Valcyclox (Valganciclovirum)

Jak działa lek Valcyclox?

Lek Valcyclox zawiera substancję czynną walgancyklowir, która należy do grupy leków przeciwwirusowych. Po przekształceniu w organizmie do gancyklowiru bezpośrednio zapobiega namnażaniu się wirusa (tak zwanego cytomegalowirusa, CMV) i zakażaniu przez niego zdrowych komórek organizmu.

Kiedy stosuje się lek Valcyclox?

Lek Valcyclox stosowany jest w:

• początkowym i podtrzymującym leczeniu cytomegalowirusowego zapalenia siatkówki u dorosłych pacjentów z nabytym zespołem niedoboru odporności
• zapobieganiu chorobie wywołanej przez CMV u niezakażonych wirusem cytomegalii dorosłych i dzieci, którzy otrzymali przeszczepiany narząd miąższowy od dawcy zakażonego CMV

Jak stosować lek Valcyclox?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Zasady przyjmowania leku:

• z tabletkami należy postępować ostrożnie
• nie należy kruszyć ani przełamywać
• tabletki należy połykać w całości, najlepiej w trakcie jedzenia
• jeśli pacjent przypadkowo dotknie połamaną tabletkę, należy dokładnie oczyścić ręce mydłem z wodą
• jeśli proszek pochodzący z tabletki dostanie się do oka należy dokładnie przemyć oko jałową wodą
• należy ściśle przestrzegać dawkowania zaleconego przez lekarza

Dorośli

Zapobieganie chorobie CMV u biorców przeszczepów:

• kurację lekiem należy rozpocząć w przeciągu 10 dni po przeszczepie
• dawka zwykle stosowana to 2 tabletki raz na dobę
• leczenie należy kontynuować przez 100 dni od wykonania przeszczepu
• u pacjentów po przeszczepie nerki lekarz może zalecić przyjmowanie leku przez 200 dni

Leczenie aktywnego zapalenia siatkówki wywołanego przez CMV u pacjentów z AIDS (nazywane leczeniem początkowym):

• dawka zwykle stosowana to 2 tabletki 2 razy na dobę przez 21 dni
• lekarz może zalecić dłuższą kurację niż przez 21 dni
• dłuższe stosowanie leku zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych

Dłuższe leczenie zapobiegające nawrotowi aktywnego zapalenia u pacjentów z AIDS z cytomegalowirusowym zapaleniem siatkówki (nazywane leczeniem podtrzymującym):

• dawka zalecana to 2 tabletki raz na dobę
• dobrze jest przyjmować tabletki o stałej porze dnia
• lek podejmie decyzję na temat długości kuracji
• jeśli nastąpi pogorszenie stanu siatkówki w trakcie leczenia, lekarz może zalecić powtórzenie dawki początkowej lub zmianę leku na inny

Pacjenci w podeszłym wieku

Brak badań dotyczących stosowania leku u osób w podeszłym wieku.

Pacjenci z nieprawidłową czynnością nerek

Lekarz może zalecić stosowanie mniejszych dawek lub przyjmowanie leku w określone dni tygodnia.

Pacjenci z nieprawidłową czynnością wątroby

Brak badań dotyczących stosowania leku u osób z zaburzoną pracą wątroby.

Dzieci i młodzież

Zapobieganie chorobie CMV u biorców przeszczepów:

• leczenie należy rozpocząć w przeciągu 10 dni od przeszczepienia
• dawka będzie uzależniona od wielkości dziecka
• lek należy przyjmować 1 raz na dobę przez 100 dni po przeszczepie
• po przeszczepie nerki, lekarz może zalecić stosowanie leku przez 200 dni
• u dzieci, które nie mogą połykać tabletek, należy zastosować lek w postaci roztworu doustnego lub proszku

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki lub podejrzenia zastosowania większej dawki leku należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, który wdroży odpowiednie leczenie.

Pominięcie zastosowania leku

W razie pominięcia dawki leku należy przyjąć ją jak najszybciej po przypomnieniu sobie o tym, a następną dawkę przyjąć o zwykłej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku

Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem.

Kiedy nie stosować leku Valcyclox?

Leku Valcyclox nie powinno stosować się w przypadku:

• nadwrażliwości na walgancyklowir, gancyklowir lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
• uczulenie na gancyklowir, acyklowir lub walacyklowir, które są lekami stosowanymi w leczeniu innych zakażeń wirusowych
• karmienia piersią

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Valcyclox może powodować działania niepożądane, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta. 

Należy zaprzestać stosowania leku Valcyclox i natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego oddziału ratunkowego, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych poniżej działań niepożądanych:

• wypukła, swędząca wysypka na skórze
• nagły obrzęk gardła, twarzy, warg i jamy ustnej, który może być przyczyną trudności w połykaniu lub oddychaniu
• nagły obrzęk rąk, stóp lub kostek

Bardzo często (mogące wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zaburzenia krwi: zmniejszenie we krwi liczby białych krwinek (neutropenia), co może powodować zwiększoną skłonność do zakażeń, zmniejszenie we krwi ilości barwnika transportującego tlen (niedokrwistość), co może powodować zmęczenie i zadyszkę podczas wykonywania ćwiczeń fizycznych
• zaburzenia oddychania: krótki oddech lub trudności w oddychaniu (duszność)
• zaburzenia żołądka i jelit: biegunka

Często (występujące rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów):

• zaburzenia krwi: zmniejszenie liczby leukocytów (białe krwinki, które zwalczają zakażenia) we krwi (leukopenia); zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia), co może powodować wzmożone powstawanie siniaków lub krwawienia; jednoczesne zmniejszenie liczby krwinek kilku rodzajów (pancytopenia)
• zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, trudność w zasypianiu (bezsenność), zaburzenia odczuwania smaku, osłabienie czucia, uczucie mrowienia lub kłucia na skórze (parestezje), utrata czucia w dłoniach lub stopach (neuropatia obwodowa), zawroty głowy, drgawki
• zaburzenia oka: ból oczu, obrzęk wewnątrz oka, odklejenie siatkówki, widzenie pływających muszek
• zaburzenia ucha: ból ucha
• zaburzenia oddychania: kaszel
• zaburzenia żołądka i jelit: nudności i wymioty, ból brzucha, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów, niestrawność, utrudnione połykanie
• zaburzenia skóry: zapalenie skóry, świąd, nocne poty
• zaburzenia dotyczące mięśni, kości i stawów: bóle pleców, bóle mięśni lub stawów, sztywność mięśni, kurcze mięśni
• zakażenia: grzybica jamy ustnej (kandydoza), zakażenia wywołane przez bakterie lub wirusy znajdujące się we krwi, zapalenie tkanki łącznej, zapalenie lub zakażenie nerek lub pęcherza moczowego
• zaburzenia wątroby: zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych, co można stwierdzić dopiero po przeprowadzeniu badania krwi
• zaburzenia nerek: zmiany w prawidłowej czynności nerek
• zaburzenia odżywiania: utrata apetytu (jadłowstręt), zmniejszenie masy ciała
• ogólne objawy: zmęczenie, gorączka, ból, ból w klatce piersiowej, uczucie osłabienia, złe samopoczucie
• zaburzenia nastroju lub zachowania: depresja, niepokój, splątanie lub zaburzenia logicznego myślenia

Niezbyt często (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów):

• zaburzenia serca: zmiany rytmu serca (arytmia)
• zaburzenia krążenia: obniżone ciśnienie krwi, które może prowadzić do zawrotów głowy lub omdleń
• zaburzenia krwi: zmniejszenie wytwarzania krwinek w szpiku kostnym
• zaburzenia układu nerwowego: drżenie
• zaburzenia oka: zaczerwienienie, obrzęk oczu (zapalenie spojówek), zaburzenia widzenia
• zaburzenia ucha: głuchota
• zaburzenia żołądka i jelit: rozdęcie brzucha, owrzodzenia jamy ustnej, zapalenie trzustki, mogące objawiać się silnym bólem brzucha i pleców
• zaburzenia skóry: wypadanie włosów (łysienie), swędząca wysypka lub obrzęki (pokrzywka) oraz suchość skóry
• zaburzenia nerek: występowanie krwi w moczu (krwiomocz), niewydolność nerek
• zaburzenia wątroby: zwiększenie aktywności enzymu nazywanego aminotransferazą alaninową (co można stwierdzić dopiero po przeprowadzeniu badania krwi)
• zaburzenia płodności: bezpłodność u mężczyzn
• zaburzenia nastroju lub zachowania: niezwykłe zmiany nastroju lub zachowania, utrata kontaktu z rzeczywistością jak słyszenie głosów lub widzenie rzeczy, które nie istnieją, uczucie pobudzenia

Rzadko (mogą wystąpić u 1 do 10 pacjentów na 10 000):

• zaburzenia krwi: zaburzenia wytwarzania wszystkich typów komórek krwi (czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi) w szpiku kostnym

Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek Valcyclox, jeśli u pacjenta występuje:

• mała liczba krwinek białych, krwinek czerwonych lub płytek krwi
• radioterapia lub hemodializa
• zaburzenia czynności nerek
• przyjmowanie gancyklowiru w postaci kapsułek i lekarz zdecydował o zmianie leku na tabletki Valcyclox

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, przed zastosowaniem tego leku powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Leku Valcyclox nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że korzyść terapeutyczna dla matki przewyższa potencjalne ryzyko uszkodzenia płodu.

Jeśli pacjentka karmi piersią lub planuje karmić piersią, przed zastosowaniem tego leku powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Nie należy przyjmować leku w okresie karmienia piersią. Jeśli lekarz zaleci rozpoczęcie stosowania leku Valcyclox, przed rozpoczęciem leczenia należy przerwać karmienie piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane. Zwłaszcza, należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje lek Valcyclox jednocześnie z:

• imipenem z cylastatyną
• zydowudyną, dydanozyną, lamiwudyną, stawudyną, tenofowirem, abakawirem, emtrycytabiną lub podobnymi lekami stosowanymi w leczeniu AIDS
• rybawiryną, pegylowanym interferonem, adefowirem i entekawirem stosowanymi w leczeniu zapalenia wątroby typu B lub C
• probenecydem
• mykofenolanem mofetylu
• winkrystyną, winblastyną, adriamycyną, hydroksymocznikiem lub podobnymi rodzajami leków stosowanych w leczeniu raka
• cydofowirem
• trimetoprimem, trimetoprimem z sulfonamidami i dapsonem
• pentamidyną
• flucytozyną lub amfoterycyną B 

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak danych.

Jeśli podczas stosowania leku Valcyclox pacjent odczuwa zawroty głowy, zmęczenie, drżenie lub splątanie, nie powinien prowadzić pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn.

Jak przechowywać lek Valcyclox?

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.