwi.

Dieta i ćwiczenia fizyczne pomagają organizmowi lepiej wykorzystać cukier znajdujący się we krwi.
Podczas przyjmowania leku Januvia ważne jest przestrzeganie diety i wykonywanie ćwiczeń fizycznych zaleconych przez lekarza.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, lekarz może zalecić mniejszą dawkę leku Januvia (np. 25 mg lub 50 mg).

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Januvia

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki tego leku, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku Januvia

W razie pominięcia dawki, należy przyjąć ją tak szybko jak to jest możliwe. Jeśli zbliża się pora zażycia następnej dawki, należy opuścić pominiętą dawkę i dalej przyjmować lek według zwykłego schematu. Nie należy stosować dawki podwójnej.

Przerwanie stosowania leku Januvia

W celu utrzymania kontroli stężenia cukru we krwi, lek należy przyjmować tak długo, jak zaleci to lekarz. Nie należy przerywać stosowania tego leku bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Januvia?

Leku Januvia nie należy stosować, jeśli pacjent ma uczulenie na sitagliptynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Januvia może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Należy zaprzestać stosowania leku Januvia i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• silny i uporczywy ból brzucha (w okolicy żołądka), mogący promieniować w kierunku pleców, z występowaniem nudności i wymiotów lub bez – mogą to być objawy zapalenia trzustki
• ciężka reakcja alergiczna w tym wysypka, pokrzywka, pęcherze na skórze lub łuszczenia się skóry oraz obrzęk twarzy, warg, języka i gardła, który może powodować trudności w oddychaniu lub połykaniu.

Po dodaniu sitagliptyny do metforminy występowały działania niepożądane:

Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• małe stężenie cukru we krwi 
• nudności
• wzdęcia
• wymioty

Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• ból żołądka 
• biegunka 
• zaparcia
• senność

Niektórzy pacjenci odczuwali różnego rodzaju dolegliwości żołądkowe po rozpoczęciu leczenia sitagliptyną w skojarzeniu z metforminą (często).

Podczas stosowania sitagliptyny w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika i metforminą występowały działania niepożądane:

Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• małe stężenie cukru we krwi

Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zaparcia

Podczas stosowania sitagliptyny i pioglitazonu występowały  działania niepożądane:

Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• wzdęcia
• obrzęk rąk lub nóg

U niektórych pacjentów w trakcie przyjmowania sitagliptyny w skojarzeniu z pioglitazonem i metforminą wystąpiły następujące działania niepożądane:

Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): 

• obrzęk rąk lub nóg
• U niektórych pacjentów w trakcie przyjmowania sitagliptyny w skojarzeniu z insuliną (z metforminą lub bez) wystąpiły działania niepożądane:

Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• grypa

Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• suchość w ustach

Podczas stosowania sitagliptyny samej i (lub) z innymi lekami przeciwcukrzycowymi występowały następujące działania niepożądane:

Często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): 

• małe stężenie cukru we krwi 
• ból głowy
• zakażenia górnych dróg oddechowych
• niedrożny nos lub katar i ból gardła
• zapalenie kości i stawów
• ból ramienia lub nogi

Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zawroty głowy 
• zaparcia 
• świąd

Rzadko:

• zmniejszona liczba płytek krwi

Częstość nieznana (częstość nie może zostać określona na podstawie dostępnych danych): 

• choroby nerek (czasami wymagające dializy) 
• wymioty 
• bóle stawów 
• bóle mięśni
• ból pleców 
• śródmiąższowa choroba płuc
• pemfigoid pęcherzowy (rodzaj pęcherzy na skórze)

U pacjentów przyjmujących lek Januvia zgłaszano przypadki zapalenia trzustki.

Podczas stosowania leku u pacjenta mogą pojawić się pęcherze na skórze - może być to objaw choroby określanej jako pemfigoid pęcherzowy. W takim przypadku lekarz może zalecić przerwanie stosowania leku Januvia.

Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występują lub występowały:

• choroba trzustki (np. zapalenie trzustki)
• kamienie żółciowe , uzależnienie od alkoholu lub bardzo wysokie stężenie triglicerydów we krwi ( w takich sytuacjach może zwiększyć się ryzyko zapalenia trzustki)
• cukrzyca typu 1
• kwasica ketonowa w przebiegu cukrzycy (powikłanie cukrzycy charakteryzujące się dużym stężeniem cukru we krwi, szybką utratą masy ciała, nudnościami lub wymiotami)
• jakiekolwiek choroby nerek 
• reakcja alergiczna na lek Januvia 

Lek Januvia nie działa, kiedy stężenie cukru we krwi jest małe, dlatego jest mało prawdopodobne, aby spowodował on nadmierne zmniejszenie stężenia cukru we krwi. Jeśli jednak lek ten stosowany jest jednocześnie z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną, może dojść do zmniejszenia stężenia cukru (hipoglikemii) we krwi.
Lekarz może zmniejszyć dawkę pochodnej sulfonylomocznika lub insuliny.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Nie należy stosować leku Januvia podczas ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie wiadomo, czy ten lek przenika do mleka kobiecego. Nie należy stosować leku Januvia w okresie karmienia piersią lub gdy planowane jest karmienie piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Dane kliniczne wskazują, że ryzyko wystąpienia znaczących klinicznie interakcji przy jednoczesnym stosowaniu leku Januvia z innymi produktami leczniczymi jest niewielkie.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów stosujących:

• ketokonazol
• itrakonazol 
• rytonawir
• klarytromycynę
• digoksynę (przy jednoczesnym stosowaniu z lekiem Januvia należy monitorować pacjentów, u których istnieje ryzyko zatrucia digoksyną)

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak informacji.

Lek Januvia nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeżeli wystąpią zawroty głowy oraz senność należy zachować ostrożność.

Stosowanie tego leku z pochodnymi sulfonylomocznika moze prowadzić do niskiego poziomu cukru we krwi (hipoglikemii), co może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Januvia?

• w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci
• bez specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania