Alortia (Losartanum kalicum + Amlodipinum)

Jak działa lek Alortia?

Lek Alortia zapobiega zwężaniu się naczyń krwionośnych, w wyniku czego następuje rozluźnienie naczyń krwionośnych oraz obniżenie ciśnienia tętniczego.

Kiedy stosuje się lek Alortia?

Lek Alortia stosuje się w leczeniu:

• nadciśnienia tętniczego
• leczeniu zastępczym pacjentów przyjmujących już losratan i amlodypinę w takich samych dawkach jak w leku Alortia, zamiast przyjmowania dwóch osobnych leków

Jak stosować lek Alortia?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza i farmaceuty. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli

Jedna tabletka na dobę.

Pacjenci w wieku podeszłym

U pacjentów w wieku podeszłym zaleca się zwykle stosowane dawkowanie, jednak należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.

Pacjenci ze zmniejszoną objętością wewnątrznaczyniową

W przypadku pacjentów leczonych dużymi dawkami leków moczopędnych należy rozważyć rozpoczęcie leczenia od dawki losartanu 25 mg na dobę.

Zaburzenia czynności wątroby

Lek Alortia jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, natomiast u pacjentów z zaburzeniami wątroby należy rozważyć stosowanie mniejszej dawki losartanu. U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby wskazane jest rozpoczęcie leczenia od najmniejszej zalecanej dawki leku.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku

W przypadku zażycia większej ilości leku niż zalecana dawka należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Przyjęcie zbyt wielu tabletek może skutkować niepożądanym obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi do jego niebezpiecznie niskich wartości, co może skutkować wstrząsem wraz z utratą przytomności.

Pominięcie zastosowania leku

Nie należy stosować podwójnej dawki leku w celu uzupełnienia tej pominiętej. W przypadku pominięcia zastosowanej dawki leku należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.

Przerwanie zastosowania leku

Nie należy samodzielnie zaprzestać stosowania leku, ponieważ może to skutkować nawrotem choroby. Lekarz decyduje, jak długo pacjent ma stosować lek.

Sposób podania

Lek należy przyjmować codziennie o stałej porze. Tabletkę należy połknąć, popijając wodą, niezależnie od posiłku. Nie wolno stosować leku Alortia razem z sokiem grejpfrutowym.

Kiedy nie stosować leku Alortia?

Leku Alortia nie należy stosować jeśli u pacjenta występuje lub wystąpiła:

• uczulenie na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą leku objawiające się świądem, zaczerwienieniem skóry lub trudnościami w oddychaniu
• ciężkie niedociśnienie
• zwężenie zastawki aortalnej serca, wstrząs kardiogenny
• niewydolność serca, stan po zawale mięśnia sercowego
• w 2 i 3 trymestrze ciąży jak również we wczesnym okresie ciąży
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek przy jednoczesnym stosowaniu aliskirenu

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jak każdy lek, lek Alortia może wywołać skutki uboczne, jednak nie występują one u każdego pacjenta.

Jeżeli po przyjęciu leku Alortia wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem:

• ból i duszność w klatce piersiowej, nagły, świszczący oddech, trudności w oddychaniu
• obrzęk twarzy, warg, powiek
• trudności w oddychaniu, obrzęk języka i gardła
• pokrzywka, wysypka, zaczerwienienie skóry, świąd, pęcherze, łuszczenie się i obrzęk skóry, zapalenie błon śluzowych, reakcje alergiczne
• zaburzenia rytmu serca, zawał mięśnia sercowego
• zapalenie trzustki z towarzyszącym złym samopoczuciem, silnym bólem brzucha i pleców

Amlodypina

Bardzo często (u więcej niż 1 na 10 osób):

• obrzęki okolicy kostek

Często (do 1 na 10 osób):

• ból i zawroty głowy, senność
• kołatanie serca
• zaburzenia widzenia
• nagłe zaczerwienienie skóry twarzy
• duszność
• ból brzucha
• nudności, niestrawność, zmiana rytmu wypróżnień
• skurcze mięśni, obrzęk okolicy kostek
• zmęczenie, osłabienie

Niezbyt często (u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• bezsenność, zmiany nastroju, lęk
• parestezje
• niedoczulica, drżenie
• zaburzenia smaku
• omdlenie
• szum w uszach
• zaburzenia rytmu serca
• niedociśnienie tętnicze
• zapalenie błony śluzowej nosa
• kaszel
• wymioty, suchość w jamie ustnej
• wysypka
• łysienie, przebarwienie skóry, wzmożona potliwość
• świąd skóry
• bóle mięśni i stawów
• zaburzenia oddawania moczu
• impotencja
• ginekomastia
• złe samopoczucie
• ból w klatce piersiowej
• zmiana masy ciała

Rzadko (u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• stany splątania

Bardzo rzadko (u nie więcej niż 1 na 10 000 osób):

• leukopenia
• małopłytkowość
• obrzęk naczynioruchowy
• nadwrażliwość
• hiperglikemia
• neuropatia obwodowa
• zawał mięśnia sercowego
• zapalenie naczyń krwionośnych
• zapalenie błony śluzowej żołądka
• rozrost dziąseł
• zapalenie wątroby
• zapalenie trzustki
• żółtaczka
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
• nadwrażliwość na światło
• rumień wielopostaciowy

Częstość nieznana:

• zespół pozapiramidowy
• spowolnione ruchy
• drżenie
• usztywnienie postawy, chwiejny chód
• pociąganie nogami podczas chodzenia
• toksyczne, martwicze oddzielanie się naskórka

Losartan

Często (do 1 na 10 osób):

• zawroty głowy
• hiperkaliemia
• osłabienie, zmęczenie
• niskie ciśnienie tętnicze krwi
• hipotonia ortostatyczna
• zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek
• niedokrwistość
• zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny i potasu w surowicy krwi u pacjentów z niewydolnością serca

Niezbyt często (u nie więcej niż 1 na 100 osób):

• ból i zawroty głowy
• zaburzenia snu
• kołatanie serca
• dławica piersiowa
• duszność
• niedociśnienie
• ból brzucha
• zaparcie
• biegunka
• wysypka
• świąd
• zmęczenie
• obrzęk
• astenia
• kaszel

Rzadko (u nie więcej niż 1 na 1000 osób):

• reakcja anafilaktyczna
• obrzęk naczynioruchowy
• nadwrażliwość
• zapalenie naczyń krwionośnych
• zapalenie wątroby
• zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej
• udar
• omdlenie
• migotanie przedsionków
• drętwienie, mrowienie

Częstość nieznana:

• zakażenia dróg moczowych
• niedokrwistość
• małopłytkowość
• depresja
• zaburzenia smaku
• migrena
• szum w uszach
• kaszel
• biegunka
• zapalenie trzustki
• zaburzenia czynności wątroby
• świąd
• pokrzywka
• rabdomioliza (ból mięśni o nieznanym pochodzeniu z towarzyszącym ciemnym - herbacianym zabarwieniem moczu)
• ból pleców
• impotencja
• złe samopoczucie
• objawy grypopodobne
• hiponatremia
• nadwrażliwość na światło

Przed zastosowaniem leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę jeśli u pacjenta występuje, lub wystąpiły:

• obrzęk naczynioruchowy objawiający się obrzękiem twarzy, ust, gardła, języka
• zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, wymioty, biegunka
• stan po przeszczepie nerek lub zwężenie naczyń krwionośnych nerek
• zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą
• zaburzenia czynności wątroby
• niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca, choroby zastawek lub mięśnia sercowego
• choroba wieńcowa lub choroba naczyń mózgowych
• hiperaldosteronizm pierwotny (choroba spowodowana zwiększonym wydzielaniem aldosteronu przez nadnercza, na skutek zaburzeń tych gruczołów)
• niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego
• przełom nadciśnieniowy
• konieczność zwiększenia dawki związana z podeszłym wiekiem
• jeśli pacjent stosuje leki moczopędne lub dietę z niską zawartością soli
• jeśli pacjent przyjmuje leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny oraz aliskiren

Ciąża

Nie należy stosować leku Alortia w okresie ciąży ani rozpoczynać leczenia jeśli pacjentka planuje zajść w ciążę. Nie zaleca się stosowania leku Alortia po 3 miesiącu ciąży, gdyż może to poważnie zaszkodzić dziecku. W przypadku potwierdzenia ciąży należy skontaktować się z lekarzem.

Laktoza

Nie zaleca się stosowania leku Alortia u pacjentów z nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Lekarz indywidualnie ocenia stosowanie leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku Alortia w okresie ciąży jak również w przypadku pacjentek planujących ciążę. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać stosowanie leku i jeśli zachodzi taka konieczność, lekarz zleca terapię zastępczą. Lek Alortia stosowany w okresie ciąży może poważnie zaszkodzić dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się stosowania leku Alortia u kobiet karmiących piersią, ponieważ amlodypina przenika do mleka matki. Jeśli pacjentka chce kontynuować karmienie piersią, lekarz powinien zlecić inny lek o większym profilu bezpieczeństwa stosowania.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, bez recepty są już przyjmowane.

Jednoczesne przyjmowanie leku Alortia z:

• innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi - może zwiększać ryzyko niedociśnienia
• trójpierścieniowymi lekami przecidepresyjnymi - może zwiększać ryzyko niedociśnienia
• lekami przeciwpsychotycznymi - może zwiększać ryzyko niedociśnienia
• baklofenem, amifostyną - może zwiększać ryzyko niedociśnienia
• amilorydem, triamterenem, spironolaktonem - może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi oraz zaburzeń czynności nerek
• heparyną - może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi
• suplementami potasu, substytutami soli zawierającymi potas - może prowadzić do zwiększenia stężenia potasu w surowicy krwi oraz zaburzeń czynności nerek
• indometacyną - może osłabiać działanie losartanu
• ketokonazolem, itrakonazolem - wpływa na siłę działania leku
• rytonawirem, indynawirem, nelfinawirem - wpływa na siłę działania leku
• ryfampicyną, klarytromycyną, erytromycyną - wpływa na siłę działania leku, wymaga korekty dawkowania przez lekarza
• zielem dziurawca - wymaga korekty dawkowania przez lekarza
• werapamilem, diltiazemem - wpływa na siłę działania leku, wymaga korekty dawkowania przez lekarza
• dentrolenem - zwiększa ryzyko hiperkaliemii
• takrolimusem, syrolimusem, temsyrolimusem, ewerolimusem - wymaga korekty dawkowania przez lekarza oraz dodatkowych badań krwi
• symwastatyną - wymaga korekty dawkowania przez lekarza
• cykosporyną - wymaga korekty dawkowania przez lekarza oraz dodatkowych badań krwi
• litem - wymaga dodatkowych badań krwi
• aliskirenem - może zwiększać ryzyko nasilenia działań niepożądanych

Alortia z jedzeniem i piciem

Nie należy pić soku grejpfrutowego oraz spożywać grejpfrutów podczas przyjmowania leku Alortia, ponieważ może to skutkować zwiększeniem stężenia substancji czynnej leku - amlodypiny we krwi, nasilając tym samym działanie leku Alortia obniżające ciśnienie tętnicze krwi.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Brak informacji.

Lek Alortia może powodować zaburzenia zdolności prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn. Należy zachować szczególną ostrożność na początku leczenia oraz w przypadku zwiększania dawki leku. Przyjmowanie leku Alortia może skutkować wystąpieniem zawrotów i bólu głowy, senności, nudności, przez co zdolność reagowania może być zaburzona.

Jak przechowywać lek Alortia?

• należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci