Arilin rapid (Metronidazolum)

Jak działa lek Arilin rapid?

Po zastosowaniu leku dochodzi do hamowania syntezy kwasów nukleinowych, a przez to do śmierci drobnoustrojów. Nie stwierdzono, aby drobnoustroje oporne na antybiotyki wykazywały oporność na metronidazol (brak oporności krzyżowej).

Kiedy stosuje się lek Aripilin rapid?

Arilin rapid jest wskazany do stosowania w:

• rzęsistkowicy
• nieswoistym bakteryjnym zapaleniu pochwy

Jak stosować lek Arilin rapid?

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

W pierwotnych zakażeniach wystarcza podanie jednej globulki (czyli 1000 mg metronidazolu). W ciężkich i nawracających zakażeniach zaleca się kurację dwudniową (po 1 globulce przez dwa dni).

Globulki stosuje się, wkładając globulkę głęboko do pochwy, najlepiej wieczorem, leżąc na plecach z lekko podkurczonymi nogami.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Arilin rapid

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy skonsultować się z lekarzem. Po zażyciu doustnym dawki do 15 g metronidazolu obserwowano:

• nudności, wymioty
• hiperrefleksję (wzmożenie odruchów będące skutkiem np. zwiększenia pobudliwości układu nerwowego), ataksję (niezborność ruchów, zaburzenia koordynacji ruchowej ciała)
• tachykardię (przyspieszenie akcji serca), skrócenie oddechu i splątanie

Kiedy nie stosować leku Arilin rapid?

Przeciwskazaniem do stosowania leku jest uczulenie na metronidazol, pochodne 5 - nitroimidazolu, orzeszki ziemne, soję lub substancje pomocnicze.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta. 

Jak każdy lek, lek Arilin rapid może wywołać skutki uboczne, jednak nie wystąpią one u każdego pacjenta.

Po podaniu dopochwowym tylko 20% metronidazolu przenika do krwi dlatego działania niepożądane rzadko występują w trakcie leczenia produktem Arilin rapid.

Podczas ogólnoustrojowego podawania metronidazolu (doustnie, doodbytniczo, dożylnie) występowały przedstawione niżej działania niepożądane.

Często (występowały u 1 do 10 na 100 pacjentów):

• uczucie metalicznego smaku w jamie ustnej
• gorzki smak podczas odbijania się
• nalot na języku
• zapalenie języka
• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
• zapalenie, ucisk w żołądku, nudności, wymioty, utrata apetytu, biegunka
• może wystąpić ciemne zabarwienie moczu (spowodowane przez metabolit metronidazolu). Zmiana ta nie ma znaczenia klinicznego

Niezbyt często (występowały u 1 do 10 na 1 000 pacjentów): 

• bóle i zawroty głowy
• senność, bezsenność
• zaburzenia psychotyczne, w tym urojenia (omamy)
• stany splątania
• pobudliwość
• depresja
• zaburzenia koordynacji ruchowej ciała (ataksja)
• neuropatia obwodowa (odczuwanie drętwienia, zaburzenia czucia i mrowienia w kończynach) i drgawki 
• reakcje skórne (np. swędzenie, pokrzywka z pęcherzami i bąblami – wykwit pokrzywkowy)
• gorączka polekowa
• leukopenia (zmniejszenie liczby leukocytów we krwi obwodowej) i granulocytopenia (zmniejszenie liczby granulocytów we krwi obwodowej) – z tego powodu lekarz może zalecić badania krwi podczas dłuższego podawania leku
• reakcje anafilaktyczne (szybko rozwijające się reakcje nadwrażliwości); w lekkiej postaci mogą one prowadzić do zaczerwienienia skóry objętej zapaleniem, powstawania bąbli na skórze, alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (kataru) i alergicznego zapalenia spojówek, w ciężkiej – mogą zagrażać życiu z powodu duszności i zaburzeń krążenia
• dyzuria (bolesne oddawanie moczu), zapalenie pęcherza moczowego, nietrzymanie moczu
• zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz i stężenia bilirubiny we krwi)
• zakażenia grzybicze (Candida) w okolicy narządów płciowych 
• osłabienie (mięśni)
• zaburzenia widzenia

Bardzo rzadko (występowały rzadziej niż u 1 na 10 000 pacjentów):

• wstrząs anafilaktyczny (nagły spadek ciśnienia krwi z powodu nadwrażliwości) 
• w ciężkich przypadkach mogą wystąpić duszności, zawroty głowy i wymioty, zaburzenia świadomości, zimne poty oraz bladość i chłód dłoni i stóp 
• zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia) 
• brak leukocytów określonego rodzaju (agranulocytoza) 
• zapalenie trzustki
• rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego (ciężka choroba jelit, objawiająca się uporczywą biegunką) 
• reakcje alergiczne wywołane przez 3-sn-fosfatydylocholinę (z ziaren soi) − składnik zawartej w globulkach lecytyny  
• bóle stawów

Częstość nieznana:

• nietypowe zmiany w mózgu, zespół móżdżkowy, np. upośledzenie mowy, zaburzenia chodu, mimowolne ruchy gałek ocznych i drgawki
• ciężkie reakcje skórne z zagrażającymi życiu reakcjami ogólnymi, np. rumień wielopostaciowy (stan zapalny skóry z zaczerwienieniami), pęcherzowy rumień wielopostaciowy (zespół StevensaJohnsona), toksyczna nekroliza naskórka (zespół Lyella)
• zapalenie wątroby, niekiedy z żółtaczką

U pacjentów leczonych jednocześnie innymi antybiotykami, wystąpiły przypadki niewydolności wątroby, powodujące konieczność przeszczepu wątroby.

Przed rozpoczęciem stosowania leku Arilin rapid należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, zwłaszcza jeśli u pacjentki występują:

• ciężka niewydolność wątroby
• zaburzenia procesów krwiotwórczych
• choroby ośrodkowego lub obwodowego układu nerwowego

Lekarz wówczas szczególnie dokładnie rozważy ryzyko stosowania leku w stosunku do ewentualnych korzyści.

Jeśli w okresie stosowania leku Arilin rapid wystąpią u pacjentki niżej opisane objawy, należy natychmiast zwrócić się o pomoc do lekarza i zaprzestać przyjmowania leku. 

• nagły spadek ciśnienia krwi
• duszności, zawroty głowy i wymioty 
• zaburzenia świadomości 
• zimne poty oraz bladość i chłód dłoni i stóp

Mogą to być objawy zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego. Do czasu przybycia lekarza należy ułożyć pacjentkę w pozycji poziomej, z nogami uniesionymi do góry, okryć kocem, aby zapobiec spadkowi temperatury ciała. Lekarz wdroży odpowiednie środki ratunkowe (np. poda leki przeciwhistaminowe, kortykosteroidy, leki sympatykomimetyczne, a w razie konieczności zastosuje wspomaganie oddechu).

Ciężka, długotrwała biegunka, występująca w trakcie i w ciągu pierwszych kilku tygodni po zakończeniu leczenia. Może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (ciężka choroba jelit, wywoływana najczęściej przez bakterie Clostridium difficile). Choroba ta, związana ze stosowaniem antybiotyku, może stanowić zagrożenie dla życia i konieczna jest jak najszybsza pomoc lekarska. Lekarz rozważy zastosowanie odpowiedniego leczenia (np. zaleci specjalne antybiotyki lub chemioterapeutyki). Nie należy przyjmować leków hamujących ruchy jelit (perystaltykę).

Gorączka, wyczerpanie, zapalenie migdałków i jamy ustnej. Mogą to być objawy agranulocytozy. Po wystąpieniu powyższych objawów należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem, który zaleci zbadanie morfologii krwi.

Odczuwanie drętwienia, zaburzenia czucia i mrowienia w kończynach. Mogą to być objawy neuropatii obwodowej. Konieczna jest jak najszybsza pomoc lekarska.

Podczas stosowania leków zawierających metronidazol u pacjentów z zespołem Cockayne’a, odnotowano przypadki ciężkiej hepatotoksyczności (ostrej niewydolności wątroby), w tym przypadki zakończone zgonem. U pacjentów z zespołem Cockayne’a lekarz powinien w trakcie leczenia metronidazolem oraz po jego zakończeniu kontrolować czynność wątroby. Należy natychmiast poinformować lekarza i przerwać przyjmowanie metronidazolu, jeśli u pacjenta wystąpią następujące objawy: ból brzucha, jadłowstręt, nudności, wymioty, gorączka, złe samopoczucie, uczucie zmęczenia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, kleiste lub rzadkie stolce, lub świąd skóry.

Metronidazolu nie należy stosować dłużej niż przez 10 dni, z wyjątkiem szczególnych sytuacji. Leczenie może być powtarzane bardzo rzadko, gdyż nie można wykluczyć uszkadzania ludzkich pierwotnych komórek płciowych.

Ponadto w badaniach na zwierzętach obserwowano rozwój różnych zmian nowotworowych. Lek Arilin rapid może spowodować uszkodzenie produktu zawierającego lateks (np. prezerwatywy, kapturki dopochwowe), a zatem zmniejszyć jego skuteczność.

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie należy stosować leku w czasie ciąży.

Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

W okresie karmienia piersią nie należy stosować leku Arilin rapid. Jeśli jego zastosowanie jest konieczne, należy przerwać karmienie piersią.

Zawsze należy poinformować swojego lekarza lub farmaceutę jakie leki na receptę, leki bez recepty lub produkty ziołowe są już przyjmowane.

Lekarz powinien być poinformowany o wszystkich ostatnio i obecnie przyjmowanych preparatach .

Należy zachować szczególną ostrożność zwłaszcza w przypadku przyjmowania:

• leków przeciwzakrzepowych, np. warfryny czy acenokumarolu
• litu
• barbituranów i fenytoiny
• sylimaryny czy sylibiny
• cymetydyny
• diosminy
• cylkosporyny
• amiodaronu
• 5-fluorouracylu
• busulfanu
• takrolimusu

Metronidazol może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych: AspAT

Lekarz indywidualnie ocenia ryzyko stosowania leku u pacjenta.

Po dopochwowym podaniu metronidazolu obserwowano objawy nietolerancji alkoholu. Nie należy więc pić alkoholu podczas leczenia i w ciągu 48 godzin po zastosowaniu produktu Arilin rapid.

Lek Arilin rapid może wpływać na szybkość reakcji, a przez to na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Jak przechowywać lek Arilin rapid?

• lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci w temperaturze nie wyższej niż 25°C